اگر انسان قادر به فتوسنتز کردن باشد، چه خواهد شد؟

تصور کنید انسان نیز قادر بود با استفاده از نور خورشید و دارا بودن کلروفیل، غذا تولید کند. به نظر می‌رسد در این صورت بسیاری از مشکلات انسان حل‌شده و برای مثال یکی از اصلی‌ترین موانع پیش روی سفرهای فضایی مرتفع شود. در این یادداشت به بررسی علمی این مسئله می‌پردازیم:

قابلیت فتوسنتز کردن به انسان این اجازه را می‌دهد که ده درصد کمتر از حالت فعلی به اکسیژن نیاز داشته باشید. به همین دلیل حتی در صورت داشتن قابلیت فتوسنتز، فضانوردان همچنان نیازمند کپسول اکسیژن خواهند بود.

انسان در صورت داشتن قدرت فتوسنتز همچنان نیازمند خوردن غذا خواهد بود

تصور غلط بی‌نیاز بودن انسان از غذا خوردن را در صورت داشتن قدرت فتوسنتز، فراموش کنید. فتوسنتز تنها قادر به تأمین ۳ تا ۶ درصد از نیازهای غذایی انسان خواهد بود. بر اساس محاسبات انجام‌شده، اگر انسان دارای کلروفیل بوده و تمام‌روز را در برابر آفتاب بایستد، تنها ۲۴۰ کالری انرژی تولید خواهد کرد که این میزان انرژی تقریباً برابر با مصرف سه عدد بیسکوئیت شکلاتی است. در حقیقت باید پذیرفت که شما برای دریافت انرژی خورشیدی و تبدیل آن به انرژی موردنیاز، باید پوست خود را در معرض آفتاب قرار دهید و این میزان انرژی دریافتی حتی برای گرم کردن بدن برهنه شما نیز کافی نخواهد بود.

هنوز به اکسیژن نیاز خواهید داشت

گیاهان از طریق فتوسنتز قادر به تولید اکسیژن موردنیاز خود هستند اما همان‌گونه که شما برای تأمین نیازهای بدنتان باید غذای بیشتری به نسبت گیاهان دریافت کنید، نیاز به اکسیژن بیشتری برای نیازهای خودخواهید داشت. در حقیقت قابلیت فتوسنتز کردن به شما این اجازه را می‌دهد که ده درصد کمتر از حالت فعلی به اکسیژن نیاز داشته باشید. به همین دلیل حتی در صورت داشتن قابلیت فتوسنتز، فضانوردان همچنان نیازمند کپسول اکسیژن خواهند بود.

نیازی به سبز بودن نیست

بیشتر گیاهان برای انجام سنتز کلروفیل، به نور خورشید نیاز دارند. اگر انسان نیز در این شرایط قرار بگیرد، تنها زمانی که در معرض نور خورشید قرار گیرد، به رنگ سبز خواهد بود و به همین دلیل رنگ پوست بیشتر مردم به‌ویژه در مدارهای شمالی‌تر و کارمندان و افرادی که در محیط‌های سربسته هستند، زردرنگ بوده و به‌طورکلی پوست انسان در طیف متنوعی بین سفید و سبز بر اساس شرایط نور خورشید خواهد بود.

ترجمه: فاطمه کردی

منبع: sciencefocus

No tags for this post.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا