چرا اشتارک مخالف نظریه نسبیت بود؟

اشتارک، پس از پایان دوره‌ ابتدایی و دبیرستان در زادگاهش، به "دانشگاه مونیخ" (University of Munich) رفت و تحصیلات خود را در این دانشگاه در مقطع کارشناسی آغاز کرد. وی در رشته‌های فیزیک، شیمی و کریستال شناسی به تحصیل پرداخت و در سال 1897 توانست دکترای خود را دریافت کند.

او در سال ۱۹۰۵ میلادی اثر دوپلر در پرتوهای مجرایی را کشف کرد و در سال ۱۹۱۴ میلادی شکافتگی خطوط طیفی در اثر میدان الکتریکی را کشف کرد که این پدیده بعدها به نام خود او به" اثر اشتارک" معروف شد. در ۱۹۱۹ به خاطر این دو کشف جایزه نوبل فیزیک به او داده شد. اثر اشتارک، به انتقال و شکافته شدن خطوط طیفی اتم‌ها و مولکول‌ها به دلیل حضور یک میدان الکتریکی خارجی ثابت، گفته می‌شود. اثر اشتارک در انتشار خطوط طیفی ذرات باردار معتبر است و زمانی که خط‌های انتقال یافته یا شکافته شده در جذب ظاهر می‌شود، به آن "اثر اشتارک معکوس" (inverse Stark effect) گفته می‌شود.

دکتر یوهانس اشتارک تا سال 1939، به تحقیق و تدریس خود ادامه داد و سپس از فعالیت‌های علمی کناره گرفت. او در طول دوران فعالیت‌های علمی خود، بیش از 300 مقاله علمی منتشر کرد که بیشتر آنها در خصوص الکتریسیسته بودند و توانست جوایز علمی بسیاری را به خود اختصاص داد.

اشتارک در کنار فعالیت‌های علمی، یک میهن پرست کامل بود و از حامیان حزب نازی آلمان به شمار می‌رفت. بعد از به قدرت رسیدن نازی ها، او رهبری حرکت «فیزیک آلمانی» در مقابل «فیزیک یهودی» را به عهده گرفت و با نظریه نسبیت مخالفت کرد که به همین علت با "ورنر هایزنبرگ" (Werner Heisenberg) مشاجراتی داشت.

همچنین در دوران حکومت آدولف هیتلر، از دکتر اشتارک به خاطر رتبه علمی بالا و روحیه میهن پرستی، به عنوان رهبر علمی آلمان نازی یاد می‌شد. اشتارک به خاطر همکاری آلبرت اینشتین و هایزنبرگ با کشورهای آمریکایی از مخالفان جدی آنها بود. او حتی در زمان اوج بمباران‌های متفقین حاضر نشد آلمان را ترک کند و در آنجا باقی ماند و بعد از جنگ در سال ۱۹۴۷ در دادگاه متفقین، به چهار سال زندان محکوم شد.

دکتر یوهانس اشتارک، در تاریخ 21 ژوئن سال 1957 در سن 83 سالگی در آلمان غربی، از دنیا رفت.

گزارش: فرزانه صدقی

No tags for this post.