روشی برای اندازه گیری تنوع ژنتیکی تومورها

چنین ابزاری می تواند تصمیم های جدی کلینیکی مبنی بر انتخاب یک روش درمان برای بیماران مختلف را تحت تاثیر قرار دهد.

پروفسور جیمز روکو James Rocco در دانشگاه ایالت اوهایو و همکارانش مطالعه ای جدید درباره این روش انجام داده اند که نتایج آن در مجله PLOS Medicine به چاپ رسیده است.

سرطان هنگامی رخ می دهد که سلول ها به طور غیر طبیعی و تصاعدی رشد می کنند و کنترل بر روی آن ها از بین می رود.  این امر باعث به وجود آمدن توده هایی می شود که به آن ها تومور می گویند. هر کدام از تومورها به دلیل جهش های خاص در ژن ها اتفاق می افتد. بنابراین، شناسایی جهش های احتمالی می تواند به درمان تومور ها کمک کند. محققان بر این باورند که ممکن است ژن ها در داخل تومور ها نیز با یکدیگر متفاوت باشند. بنابراین درمانی که در حال حاضر انجام می شود می تواند بدترین نتیجه را در پی داشته باشد به دلیل اینکه درمان ها معمولا موتاسیون های خاصی را هدف می گیرند و تمامی جهش ها را پوشش نمی دهند.

تنوع ژنتیکی روشی برای آن است که جمعیت یک گونه به دگرگونی‌های محیط طبیعی وفق پیدا کند. هرچه میزان این تنوع بیشتر باشد، احتمال بیشتری وجود دارد که بعضی از اعضای جمعیت آن تعداد از الل‌ها را که باعث دوام در محیط می‌شود به دست بیاورند. از این روی آن اعضا احتمال بیشتری برای آنکه به بلوغ برسند و دارای فرزندانی شوند که حامل آن الل‌ها هستند. جمعیت مورد نظر پس از چند نسل آغاز افزایش پیدا می‌کند و این نتیجه وجود آن تعداد از جمعیت آغازین که ویژگی‌های مناسب خوگرفتن با محیط را دارا بودند است.

منبع

No tags for this post.