بهبود عملکرد ایمپلنت دندانی با آزمایش های جدید
مریم گرامی زاده مجری طرح «مطالعه معیارهای طراحی ایمپلنت دندانی با استفاده از مدل سازی اجزاء محدود، روش بهینه سازی و تکنیک های آزمایشگاهی» و« بهبود عملکرد ایمپلنت دندانی و یافتن یک مدل بهینه و ایده آل برای آن جهت عملکرد بهتر و احتمال شکست کمتر» اظهار داشت: با توجه به سهم بالای واردات ایمپلنت دندانی و عدم کیفیت کافی مدل های بومی، درصدد بر آمدیم که یک مدل ایده ال طراحی کنیم تا در آینده به ساخت این مدل و توسعه تولید داخلی آن پرداخته شود.
وی افزود: برای انجام این پروژه علاوه بر یک مدل موجود در بازار، دو طرح پیشنهادی برای پروژه های ایمپلنت طراحی و مدلسازی کردیم که با مقایسه این سه مدل توسط دو روش یعنی شبیه سازی نرم افزاری و تست های آزمایشگاهی، یک مدل به عنوان مدل بهینه معرفی شد.
این محقق دانشگاه صنعتی امیرکبیر افزود: در بخش نرم افزاری از روش تحلیل اجزا محدود که یک روش معتبر مهندسی است استفاده شد و برای تست عملی نیز از روش فوتوالاستیسیته بهره بردیم.
وی ادامه داد: بدین واسطه نتایج توزیع تنش حاصل از دو مدل با هم مقایسه شد تا مدل برتر مشخص شود. همچنین با کمک نرم افزار، ابعاد هندسی بهینه برای ایمپلنت برگزیده به صورت دقیق محاسبه شد.
گرامی زاده خاطر نشان کرد: در بخش نرم افزاری، ساخت مدل سه بعدی ایمپلنت ها و انجام یک مدلسازی دقیق و نزدیک به واقعیت نیاز به دقت و مهارت بالایی داشت و انجام تحلیل های خستگی به دلیل حجم زیاد محاسبات بسیار زمان گیر بود؛ در بخش آزمایشگاهی ساخت مدل ها چالش اصلی بود که باید با دقت بسیار بالایی ساخته می شد.
به گفته وی، مرحله بعدی این طرح می تواند ساخت مدل انتخاب شده به صورت انبوه و مناسب بازار باشد.
وی با اشاره به ویژگی های این طرح گفت: در درجه اول معرفی دو مدل جدید برای طرح رزوه های ایمپلنت است؛ در این مدلسازی سعی شده که علاوه بر تحلیل استاتیکی از تحلیل خستگی نیز استفاده شود تا عملکرد ایمپلنت ها در دراز مدت مورد توجه قرار گیرد.
وی افزود: برای انجام این پروژه علاوه بر یک مدل موجود در بازار، دو طرح پیشنهادی برای پروژه های ایمپلنت طراحی و مدلسازی کردیم که با مقایسه این سه مدل توسط دو روش یعنی شبیه سازی نرم افزاری و تست های آزمایشگاهی، یک مدل به عنوان مدل بهینه معرفی شد.
این محقق دانشگاه صنعتی امیرکبیر افزود: در بخش نرم افزاری از روش تحلیل اجزا محدود که یک روش معتبر مهندسی است استفاده شد و برای تست عملی نیز از روش فوتوالاستیسیته بهره بردیم.
وی ادامه داد: بدین واسطه نتایج توزیع تنش حاصل از دو مدل با هم مقایسه شد تا مدل برتر مشخص شود. همچنین با کمک نرم افزار، ابعاد هندسی بهینه برای ایمپلنت برگزیده به صورت دقیق محاسبه شد.
گرامی زاده خاطر نشان کرد: در بخش نرم افزاری، ساخت مدل سه بعدی ایمپلنت ها و انجام یک مدلسازی دقیق و نزدیک به واقعیت نیاز به دقت و مهارت بالایی داشت و انجام تحلیل های خستگی به دلیل حجم زیاد محاسبات بسیار زمان گیر بود؛ در بخش آزمایشگاهی ساخت مدل ها چالش اصلی بود که باید با دقت بسیار بالایی ساخته می شد.
به گفته وی، مرحله بعدی این طرح می تواند ساخت مدل انتخاب شده به صورت انبوه و مناسب بازار باشد.
وی با اشاره به ویژگی های این طرح گفت: در درجه اول معرفی دو مدل جدید برای طرح رزوه های ایمپلنت است؛ در این مدلسازی سعی شده که علاوه بر تحلیل استاتیکی از تحلیل خستگی نیز استفاده شود تا عملکرد ایمپلنت ها در دراز مدت مورد توجه قرار گیرد.
وی ادامه داد: همچنین آنالیز حساسیت و بهینه سازی کمک کرده است که ابعاد هندسی ایمپلنت مورد نظر به صورت بهینه محاسبه شود. آزمایش عملی نیز به تایید کار نرم افزاری پرداخته است.
گفتنی است این پروژه با راهنمایی دکتر حمیدرضا کاتوزیان عضو هیات علمی دانشگاه صنعتی امیرکبیر و دکتر مهدی کدخدازاده عضو هیات علمی دانشکده دندانپزشکی دانشگاه شهید بهشتی انجام گرفته است.
گفتنی است این پروژه با راهنمایی دکتر حمیدرضا کاتوزیان عضو هیات علمی دانشگاه صنعتی امیرکبیر و دکتر مهدی کدخدازاده عضو هیات علمی دانشکده دندانپزشکی دانشگاه شهید بهشتی انجام گرفته است.
