میزان ویتامین D با موفقیت درمان های ناباروری ارتباط ندارد
تلقیح داخل رحمی یا IUI روشی برای انتقال مستقیم اسپرم به رحم است. این تکنیک، یک روش ساده، غیرتهاجمی و دارای صرفه اقتصادی است که برای تولیدمثل کمکی استفاده می‌شود. اگرچه ممکن است به نظر برسد هنگامی‌که تعداد IUIها در هر چرخه بیشتر شود، احتمال بارداری افزایش می‌یابد، اما اخیراً یک متاآنالیز نشان داده است که بالا رفتن تعداد IUIها، الزاماً بدین معنی نخواهد بود.
به‌علاوه، اخیراً تأثیر ویتامین دی (VD) نه‌تنها بر سیستم اسکلتی بدن، بلکه در سیستم تولیدمثل و دیگر دستگاه‌ها نیز بررسی شده است. در این رابطه، نتایج دو مطالعه، نشان می‌دهند که کمبود ویتامین دی، مسئول کاهش باروری و توانایی تولیدمثل در موش‌های مؤنث بوده است. اما این موضوع هنوز نیاز به تحقیقات بیشتر دارد.
تلقیح داخل رحمی یا IUI روشی برای انتقال مستقیم اسپرم به رحم است. این تکنیک، یک روش ساده، غیرتهاجمی و دارای صرفه اقتصادی است که برای تولیدمثل کمکی استفاده می‌شود.
در این راستا، گروهی از محققین کشور ترکیه، پژوهشی را انجام داده‌اند که نتایج آن در نشریه بین‌المللی جهاد دانشگاهی، IJFS منتشر شده است.
هدف این مطالعه، بررسی سطح ویتامین دی و ارتباط آن با رخ دادن بارداری در بیمارانی بوده است که تحت القای تخمک‌گذاری با IUI قرار گرفته بودند.
در این پژوهش، محققین بیمارستان تحقیقاتی و مرکز بهداشت آموزشی زنان Zekai Tahir Burak ترکیه، پس‌ازاین که اطلاعات جزئی در مورد سن، طول ناباروری، نوع ناباروری، سابقه جراحی و هر اختلال سیستمیک (مانند دیابت، فشارخون و بیماری تیروئید) را از بیماران مراجعه‌کننده به این بیمارستان جمع‌آوری نمودند، یک معاینه نیز روی همه زنان انجام دادند.
محققین فوق برای ارزیابی و شناسایی وضعیت ویتامین دی در سرم خون، از نشانگر زیستی 25(OH)D3 استفاده کردند که به اعتقاد آنان، بهترین نشانگر یا بیومارکر برای بررسی کمبود ویتامین دی است. سپس رابطه بین سطوح این ویتامین با میزان رخداد باروری بررسی شد.
بر اساس نتایج حاصله از این پژوهش، بررسی زنان نابارور و بارور نشان داد که هیچ اختلاف معنادار آماری بین گروه‌ها با توجه به میانگین سن و BMI آن‌ها وجود نداشته است.
بر این اساس، سطح میانگین هورمون FSH در افراد نابارور بالاتر از افراد بارور بود، اما در هر دو گروه در رنج نرمال قرار داشت.
دکتر ابرو ارزوی، محقق زنان و زایمان بیمارستان تحقیقاتی و مرکز بهداشت زنان Zekai Tahir Burak آنکارا و همکارانش در خصوص نتایج به‌دست‌آمده می‌گویند: «علاوه بر موارد قبل، سطح میانگین هورمون پرولاکتین نیز در گروه باروری بالاتر از سطح گروه نابارور بود. اما هیچ اختلاف معنادار آماری در سطوح نشانگر 25(OH)D3 بین دو گروه وجود نداشت و این نشان می‌دهد که هر دو گروه دارای سطوح مشابهی از ویتامین دی بودند. همچنین، شدت کمبود ویتامین دی در گروه‌های بارور و نابارور نشان داد که بیشتر شرکت‌کنندگان کمبود ویتامین دی داشتند».
این محققین می‌افزایند: «پس از درمان از طریق روش IUI، تعداد بارداری‌های بالینی و تعداد تولدهای زنده در بین 104 فرد 
نابارور به ترتیب برابر 14 و 10 بود. در این میان، ده نفر از چهارده بارداری بالینی دارای سطح ویتامین دی متوسط بودند».
به بیان محققین فوق، این نتایج حاکی از آن است که هیچ ارتباطی بین نابارور ماندن زنان و سطح ویتامین دی سرم خون وجود ندارد. درواقع، ویتامین دی، بارداری را در زنان ناباروری که تحت درمان کمکی با IUI قرار می‌گیرند، پیش‌بینی نمی‌کند.
بااین‌وجود، دکتر ارزوی و همکارانش اعتقاد دارند: «هنوز هم لازم است تحقیقات بیشتری در این خصوص انجام شود و یک مقایسه بین تعداد بیشتری از زنان که کمبود یا کفایت سطح ویتامین دی دارند، می‌تواند به روشن‌تر شدن قضیه کمک کند».
قابل‌ذکر است یافته‌های فوق را نشریه انگلیسی‌زبان International Journal of Fertility & Sterility متعلق به پژوهشگاه رویان جهاد دانشگاهی منتشر نموده است.
گزارش: دکتر محمدرضا دلفیه
منبع: International Journal of Fertility & Sterility
No tags for this post.
