بیماری پسوریازیس درمان قطعی ندارد
شکل تیپیک آن به این صورت است که ضایعات قرمز رنگ با پوسته‌های نقره‌ای اغلب در نواحی آرنج ،زانو و ناحیه پایین کمر ایجاد می‌شود و فرد را دچار احساس خارش در این نواحی میکند . اگر فرد این نواحی را بخاراند پوست دچار خون ریزی قطره‌ای می‌شود. این نوع از پسوریازیس شکل کلاسیک بیماری است و انواع دیگری از آن هم وجود دارد.
نوع قطره‌ای پسوریازیس در کودکان شایع است و ممکن است در تمامی پوست بدن ظاهر شود و به صورت قطره‌های کوچک قرمز که بر روی آنها پوسته‌های ظریفی مشاهده می‌شود بروز میکند.در مواردی پسوریازیس بصورت دانه‌های بثوری چرکی در قسمتهای مختلف بدن ظاهر می‌شود و مدل خطی این بیماری هم در قسمتهای خطی و چین پوست دیده می‌شود.
دکتر سیمین ابراهیم زاده در خصوص علت اصلی ابتلا به این بیماری و درمان آن گفت: پسوریازیس یک بیماری ارثی است و در واقع توارث 80 درصد ،علت ابتلا به بیماری را به خود اختصاص می‌دهد. متأسفانه این بیماری مزمن بوده ودرمان قطعی ندارد. بهبود بیماری حالات اوج و فرود دارد به صورتیکه گاه بیمار احساس میکند کاملا درمان شده است در حالیکه مجدد ضایعات به شرایط اولیه باز می‌گردند از این رو، تا این لحظه درمان قطعی برای این بیماری وجود ندارد.
وی ادامه داد: پسوریازیس در مواردی ناحیه سر را درگیر میکند. در این حالت پوست سر دچار شوره های فراوان همراه با ضایعات قرمز رنگ می‌شود. اگر این ضایعات در سر از حد رویش موها تجاوز کنند تشخیص پسوریازیس قطعی می‌شود ولی اگر از این حد تجاوز نکند، تشخیص بیماری سبورئیک داده می‌شود.
بیماری پسوریازیس به علتی ناشناخته سبب تکثیر بی رویه سلولهای پوست می‌شود که بر اثر آن لایه های شاخی پوست که در شرایط نرمال به تدریج ریخته می‌شوند، نمی ریزند و بر روی هم انباشته شده و ناحیه را دچار خارش می‌کنند.
علاوه برعامل ارث بر طبق تحقیقات پزشکی برخی عوامل دیگر ممکن است در ابتلا به بیماری نقش داشته باشند که عبارتند از: کمبود ویتامین ای و آ، اختلالات تغذیه‌ای واسترس . بر اساس همین تحقیقات در برخی موارد این علل دخیل و در مواردی دخالتی نداشته‌اند. از این رو به دلیل عدم شناخت عامل قطعی بوجود آورنده بیماری درمان قطعی نیز برای آن وجود ندارد.
این متخصص پوست در خصوص روشهای درمان بیماری گفت: اگر چرخه بیماری محدود باشد، با استفاده از کرمهای موضعی میتوان به بیمار کمک کرد تا بهبود یابد. این کرمها عمدتا ضدالتهابی هستند و سر دسته آنها کورتونها هستند. مرطوب کننده ها هم نقش موثری دارند و می‌توانند پوسته ها را نرم کرده و خارش را کمتر کنند . بنابراین مرطوب کردن پوست و استفاده از یک ضد التهاب موضعی در بیشتر موارد جوابگو است.اگر بیماری گسترده باشد و به درمانهای موضعی جواب ندهد ،یک سری درمانهای خوراکی و تزریقی هم وجود دارد که بر حسب تشخیص پزشک که اغلب با بیوپسی و انجام آزمایش خون همراه است بیمار را تحت درمان قرار می‌دهند. معمولا داروهای خوراکی و تزریقی بعد از شش هفته یا هشت هفته باعث بهبودی بیمار می‌شوند ولی بهتر است مدت طولانی داروها مصرف شوند و متأسفانه پس از قطع دارو امکان برگشت بیماری وجود دارد.
ابراهیم زاده افزود: کرمهای گیاهی که در این رابطه تبلیغ می‌شوند،اغلب خاصیت مرطوب کنندگی داشته و حاوی گیاهی هستند که مقدار کمی خاصیت ضد التهابی دارد. این داروها کورتون ندارند ولی به هیچ عنوان به درمان قطعی بیماری کمک نمیکنند و نمیتوانند از پیشرفت بیماری جلوگیری کنند. این بیماران مهمترین مشکلشان خارش پوست است که با مصرف کرمهای مرطوب کننده تا حدی رفع می‌شود.
اما رعایت برخی نکات تا حد زیادی به آنها کمک میکند که از ان جمله می توان به جلوگیری ازخشک شدن پوست ،دوری از اشعه آفتاب ، دوری از استرس و ناراحتیهای روحی اشاره کرد.
مصرف غذاهای دریایی مانند ماهی و میگو نیز برای این افراد توصیه می شود زیرا این غذاها حاوی مقادیر زیادی ویتامین ای هستند.همچنین میوه هایی نظیر تمشک وتوت برای این افراد مفید است و باعث کاهش التهاب پوست می‌شود. استفاده از مرطوب کننده ها و چرب کردن مداوم پوست و در آخر جلوگیری از وارد آمدن ضربه به پوست و خودداری از خاراندن نواحی درگیر بیماری هم می تواند تا حد زیادی در کاهش عوارض بیماری موثر باشد.
نکته مهم دیگری که این بیماران باید در نظر بگیرند این است که اگر فرد مبتلا به پسوریازیس دچار بیماریهای نظیر سرماخوردگی و لارنژیت شود حتما باید پزشک را از بیماری خود باخبر کند زیرا در صورت تجویز داروهای حاوی کورتون امکان وخیم شدن پسوریازیس آنها دو چندان خواهد شد و بیماری تشدید می‌شود. با اینکه پسوریازیس با مصرف داروهای موضعی کورتون بهبود می‌یابد لیکن داروهای حاوری کورتون بصورت موضعی و خوراکی در وهله اول توصیه نمی‌شود.
No tags for this post.
