ماهیگیری، قربانی گرمایش جهانی

در حال حاضر بسیاری از گونه‌های مهم ماهیان در سراسر جهان با انقراض محلی روبرو شده‌اند و این به دلیل صید بی‌رویه است. با این وجود و مطابق آمارهای سازمان خواربار و کشاورزی ملل متحد  (FAO) هنوز 15 درصد از سرانه مصرف پروتئین 4.3 میلیارد نفر در جهان به ماهیگیری وابسته است. همچنین به طور مستقیم و غیر مستقیم معیشت بسشتر از 0.5 میلیارد نفر از مردم جهان به صنعت ماهیگیری وابسته است و تقریبا پروتئین مورد نیاز حداقل 100 میلیون نفر از مردم جهان تمام توسط اقیانوس‌ها تامین می‌شود. به خطر افتادن این صنعت به معنای به خطر افتادن زندگی و معیشت این مردم و میزان پروتئین دریافتی بخشی از مردم جهان خواهد بود. علاوه بر بیش‌صید، گرمایش جهانی، اسیدی شدن اقیانوس‌ها و از بین رفتن مرجان‌ها خطر عمده برای صنعت ماهیگیری جهان است. حالا یک مطالعه نشان می‌دهد عهد ماندن کشورها به توافق پاریس به طور عمده  به سود صنعت ماهیگیری خواهد بود.از سوی دیگر یک مطالعه دیگر نشان می‌دهد،صید پایدار در گرو رصد بهتر میزان صید است.

انتظار می‌رود تغییرات اقلیمی باعث مهاجرت ماهیان به مناطق سردسیر‌تر شود. این به این معنی است که مناطق گرم اقیانوسی به تدریج از گونه‌های ماهیان که معیشت مردم به منطقه به آن‌ها وابسته است خالی شود

مطابق یک مطالعه که در ژورنال ساینس منتشر شده است، اگر کشورهای جهان به نگاه داشتن گرمایش جهان به زیر 1.5 درجه متعهد بمانند، میزان ماهیان صید شده در جهان سالانه 6میلیون تن افزایش خواهد یافت. محققان همچنین دریافتند که برخی اقیانوس‌های جهان بیشتر از بقیه به افزایش دما حساس بوده و بیشتر از بقیه از دستیابی به اهداف توافق پاریس سود خواهند برد. «ویلیام چئونگ» نویسنده ارشد مقاله‌ای که از نتایج این مطالعه منتشر شده است می‌گوید:« منفعتی که مناطق بسیار آسیب‌پذیر گرمسیری از این رخداد می‌برند، دلیلی است برای این‌که چرا 1.5 درجه هدف مهمی است که باید به آن دست یابیم». چئونگ که مدیر علمی بنیاد نیپون-نروس و دستیار استاد در موسسه UBC در ماهیگیری و اقیانوس شناسی است ادامه می‌دهد:«کشورهای موجود در این منطاق بسیار حساس بسیار به ماهیگیری برای غذا و معیشت وابسته هستند؛ اماکل جهان در معرض آسیب است، چون زنجیره غذاهای دریایی به صورتی کاملا گسترده جهانی شده و همه از دستیابی به اهداف توافق پاریس سود خواهند برد».

انتظار می‌رود تغییرات اقلیمی باعث مهاجرت ماهیان به مناطق سردسیر‌تر شود. این به این معنی است که مناطق گرم اقیانوسی به تدریج از گونه‌های ماهیان که معیشت مردم به منطقه به آن‌ها وابسته است خالی شود. به این ترتیب مشکل گرسنگی و سوء تغذیه در جهان فراگیرتر خواهد شد و برای جلوگیری از این مسئله بهتر است گرمایش واقعا و به سرعت محدود شود. احتمالی که حالا با کناره‌گیری آمریکا چندان نمی‌توان به آن امید بست.

علی رنجبران

منبع:science

 

No tags for this post.