چشم انسان چگونه تکامل یافت؟

چشم انسان دارای ساختاری نسبتا پیچیده بوده و بر اساس نیازها و نوع فیزیک بدنی وی تکامل پیدا کرده است. در حقیقت انسان بر اساس طبیعت وجودی خود به بینائی بسیار قدرتمندی نیاز نداشته و بر خلاف بسیاری از دیگر جانوران، ساختار بینایی متوسطی دارد.

چشم انسان توانایی دیدن اجسام و اشیا دور دست را نداشته و همچنین ساختار آن بر اساس توانایی تشخیص سه رنگ اصلی شکل گرفته  و در واقع  ما دارای قدرت بینایی مبتنی به سه رنگی هستیم که از طریق یک جهش ژنتیکی در اجداد ما تکامل یافته است.

چشم ما توانایی دیدن اجسام و اشیا دور دست را نداشته و همچنین ساختار آن بر اساس توانایی تشخیص سه رنگ اصلی شکل گرفته  و در واقع  ما دارای قدرت بینایی مبتنی به سه رنگی هستیم که از طریق یک جهش ژنتیکی در اجداد ما تکامل یافته است. دلیل این نوع از طیف بینائی در انسان نیز کاربرد آن در زندگی انسان های اولیه بود زیرا این قابلیت به اجداد ما در امر شکار و جمع آوری غذا کمک می کرد. این ساختار بینایی در مقایسه با سایر مخلوقات موجود در طبیعت چندان قدرتمند نیست و برای مثال،  حشرات و پرندگان دارای دید چهارگانه رنگی هستند که به آن ها توانائی تشخیص امواج ماورای بنفش را نیز داده و این جانوران را در حفظ تعادل و حرکت یاری می کند.

از سوی دیگر چشم انسان فاقد پرده درخشان یا tapetum lucidum است . پرده درخشان در چشم بسیاری از مهره‌ داران دیده می شود که بلافاصه در پشت یا گاهی اوقات در داخل شبکیه چشم آن ها  قرار گرفته و باعث براق بودن چشم آن ها در تاریکی می شود.

این پرده درخشان، نور مرئی را پس از عبور از شبکیه از پشت شبکیه ازنو به درون شبکیه بازمی‌تاباند و باعث افزایش نور دریافتی توسط گیرنده‌های نوری شبکیه می شود. این عمل باعث افزایش بینایی در نور ضعیف شده اما ممکن است از تداخل شعاع‌های منعکس شده یک تصویر تیره نیز تشکیل شود انسان فاقد این قدرت در حس بینائی خود است زیرا معمولا در طول روز شکار کرده و شب ها به استراحت می پرداخت. بهترین مثال برای این ویژگی، درخشان بودن چشم گربه سانان در تاریکی شب است که دلیل آن وجود همین پرده درخشان در سیستم بینائی آن ها است.

از سوی دیگر چشم انسان قابلیت دیدن چشم انداز های دور را نیز ندارد زیرا به طور طبیعی ما نیازی به دیدن یک خرگوش در فاصله چند مایلی نداریم و همچنین سیستم بینائی انسان قدرت دیدن جزئیات حرکتی سریع را نیز نداشته که این قابلیت در حیواناتی مانند سگ ها دیده می شود و شاید به همین دلیل است که سگ ها علاقه ای به دیدن برنامه هایی که از تلوزیون های قدیمی آنالوگ پخش می شوند را ندارند زیرا بر خلاف انسان که این تصاویر را واضح و شفاف می بیند، سگ ها توانائی دیدن پرش های تصویر را داشته و این موضوع سبب عدم علاقه آن ها به تماشای تلوزیون های آنالوگ را ندارند.

یکی دیگر از نواقص تکاملی چشم انسان، وجود نقاط کور در هر یک از دوچشم است که سبب می شود انجام کارها و مشاهده اشیا در فاصله بسیار نزدیک برای ما دشوار شود. این نقاط کور در اندازه یک سکه در طیف بینائی هر کدام از چشم های ما بوده و مغز به طور تقریبی آن را حدس زده و بازسازی می کند.

البته باید به این مساله نیز اشاره کرد که چشم انسان دقیقا بر اساس نیازها و ویژگی های فیزیکی وی تکامل پیدا کرده است و دید سگ ها یا عقاب ها برای ما مناسب نیستند. از سوی دیگر انسان یک موجود ابزار ساز است و در طول تاریخ حیات خود توانسته است با کمک ابزارهای مختلف و فناوری های ایجاد شده، بسیاری از توانائی های نداشته طبیعی خود را به دست آورده و در صورت نیاز به کمک تجهیزات خود به بررسی امواج ماورا بنفش، مناطق بسیار دور و یا حوزه های میکروسکوپی نیز بپردازد.

ترجمه: احسان محمدحسینی

منبع: forbes

No tags for this post.