اخلاق حلقه گمشده در پژوهش دانشگاه‌های کشور
دکتر آذین نحوی جو در گفت وگو با ایسنا، مشکلات پژوهش در ایران را به چندین حوزه تقسیم کرد و افزود: تعیین اولویت‌های پژوهشی امری لازم و حیاتی است اما متاسفانه بسیاری از پژوهشگران ما در انتخاب موضوع پژوهش اولویت بندی نمی‌کنند در حالی که اولویت‌گذاری و به کارگیری شرایط و وضعیت خاص کشور، گامی کلیدی در پژوهش است.
وی در ادامه کمبود بودجه را مهم‌ترین مانع پژوهش در کشور عنوان کرد و افزود: فراهم آوری تجهیزات برای انجام یک پروژه بسیار مشکل است و بودجه طرح‌های تحقیقاتی به اندازه ای نیست که بتوانیم تجهیزات را خریداری کنیم و یا برخی دانشجویان، موضوع پایان نامه را انتخاب و استاد هم تایید می‌کنند بدون توجه به آن که امکانات و تجهیزات پژوهش در نظر گرفته شود و این مشکل در پایان نامه‌ها به فراوانی مشاهده می شود.
نحوی جو، عدم تخصیص عادلانه بودجه تحقیقاتی در میان کادر اجرایی را از دیگر مشکلات پژوهش دانست و گفت: به عنوان مثال پروژه‌ای با مبلغ چندین میلیون تومان تصویب می شود اما به علت عدم تقسیم بندی بودجه، اجازه خرید تجهیزات لوازم غیرمصرفی پروژه وجود ندارد.
مدیر مرکز تحقیقات سرطان دانشگاه علوم پزشکی تهران، با اشاره به اینکه بیشتر محققان برای انجام آزمایشات انسانی به دنبال مصوبه اخلاق در پژوهش، از کمیته ملی اخلاق در پژوهش‌های زیست پزشکی نیستند، افزود: کمیته ملی اخلاق در پژوهش‌های زیست پزشکی، بالاترین مرجع تصمیم‌گیری در مورد پژوهش‌های زیست پزشکی از نظر رعایت اصول اخلاق در پژوهش است و هدایت و نظارت بر کمیته‌های اخلاق در پژوهش، رسیدگی به اعتراض‌های مربوط به طرح‌های بررسی شده در کمیته‌های دانشگاهی اخلاق با موضوع شبیه سازی، سلول درمانی، سلول‌های بنیادی و کارآزمایی بالینی را دارد.
نحوی جو بیان کرد: به عنوان مثال بسیاری از پزشکان به علت آن که ریاست یک بخش از بیمارستان را به عهده دارند به راحتی بدون آن که طرحی را ثبت و مجوز کمیته اخلاق رفته داشته باشند پژوهش خود را به طور غیرقانونی بر روی بیماران اجرا می کنند و همچنین دانشجویانی که برای انجام پایان نامه به مرکز تحقیقات سرطان مراجعه می کنند عموما مصوبه اخلاق در پژوهش نگرفته و یا احراز بی اطلاعی می کنند.
وی بوروکراسی اداری، بزرگنمایی ساختارها در مباحث و فعالیت های پژوهشی را آسیب جدی در این حوزه دانست و گفت: بیشتر پژوهشگران از مشکلات ادارای گله‌مند هستند و این مراحل اداری باید توسط مسولان ذیربط تسهیل شود.
مدیر مرکز تحقیقات سرطان دانشگاه علوم پزشکی تهران، در پایان با بیان این که عدم ارتباط دانشگاه و صنعت نوعی دغدغه پژوهشگر است، افزود: پژوهشگر نمی‌تواند با صنعت و بازار ارتباطی مؤثر برقرار کنند. برای ایجاد چنین ارتباطی نیاز به زیرساخت‌هایی همچون فرهنگ سازی در اندازه‌های متناسب با حوزه صنعتی است.
No tags for this post.
