مهندسی زیستی، اصلی مهم برای زندگی در مریخ

میکروب های به دست آمده با استفاده از مهندسی ژنتیک می توانند از مواد اولیه موجود در سطح مریخ و یا ماه برای تولید آب، اکسیژن، غذا و  حتی سوخت راکت استفاده کنند. این امر در نهایت به کاهش بار مورد نیازی که باید با استفاده از فضاپیماها از زمین به مریخ و یا ماه فرستاد را کاهش می دهد.

در چند سال اخیر، بحث گردشگری فضایی و حتی اسکان بشر در مریخ به طور جدی مطرح شده است. یکی از مهم ترین مواردی که شرکت های فضایی دولتی و نیز خصوصی مد نظر قرار می دهند، باری است که باید توسط فضاپیماها به فضا برده شود. یک قاعده کلی در این میان وجود دارد و آن هم اینکه به ازای هر یک کیلوگرم باری که به فضا ارسال می شود، باید 99 کیلوگرم تجهیزات، سوخت و سایر مواد به همراه آن به عنوان پشتیبانی به فضا پرتاب شود. این بار اضافی نه تنها موجب افزایش هزینه های سفر می شود، بلکه حتی خطر ماموریت های فضایی را برای فضانوردان افزایش می دهد، زیرا موتور موشک باید از توان بیشتری برخوردار باشد تا بتواند از جو زمین خارج شود.

در این میان، بهره گیری از میکروب های مختلف برای تولید برخی از این مواد می توان حجم بار مورد نیاز برای پرتاب به فضا را بین 26 تا 85 درصد کاهش دهد.

یکی از باکتری هایی که از دیر باز می شناسیم، Methanobacterium thermoautotrophicum نام دارد. این باکتری می تواند متان و اکسیژن مورد نیاز برای سوخت فضاپیماها و یا ساکنان احتمالی مریخ در آینده را تامین کند. مواد و تجهیزات مورد نیاز برای تولید متان و اکسیژن با استفاده از این باکتری در یک ماموریت 916 روزه، وزنی 56 درصد کمتر از خود سوخت دارند. این کار همچنین موجب کاهش 38 درصدی وزن غذای مورد نیاز برای فضانوردان هم می شود. با استفاده از یک پرینتر سه بعدی می تواند محل اقامت شش مسافر فضایی بر روی سیاره مریخ را با اسفتاده از مواد اولیه ایجاد کرد. حجم این پرینتر و برخی مواد اولیه آن، 85 درصد کمتر از مواد اولیه برای ساخت بنا بر روی زمین است. این کاهش حجم و وزن بار مورد نیاز در نهایت به کاهش هزینه مسافرت به مریخ می انجامد. گفتنی است این سفر تا 210 روز به درازا می انجامد.

این پژوهش در نشریه Journal of the Royal Society Interface منتشر شده است.

No tags for this post.