سمینار علمی «روشهای قبله‌یابی در نجوم قدیم» برگزار شد
پروفسور هوخندایک در این نشست روشهای قبله‌یابی را به سه بخش روشهای غیر ریاضی برای تعیین سمت قبله، روشهای تقریب ساده با استفاده از مختصات جغرافیایی و استفاده از دایره عظیمه در مثلثات کروی تقسیم و توضیحاتی در مورد تاریخچه و چگونگی هریک از این روش‌ها ارائه کرد.
وی در ادامه فرمولبندی ریاضی در آثار ابوریحان بیرونی برای محاسبه دقیق سمت قبله را شرح داد و سپس به جداول میزان انحراف قبله مندرج در زیج‌های دوره اسلامی و چگونگی کاربرد این جداول پرداخت.پروفسور هوخندایک با اشاره به ابزارهای نجومی که سه نمونه از آنها در پانزده سال گذشته کشف شده و به قبله‌نماهای رازآمیز اصفهان مشهور هستند، اظهار کرد: در این ابزارها علاوه بر تعیین سمت قبله، فاصله هر نقطه از گستره وسیعی از کره زمین تا کعبه قابل سنجش است.
پروفسور هوخندایک با اشاره به اینکه این منحنی‌ها از معادله بیضی پیروی می‌کنند، افزود: ریشه این روش را از حدود هزار سال قبل تا ساخت این ابزارها در قرن هفدهم میلادی پیگیری کردند که این موضوع نشان‌دهنده شکوفایی نجوم اسلامی در دوران قدیم است.وی خاطرنشان کرد: روش تسطیح کره که در این ابزارها استفاده شده، ظاهرا در قرن بیستم میلادی دوباره کشف و به کار برده شده است، درصورتی که در ایران قدیم از این روش قرن‌ها استفاده می‌کرده‌اند.
بر اساس این گزارش، این نشست علمی با حضور رئیس دانشکده فیزیک دانشگاه کاشان، استادان فیزیک و ریاضیات دانشگاه کاشان، دانشجویان و علاقه‌مندان نجوم برگزار شد.
No tags for this post.
