با پیلاتس به جنگ ام‌اس بروید

بیماری مولتيپل اسکلروزيس یا «ام‌اس»، يك اختلال التهابي مزمن و عودکننده در سيستم اعصاب مرکزي است که سبب آسيب به سلول‌های عصبی می­گردد. در ایران، حدود 40 الي 50 هزار نفر بيمار مبتلا به این بیماری وجود دارد.

نشانه‌های باليني ام‌اس شامل مواردی همچون ضعف، لرزش، درد،  فلجي، اختلالات خواب و موارد دیگری می‌گردد که هر یک می‌تواند برای فرد بیمار مشکلات اجتماعی و شغلی ایجاد نماید. در این میان، خستگي شایع‌ترین مشکل در مبتلایان به این بیماری است که باعث کاهش کيفيت زندگي آنان می­گردد.

بیماری مولتيپل اسکلروزيس یا «ام‌اس»، يك اختلال التهابي مزمن و عودکننده در سيستم اعصاب مرکزي است که سبب آسيب به سلول‌های عصبی می­گردد. در ایران، حدود 40 الي 50 هزار نفر بيمار مبتلا به این بیماری وجود دارد.

براي جلوگيري از گسترش علائم ام‌اس، یکی از مهم‌ترین راهکارها، استفاده از درمان‌های تکميلی نظیر فعالیت‌های ورزشي است. تمرينات ورزشي خصوصاً از نوع هوازي، سبب کاهش توانایی‌هایی که وابسته به سيستم عصبي مرکزي هستند شده و همچنین موجب بهبود و پيشرفت شاخص­هاي کيفيت زندگي مي­گردند.

در این رابطه گروهی از پژوهشگران ایرانی از دانشگاه شهيد مدني آذربايجان و دانشگاه علوم پزشکي و خدماتي درماني امام رضای تبريز، مطالعه‌ای را انجام داده‌اند که در آن تأثیر ورزش جذاب «پیلاتس» بر خستگي، ناتواني حرکتي و انعطاف‌پذیری عضلاني بيماران زن مبتلا به مولتيپل اسکلروزيس بررسی شده است.

پیلاتس که امروزه به‌طور ویژه‌ای موردتوجه فیزیوتراپ‌ها قرار گرفته، یک نوع تمرین ورزشی است که به‌منظور تصحیح وضعیت بدن و اغلب به‌صورت خوابیده انجام می‌شود.

در این تحقیق، 34 زن مبتلا به بيماري مولتيپل اسکلروزيس از بین اعضای انجمن بيماران مولتيپل اسکلروزيس استان آذربايجان شرقي در شهر تبريز و با ميانگين سني31 سال که از لحاظ وزن و شاخص توده بدني در شرایط مناسبی بودند، وارد مطالعه گردیدند.

روش انجام پژوهش به این شکل بود که یک گروه از این افراد به‌صورت سه روز در هفته، هر جلسه 60 دقیقه و به مدت کلی 8 هفته در یک برنامه تمرینی پیلاتس شرکت کردند. اما دسته دوم در هیچ برنامه تمرینی ورزشی شرکت داده نشدند. در پایان، هر دو گروه از لحاظ میزان ناتوانی در انجام حرکات ورزشی، شدت خستگی ناشی از فعالیت بدنی و انعطاف عضلانی مورد ارزیابی و مقایسه علمی قرار گرفتند.

یافته‌های این مطالعه نشان می‌دهد که با انجام تمرينات پيلاتس، شدت خستگي در گروه ورزش، کاهش قابل‌ملاحظه‌ای می‌یابد. بنا بر گفته محققین فوق، اين احتمال وجود  دارد که کاهش خستگي در افراد مبتلا به مولتيپل اسکلروزيس منجر به  بهبود عملکرد حرکتي آنان نیز شود.

همچنین نتايج حاصل از این پژوهش حاکی از آن است که انجام این تمرینات منجر به بهبود ناتواني حرکتي مانند گام برداری در زنان مبتلا به مولتيپل اسکلروزيس می‌شود.

علاوه بر این، یافته‌ها نشان می‌دهند که اندازه انعطاف‌پذیری عضلاني گروه اول در مقايسه  با گروه دوم افزایش قابل‌توجهی داشته است. این تغییرات مثبت می‌تواند ناشی از اثر پیلاتس بر بهبود قابليت کارايي انقباض عضلاني در اين افراد باشد.

این بهبود کارایی با افزايش جريان خون در بافتهای عضلاني، موجب هماهنگي بيشتر سيستم عصبي عضلاني شده و عملکرد حرکتي را توسعه می­دهد.

پژوهشگران با استناد به نتایج پژوهش خود، اظهار داشته‌اند که انجام تمرینات ورزشی پیلاتس از طریق بهبود خستگي و ناتواني حرکتي و همچنین با ایجاد انعطاف‌پذیری عضلاني، باعث بهبود کیفیت زندگی بیماران زن مبتلا به مولتيپل اسکلروزيس می‌گردد. بنابراين، تمرينات پيلاتس می‌توانند به‌عنوان روشي مطمئن، مهم و غيرتهاجمي براي درمان بيماران مذکور به کار گرفته شود.

قابل‌ذکر است نتایج مطالعه فوق به صورت مقاله‌ای علمی پژوهشی در نشریه «مدیریت ارتقای سلامت» وابسته به انجمن علمی پرستاری ایران به چاپ رسیده است.

 

گزارش: محمدرضا دلفیه

منبع: صالح زاده، ک. و همکاران. 1396. اثر تمرینات پیلاتس بر خستگی، ناتوانی حرکتی و انعطاف پذیری عضلانی بیماران زن مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس شهر تبریز. مدیریت ارتقای سلامت، 7(1). 68-61.

No tags for this post.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا