میکروب ها همراه همیشگی ما هستند

سیناپرس: پژوهشی جدید که بر روی ساختار میکروبی ساختمان های مسکونی به انجام رسید، نخستین تلاش برای ردیابی حرکت میکروب های بدن به محیط اطراف و بالعکس است. جک گیلبرت از دانشگاه شیکاگو که سرپرستی این پژوهش را بر عهده داشته می گوید: «تاکنون می دانستیم که میکروبها می توانند وزن ما را افزایش دهند و بر رشد عصب شناختی ما نیز تاثیر بگذارند، اما این بار می خواهیم بدانیم که خود این میکروبها از کجا می آیند».

 

تعداد میکروبهایی که از بدنمان به عنوان محل سکونت بهره می برند، ده برابر مجموع سلول های بدن است. هر وقت که نفس می کشیم و یا عطسه و سرفه می کنیم، مقداری از این میکروبها را به محیط اطراف می فرستیم. همچنین بخشی از آنها نیز با لمس سطوح مختلف و یا کنده شدن سلول های مرده پوست وارد محیط می شوند. با این حال هنوز اطلاع چندانی در مورد تعامل میان میکروبهای بدن و میکروبهای موجود در محیط خانه نداریم.

 

 

حسگرهای میکروبی

این دانشمندان به منظور درک هر چه بهتر نحوه تعامل میکروبهای بدن با محیط های مختلف، به بررسی مجموعه میکروبی هفت خانواده مختلف که هر یک دارای طبقه اجتماعی و اقتصادی مشخصی بودند پرداختند. این پژوهشگران در طی شش هفته نمونه هایی سطحی از پا، دست و بینی این افراد برداشتند. آنها همچنین نمونه هایی از دستگیره های در، کف اتاق ها، کلیدهای روشن و خاموش لامپ و نیز سطح میز آشپزخانه برداشتند. حتی نمونه هایی از حیوانات خانگی این خانواده ها نیز تهیه شد.

با تقویت و تعیین توالی ژنتیکی مواد موجود در این نمونه ها، این تیم تحقیقاتی توانست بیش از 21 هزار گونه میکروبی مختلف را شناسایی کند. هر خانواده دارای مجموعه ای منحصر به فرد از میکروبها بود که می شد با استفاده از این مجموعه، هر خانواده را به درستی شناسایی کرد. این مجموعه میکروبی پس از انتقال خانواده یه یک خانه جدید به سرعت به این محیط جدید منتقل می شد.

برای نمونه خانواده ای پیش از رفتن به خانه ای جدید، به مدت چند ساعت در یک هتل اقامت کردند. بررسی اتاق هتل تنها سه ساعت پس از اقامت این خانواده نشان داد که این مجموعه میکروبی در تمام اتاق پراکنده شده است. همچنین پس از اقامت آنها در خانه ای جدید، طی 24 ساعت این مجموعه میکروبی در همه جای خانه پراکنده شد. در واقع، میکروب ها بیشتر از همه از طریق تماس دست با دستگیره در، کلید روشن و خاموش لامپ، میز آشپزخانه و نیز تماس پا با کف اتاق به محیط منتقل می شوند.

البته نمونه های گرفته شده از یک جهت با هم متفاوت بود. وقتی افراد با هم در تماس نزدیک باشند، یعنی همان چیزی که بین همسران و یا والدین دارای کودکان کم سن مشاهده می شود، تفاوت زیادی بین میکروبهای افراد وجود ندارد. با این حال تفاوت میان برخی دیگر از اعضای خانواده نظیر والدین و نوجوانان بیشتر است. بیشترین تفاوت نیز میان افرادی که با هم نسبت خانوادگی ندارند ولی با هم در یک محل زندگی می کنند (نظیر دانشجویانی که در خوابگاه به سر می برند) دیده می شود.

کودکان و نیز افرادی که به خاطر مصرف آنتی بیوتیک، از میکروب های کمتری در سیستم گوارش خود برخوردارند، بهتر می توانند میکروب های دیگران را بپذیرند. همچنین حیوانات خانگی نیز میکروب های خود را به دیگران می دهند. گفتنی است قرار گرفتن در برابر مجموعه ای متنوع از میکروب های جدید می تواند به مقاومت بیشتر فرد در برابر انواع آلرژی بیانجامد.

استفاده از میکروب ها برای اثبات جرم

یکی از کاربردهای بررسی مجموعه میکروبی موجود در یک مکان، نشان دادن تعداد افراد حاضر در آن است. برای نمونه این پژوهشگران از یک زن و شوهر خواستند تا مرد دیگری را به مدت کوتاهی در خانه خود به عنوان مهمان بپذیرند. تحلیل نمونه های گرفته شده از این خانه نشان داد که در طول این مدت، دو مرد از یک دستشویی و زن نیز از دستشویی دیگر خانه استفاده می کردند. جالب اینجا است که این افراد درستی این نتیجه را تائید کردند.

به همین دلیل شاید در آینده بتوان از این شیوه برای یافتن یک فرد قاتل و یا سارق استفاده کرد. در واقع اگر بتوان یک بانک اطلاعاتی جامع از مشخصات میکروبی هر فرد تهیه کرد، شاید استفاده از آن برای شناسایی مجرمان به مراتب ساده تر و موثرتر از شیوه های معمول باشد.

جزئیات بیشتری از این مطالعه در نشریه Science به چاپ رسیده است.

newscientist :منبع

No tags for this post.