مغز،عامل رشد کندتر انسان نسبت به گونه های مشابه

سیناپرس: یکی از تئوری های مورد قبول این است که مغز کودکان آنقدر انرژی مصرف می کند که باعث می شود مقدار گلوکز کمتری به دیگر قسمت های بدن برسد و باعث رشد آرام آن اعضاء می شود.اما محققان در تحقیقات اخیر خود، آزمایشی هوشمندانه برای مصرف گلوکز و رشد بدن در کودکان طراحی کردند که فرضیه " بافت گران قیمت" را تایید می کند.

مطالعات قبلی نشان داده بود که مغز ما 87-44 % انرژی مصرف شده توسط بدن را در دوران نوزادی و کودکی، به خود اختصاص می دهد. کریستوفر کوزاوا، انسان شناس در دانشگاه نورث وسترن و همکاران، طی تحقیقات اخیر به این نتیجه رسیدند که هنگامی مغز احتیاج به انرژی بیشتری دارد، بدن رشد کمتری پیدا می کند. به طور مثال، سن 4.5 تا 5 سالگی که مغز بیشترین گلوکز را مصرف می کند، زمانی است که بدن کمترین افزایش وزن را دارد.

تئوری " بافت گران قیمت" اولین بار در سال 1374 (1995) توسط لزلی ایلو( از مرکز تحقیقات ونر-گنر نیویورک) و پیتر ویلر ( از دانشگاه جان مور لیورپول انگلیس) مطرح شد. با اینکه پیش از این تصور می شد که مغز های بزرگتر توسط سیستم های گوارشی کوچکتر تغذیه می شوند، مطالعات اخیر حاکی از آن است که مکانیسم های دیگری نیز در این امر دخالت دارند. ایسلر و کارل ون شایک از دانشگاه زوریخ، رژیم های پرکالری، رشد و تولید مثل با تاخیر و حرکت های نیازمند انرژی کم، نیز می توانند از عواملی باشند که انرژی مغز را تامین کنند. انسان ها تمامی این رفتارها را نشان می دهند: ما غذای خود را می پزیم و گوشت می خوریم، غذاهای پرکالری می خوریم، با سرعت کمتری رشد می کنیم و دیرتر تولید مثل می کنیم، روی دو پا راه می رویم و نسبت به شامپانزه ها که روی دست و پا راه می روند، انرژی ذخیره می کنند.

منبع: Science Magazine

No tags for this post.