تاثیر بزرگ مولکول‌های کوچک در قدرت یادگیری مغز

در مطالعه‌ای که محققان «دانشگاه کالیفرنیا» در لس آنجلس با همکاری پژوهشگرانی از  «مؤسسه‌ی مغز کوئینزلند» استرالیا انجام داده اند، مشخص شده که مولکول‌های کوچک موسوم به «میکرو RNA» در رشد و نمو اولیه‌ سلول‌های مغز نقش ویژه ای دارند.

در این پژوهش ارتباط نزدیکی بین وقایع رشد و نمو اولیه مغز و تغییرات عملکرد شناختی فرد در دوره بلوغ پیدا شده است.

در مطالعه‌ای که محققان «دانشگاه کالیفرنیا» در لس آنجلس با همکاری پژوهشگرانی از  «مؤسسه‌ی مغز کوئینزلند» استرالیا انجام داده اند، مشخص شده که مولکول‌های کوچک موسوم به «میکرو RNA» در رشد و نمو اولیه‌ سلول‌های مغز نقش ویژه ای دارند.

با استفاده از جانوران مدل‌، مجریان این پژوهش دریافته اند که، استفاده از میکرو RNA برای ایجاد اختلال سلولی در لایه‌ بیرونی مغز یعنی منطقه‌ای که با مجموعه فعالیت های مرتبط با برنامه ریزی، تصمیم گیری و تولید ارتباط دارد، یادگیری و حافظه فرد را در آینده تحت تاثیر قرار می‌دهد.

اختلال در توانایی رشد و نمو سلول‌های مغز و ایجاد اتصالات شاخه‌ای با سلول‌های دیگر، با استفاده از میکرو RNA اختصاصی موسوم به mir-9، با افزایش قوت خاطرات مربوط به ترس در بزرگسالی همراه بوده است.

دکتر تیموتی بردی یکی از محققان این مطالعه گفته، این مطالعه درک ما از میکرو RNAها و نقش های مهم آن ها را در رشد و نمو مغز عمیق‌تر می‌نماید.

این محقق می افزاید: «اسید دئوکسی ریبونوکلئیک، یا DNA، به تنهایی الگوی دستور‌العمل‌های بیولوژیکی برای عملکرد سلول‌های زنده نیست، بلکه اسیدهای ریبونوکلئیک یا RNA ها نیز کمک می‌کنند تا این دستورالعمل‌ها به درستی انجام شوند.»

RNA نقش‌‌های متعددی را در سلول‌ها انجام می دهد، و میکرو RNAها به طور خاص نشان می‌دهند که دارای پیچیدگی های بسیاری بوده و کنترل بالایی بر چگونگی بیان ژن‌های خاص دارند.

بنا بر اظهار دکتر بردی، با وجود آن که میکرو RNA ها خود به پروتئین‌ها ترجمه نمی‌شوند، ولی بیان ژن‌ها را در پاسخ به تغییرات پویای محیطی با دقت بالایی تنظیم می‌نمایند.

دکتر بردی افزوده: «ما در آغاز راه برای روشن نمودن نقش‌های مهم میکرو RNA ها در یادگیری و حافظه مغز بزرگسالان هستیم و این یافته‌ها می توانند فرایند رشد و نمو اولیه را گسترش دهند. یافته های ما همچنین مفاهیم مهمی برای درک ناهنجاری‌های اولیه‌ی رشد ونمو نظیر بیماری اوتیسم دارند و با نقش خود در دوره بارداری، اثرات مهمی بر ظرفیت یادگیری شخص در طول عمر او خواهند داشت.»

گفتنی است نتایج این پژوهش در مجموعه مقالات دانشگاه ملی علوم استرالیا منتشر گردیده است.

 

گزارش: محمدرضا دلفیه

منبع: Eurekalert

No tags for this post.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا