به همین دلیل مفهوم سرمایهگذار علمی از بوردیو و لاتور- وولگار را مایل است به کمک مفهوم کارآفرین و تولیدکننده دانش تکمیل کند تا بتوان هم نقش نهادها را در تبدیل یک نوع اعتبار به اعتباری دیگر در چرخهٔ پذیرفتگی درک کرد و هم به شرایط لازم برای چرخه اعتبار توجه کرد. شی از مفهوم فعالیت کارآفرینی علمی، یا به تعبیر فارسی فعالیت دانشآفرینی، استفاده میکند تا تأکید کند که انگیزخٔ فرد دانشگر سود نمادین است، و در واقع این سود نمادین است که موتور فرایند دینامیکی علم است. سود نمادین منعکسکننده ارزیابی دیگران از سهمی است که دانشگر دانشآفرین در رشد علم دارد. نقش نوآوری فرد میتواند دانشآفرینی در همه مؤلفههای کار علمی باشد، از جمله نوآوری در تجهیزات، فرایندها، نظریهها، و روالها. در این بحث شی توجه را از سرمایهگذار علمی به دانشآفرین، که فعالیتش با خلاقیت همراه است، و اطلاعات موجود و بالقوه را زودتر از دیگران به یک نوآوری تبدیل میکند، جلب میکند. در همین چارچوب هم شی به نقش آزمایشگاه، یا به مفهوم عامتر نقش مراکز پژوهشی، در دانشآفرینی توجه میدهد.
از این نویسنده بیشتر بخوانید:
سه مفهوم سرمایه نمادین، چرخه پذیرفتگی، و نیز دانشآفرینی سرانجام ما را متوجه یک چارچوب هدف- وسیله- نتیجه میکند. این نتیجه است که سود نمادین دارد، پذیرفتگی ایجاد میکند، و با نوآوری علمی یا دانشآفرینی همراه است. در همین چارچوب متوجه خلاقیت و دادن نقش دانش آفرینی به دانشگر، به جای اینکه تنها سرمایهگذار نمادین باشد، می شویم.
برگرفته از وبلاگ دکتر رضا منصوری-فیزیکدان برجسته و استاد دانشگاه صنعتی شریف