چالش هوش مصنوعی و روبات‌های جنسی
در سال‌های اخیر شاهد ظهور انواع روبات‌های انسان‌نما و کاربرد روبات‌ها در حوزه‌های مختلفی بوده ایم. به‌طورکلی روبات‌های انسان‌نما به روبات‌هایی گفته می‌شود که ساختاری شبیه به بدن انسان داشته و در طراحی آن‌ها تلاش می‌شود تا ویژگی‌هایی مشابه انسان‌ها برایشان تدارک دیده شود. آن‌ها عموما مانند انسان‌ها راه‌رفته و قدم برمی‌دارند و دستان و انگشتانی مانند انسان‌ها دارند. هدف اصلی طراحی این نوع روبات‌ها، همزیستی و همکاری با انسان‌ها است و طراحان روبات‌های انسان‌نما، اعتقاددارند که این روبات‌ها می‌توانند در امور مختلفی مانند کمک به نگهداری افراد پیر و سال خوره، انجام تمرینات ورزشی پزشکی، ارائه خدمات داروئی و درمانی به بیماران و نگهداری از کودکان کاربری داشته باشند.
در پی انجام موفقیت‌آمیز ارسال کدهای ژنتکی از طریق ریزتراشه به سلول های پوست، دانشمندان اعلام کردند تا یک‌صد سال آینده امکان ظهور دورگه‌های انسان و روبات وجود داشته و روبات‌های دارای رحم مصنوعی وظایف بارداری را بر عهده خواهند گرفت.
تلفیق هوش مصنوعی و فناوری روباتیک موجب افزایش بهره وری روبات‌ها شده و چشم‌انداز این حوزه را بسیار گسترده کرده است. در این میان اما تمامی این چشم‌انداز به صورت روشن ترسیم نشده و بخش‌هایی از آن موجب ابراز اعتراضات اخلاقی از سوی مجامع مختلفی شده است. شاید یکی از اصلی ترین موارد مطرح‌شده در این میان، چالش روبات‌های جنسی هستند که
دکتر کیت دلوین (Dr Kate Devlin) یکی از پژوهشگرانی است که به بررسی و مطالعه رابطه جنسی، جنسیت و هوش مصنوعی پرداخته است. وی در سال‌های گذشته برنامه‌های علمی متعددی را باهدف بررسی موضوع روبات‌های جنسی و هوش مصنوعی و تاثیر آن بر جامعه انسانی برگزار کرده است. وی همچنین به بررسی این مساله می پردازد که چه چیزی باعث افزایش صمیمیت بین انسان و هوش مصنوعی می‌شود.
وی در کتاب جدید خود به با عنوان علم، روبات‌ها و مسائل جنسی (Science, Sex and Robots) به بررسی تاریخ روبات‌های جنسی پرداخته و به دنبال یافتن چگونگی تغییرات نگرش ما نسبت به فناوری‌های جنسی و پیشرفت روبات‌های جنسی در جهان است.
دکتر کیت دلوین می‌کوشد در پژوهش‌های خود دریابد که چه کسانی از این تکنولوژی جدید بهره‌مند شده و چه کسانی از آن رنج می برد؟ این روابط چگونه بین انسان‌ها تاثیر می‌گذارد؟
پیچیدگی‌های آینده انسان و روبات‌ها
در پی انجام موفقیت‌آمیز ارسال کدهای ژنتکی از طریق ریزتراشه به سلول های پوست، دانشمندان اعلام کردند تا یک‌صد سال آینده امکان ظهور دورگه‌های انسان و روبات وجود داشته و روبات‌های دارای رحم مصنوعی وظایف بارداری را بر عهده خواهند گرفت.
دکتر دیوید لوی (David Levy) از پژوهشگران مشهور حوزه هوش مصنوعی بابیان این موضوع اظهار داشت: «با پیشرفت‌های فعلی در زمینه علوم مختلفی همچون بیو نانوتکنولوژی (bio nanotechnology) سلول های بنیادی و ژنتیک روباتیک (robot genetics) این موضوع دور از ذهن نبوده و کاملا امکان‌پذیر است.»
به گفته این دانشمند مشهور، ما در آغاز دوره جدیدی هستیم که در آن دورگه‌های انسان و روبات پا به عرصه حیات خواهند گذاشت. البته به باور دکتر لوی این موضوع هنوز با توجه به سطح فناوری بشر ممکن نبوده و برای مشاهده این شرایط عجیب باید حدود یک صد سال منتظر ماند.
تا سال ۱۹۷۹ دانشمندان اعتقاد داشتند تولید مثل و تولد انسان تنها از طریق روابط طبیعی بین انسان‌ها امکان‌پذیر است ولی در این سال با استفاده از نخستین رحم مصنوعی، کودکی متولد شد که این فرضیات را تغییر داد و پس‌ازآن این علم با سرعت زیادی پیشرفت کرده و امروزه شاهد انجام لقاح مصنوعی در محیط آزمایشگاه و رشد جنین در فضای مخصوص و مشابه رحم مادر هستیم.
به این ترتیب قطعا با پیشرفت علوم در حوزه‌های مختلف و گسترش دانش IVF دانشمندان قادر هستند روش های جدید و جایگزین برای تولد انسان ارائه کنند که دورگه‌های انسان و روبات یکی از آن‌ها محسوب می‌شوند.
ترجمه: احسان محمدحسینی
منبع: sciencefocus و ibtimes
No tags for this post.
