مزارع اقیانوسی، کلید مبارزه با گرسنگی جهانی
امروزه علی رغم کاهش حجم ماهیگری بیش از حد که در گذشته انجام می شد، میزان مصرف محصولات دریائی در سفره انسان ها حدود دو برابر بیشتر از آن چه پنجاه سال پیش مصرف می شد بوده و اگرچه افزایش علاقه به مصرف محصولات دریایی برای سلامت انسان مفید است اما این صید بی رویه به اکوسیستم و زیستگاه های اقیانوس ها و دریاها آسیب وارد می کند. بر اساس آمارهای رسمی حدود 60 درصد از منابع ماهی های جهان به طور کامل در حال بهره برداری بوده و 30 درصد از این منابع نیز عملا از بین می روند.
با این برنامه پیشنهادی می توان با بحران کاهش میزان ماهی و محصولات دریایی مبارزه کرده و به این ترتیب و به کمک این مزارع دریائی می توان فضاهای مناسبی از اقیانوس را در اختیار گرفته و به طور سالانه 15 میلیارد تن ماهی در آن تولید کرد. این میزان تولید کنترل شده حدود 100 برابر بیشتر از آن چه امروزه مصرف می کنیم است.
متاسفانه باید اذعان داشت که بر اساس روند فعلی رشد جمعیت، پیش بینی می شود تا سال 2050 جمعیت کره زمین به 10 میلیارد نفر رسیده و از سوی دیگر با توجه به پدیده گرمایش زمین و تغییرات اقلیمی، اکو سیستم دریاها نیز تحت تاثیر قرار گرفته و در ازای هر یک درجه گرم شدن آب دریاها، 20 تا 30 درصد از جمعیت ماهی ها و آبزیان از بین خواهند رفت.
در این میان پژوهشگران در پی یافتن راه حلی برای یافتن مزارع اقیانوسی و اماکنی مناسب برای پرورش آبزیان هستند. به همین منظور تیمی از پژوهشگران به سرپرستی ربکا جنتری (Rebecca Gentry) از دانشگاه کالیفرنیا موفق به شناسائی و استفاده از محوطه ای در اقیانوس شدند که 200 متر عمق داشته و برای پرورش ماهی مناسب است. البته این محوطه در حال حاضر تحت بهره برداری قرار نداشته و از آن استفاده نمی شود.
این منطقه دارای مساحتی بیش از 11 میلیون کیلومتر مربع بوده و شامل مناطقی است که قبلا برای اهداف دیگری مانند حمل و نقل، اکتشاف نفت یا حفاظت از آن استفاده شده است. اعضای تیم تحقیقاتی اعتقاد دارند برای این منظور نیاز به شناسائی بخشی از اقیانوس است که مساحتی برابر با دریاچه میشیگان داشته و بتوان در آن ماهی های مورد نیاز را در مقیاس وسیعی پروش داد. با این برنامه پیشنهادی می توان با بحران کاهش میزان ماهی و محصولات دریایی مبارزه کرده و به این ترتیب و به کمک این مزارع دریائی می توان فضاهای مناسبی از اقیانوس را در اختیار گرفته و به طور سالانه 15 میلیارد تن ماهی در آن تولید کرد. این میزان تولید کنترل شده حدود 100 برابر بیشتر از آن چه امروزه مصرف می کنیم است.
این مطالعات نشان می دهد امکان چیره شدن بر بحران ماهیگیری و تولید محصولات دریایی وجود داشته و می توان با تکیه بر مزارع اقیانوسی، غذای زیادی تولید کرد. در حال حاضر بیش از نیمی از ماهی هایی که ما مصرف می کنیم به صورت پرورشی تولید شده و امروزه صنعت شیلات و تولید ماهی سریعتر از صنایع تولید مرغ یا گوشت رشد می کند. مردم می خواهند غذاهای دریایی بیشتری بخورند، و به نظر می رسد که ما فضای فراوان برای انجام این کار در اختیار داریم.
ترجمه: فاطمه کردی
منبع: newscientist
No tags for this post.
