عکس «تلسکوپ فضایی هابل» از یک کهکشان با هسته فعال
ستاره‌شناسانی که با تلسکوپ فضایی هابل کار می‌کنند، عکسی را از کهکشان «ان‌جی‌سی ۴۱۰۲» منتشر کرده‌اند که یک هسته فعال دارد.
به گزارش خبرگزاری سینا، کهکشان «ان‌جی‌سی ۴۱۰۲»(NGC 4102) در فاصله ۵۶ میلیون سال نوری از زمین و در جهت صورت فلکی «خرس بزرگ»(Ursa Major) واقع شده است.
به نقل از یونیورس اسپیس تک، ان‌جی‌سی ۴۱۰۲ مانند کهکشان راه شیری، یک کهکشان مارپیچی میله‌ای است. عکس تلسکوپ فضایی هابل، بازوهای مارپیچی آن را نشان می‌دهد که با خوشه‌های ستاره‌ای و مناطق فعال تشکیل ستاره پر شده‌اند.
با وجود این، ان‌جی‌سی ۴۱۰۲ از برخی جهت‌ها با کهکشان راه شیری متفاوت است. برخلاف کهکشان ما، این کهکشان خانه چیزی است که ستاره شناسان آن را «هسته فعال کهکشانی» می‌نامند. هسته‌های فعال کهکشانی، مراکز درخشانی هستند که توسط سیاه‌چاله‌های کلان‌جرم تغذیه می‌شوند. جرم این سیاه‌چاله‌ها میلیون‌ها و میلیاردها برابر بیشتر از خورشید ماست. هنگامی که این سیاه‌چاله‌ها گاز را از محیط اطراف خود جذب می‌کنند و به سوی خود می‌کشند، گاز تا حدی گرم می‌شود که درخشش و انتشار نور را از پرتو ایکس گرفته تا امواج رادیویی آغاز می‌کند.
ان‌جی‌سی ۴۱۰۲ یک فرصت ایده‌آل را برای ستاره‌شناسان فراهم می‌کند تا چگونگی تعامل هسته‌های کهکشانی فعال با کهکشان‌های میزبان خود را مورد بررسی قرار دهند. هسته‌های کهکشانی فعال انواع گوناگونی دارند و موارد بسیاری را از هسته‌های بسیار قوی مصرف‌کننده مقدار زیادی ماده و پرتاب‌کننده فوران‌های قوی تا هسته‌های آرام‌تر کم‌نور و جذب‌کننده گاز از محیط اطراف در بر می‌گیرند.
کهکشانی که هابل از آن عکس گرفته است احتمالاً به گروه دوم تعلق دارد. هسته این کهکشان زیر یک لایه متراکم از گاز پنهان شده است و خطوط انتشار برخی عناصر یونیزه‌شده ضعیف در طیف دیده می‌شوند. آنها ممکن است توسط یک سیاه‌چاله فوق‌العاده بزرگ که گاز را از محیط اطراف خود جمع می‌کند، تغذیه شوند.
عکس ان‌جی‌سی ۴۱۰۲ در طول برنامه‌ای با هدف مطالعه تأثیر هسته‌های فعال بر محیط کهکشانی آنها به دست آمد. این عکس در آینده با نتایج مشاهدات «رصدخانه پرتو ایکس چاندرا» ترکیب خواهد شد و به ستاره‌شناسان امکان خواهد داد تا بیشترین مقدار داده‌ها را به دست بیاورند.
