در رفتگی لگن شایع ترین مشکل بی علامت نوزاد؛ راهکارهای پیشگیری و درمان

دکتر تقی بغدادی روز شنبه در گفت و گو با ایرنا اظهار کرد: یکی از شایع ترین مشکلات مادرزادی نوزادان در رفتگی لگن است که برای تشخیص این عارضه نوزادان باید غربالگری شوند. 

وی افزود: میزان شیوع در رفتگی لگن در نوزادان حدود 1.2 در هزار تولد است یعنی از هر 800تولد، یک نوزاد دچار در رفتگی لگن است. 

بغدادی ادامه داد: برخی نوزادان نیز در هنگام تولد دچار در رفتگی نیستند اما پس از تولد به دلیل برخی عوامل مانند قنداق کردن به این عارضه مبتلا می شوند که اگر آنها را نیز به تعداد نوزادانی که با دررفتگی لگن متولد می شوند، اضافه کنیم، تعداد بیشتر از این میزان می شود. 

وی گفت: برخی مفاصل نرم و شل و مستعد در رفتن هستند: اگر فشارهایی مانند فشار ناشی از قنداق کردن به این مفاصل وارد شود، می تواند منجر به دررفتگی شود و اگر پاها بیش از حد جمع و فشرده شود، ممکن است به یک در رفتگی کامل تبدیل شود و نیاز به درمان های بیشتری داشته باشد. 

** تشخیص در رفتگی لگن 

عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران گفت: در هنگام تولد، نوزادان باید بررسی شوند تا اگر مستعد دیسپلازی (در رفتگی یا نیمه در رفتگی) بودند، مشخص شود. 

بغدادی افزود: تشخیص در رفتگی فقط از طریق معاینه میسر نمی شود و در مواردی لازم است سونوگرافی نیز انجام شود. 

وی ادامه داد: سونوگرافی بیشتر برای نوزادانی انجام می شود که سابقه فامیلی ابتلا به دیسپلازی دارند یا دارای مفاصل شل و نرم هستند. 

فوق تخصص جراحی ارتوپدی کودکان اظهار کرد: همچنین وجود ریزفاکتورهای مستعد کننده مانند کم بودن آب اطراف جنین در رحم مادر، دو شاخه بودن رحم یا وجود فیبرم در رحم، دوقلو یا چند قلویی بودن و هر عاملی سبب اعمال فشار بر جنین شود، نوزاد را برای در رفتگی لگن مستعد می کند. 

بغدادی گفت: بنابراین تمام نوزدان پس از تولد باید از نظر ابتلا به دیسپلازی مورد بررسی قرار گیرند. 

** غربالگری دیسپلازی 

بغدادی با بیان اینکه تمام نوزدانی که در بیمارستان های سراسر کشور متولد می شوند، در معاینات اولیه پس از تولد طبق طرح غربالگری دیسپلازی، از نظر ابتلا به دیسپلازی نیز مورد بررسی قرار می گیرند. 

وی افزود: در برخی کشورهای اروپایی سونوگرافی تشخیص دیسپلازی به صورت اجباری برای همه نوزادان انجام می شود به این صورت که متخصصان کودکان در مطب خود یک دستگاه سونوگرافی دارند و بررسی وضعیت لگن نوزادان را به عنوان بخشی از معاینه پس از تولد آنها انجام می دهند.

بغدادی با بیان اینکه این اقدام بیشتر در اروپا و در راس کشورهای اروپایی در اتریش انجام می شود، ادامه داد: در کشورهایی مانند آمریکا و ایران این طور نیست و فقط برای نوزادانی که دارای ریزفاکتورهای مستعدکننده دیسپلازی هستند، سونوگرافی تشخیصی انجام می شود. 

فوق تخصص جراحی ارتوپدی کودکان گفت: به طور کلی اگر تشخیص داده شود که نوزادی دیسپلازی دارد، برای پیگیری درمان به ارتوپدها ارجاع داده می شود. 

** علت بروز دیسپلازی 

بغدادی اظهار کرد: برخی نوزدان به دلیل جمع بودن پاها در داخل رحم مادر دچار دیسپلازی یعنی در رفتگی یا نیمه در رفتگی لگن می شوند و اگر این نوزدان قنداق شوند، به دلیل تکرار حالت جمع بودن پاها، ران آنها به سمت بیرون تغییر جهت می دهد و دچار در رفتگی کامل می شوند. 

وی تصریح کرد: در قنداق کردن وضعیت دوره جنینی تکرار و دیسپلازی به این ترتیب تشدید می شود. بنابراین قنداق کردن ممنوع است و هیچ نوزادی نباید قنداق شود. 

بغدادی اظهار کرد: بسیاری از دیسپلازی ها علایم ندارد؛ نوزاد لنگ نمی زند، با افزایش سن نیز دچار لنگ زدن نمی شود اما در سنین بالاتر اگر افزایش سن پیدا کرد یا در اثر بارداری وزنش افزایش یافت، دچار درد لگن می شود که با سونوگرافی مشخص می شود که در بدو تولد دیسپلازی خفیف داشته و در آن زمان تشخیص داده نشده است.

No tags for this post.