یک متخصص در امور فناوری اطلاعات و ارتباطات و نرم‌افزارهای رایانه‌ای در گفت‌‎و‌گوی اختصاصی با خبرگزاری سینا، گفت: مهمترین دستاورد جامعه نخبگان در دوران پسا جنگ، ارائه خدمات علمی در جهت برگشت آرامش ذهنی، روانی و جسمی به هموطنان از طریق پیشرفت‌های تکنولوژی موجود است.  

مهشید قربان فیلابی نخبه و متخصص در امور فناوری اطلاعات و ارتباطات و نرم‌افزارهای رایانه‌ای با بیان این مطلب در گفت‌‎و‌گوی اختصاصی با خبرگزاری سینا، بیان کرد: زیرساخت‌های فناورانه با پیشرفت تکنولوژی به ویژه در دو دهه گذشته جهش خوبی داشت. به همین دلیل می‌تواند در شرایط فعلی به مردمِ آسیب دیده کمک کرد.

وی ادامه داد: یکی از کمک‌های ویژه کسب و کارهای آنلاین هستند که در جنگ 12 روزه دچار آسیب‌های درآمدی شدند که می‌توان پیشرفت‌های فناورانه به خصوص در حوزه نرم افزارهای رایانه‌ای را برای بهبود شرایط آنها به کار گرفت.

بیشتر بخوانید: 

نقش جامعه نخبگانی در ترمیم آسیب های علمی پس از جنگ چیست؟

چهره‌های علمی ایران زیر آوار جنایت صهیونیستی/ ترکش جنگ بر علم

تجاوز رژیم صهیونیستی جنگ تمام عیار با مردم ایران است/ نقش نخبگان در ارائه تصویر واقعی

نقش جامعه نخبگانی در ترمیم آسیب‌های علمی پس از جنگ پیوند ملی و پیمان با آینده است

این نخبه و متخصص در امور فناوری اطلاعات و ارتباطات و نرم‌افزارهای رایانه‌ای در ادامه صحبت‌های خود با اشاره به این مطلب که آسیب‌های بعد از جنگ 12 روزه، کمتر از آسیب‌های مردمی در دوران کرونا نبوده است؛ گفت: در زمان کرونا تکنولوژی و پیشرفت‌های فناورانه در عرصه بین‌الملل و ملی، یاری رسانِ انسان‌های آسیب دیده از این بیماری همه گیر بود. از همین رو اکنون هم می‌توان آسیب‌های پس از جنگ را پیشرفت‌های  تکنولوژی جبران کرد.

مهشید قربان فیلابی افزود: هوش مصنوعی یکی از مهمترین دستاوردهای علمی است که متاسفانه در جنگ 12 روزه از این دستاورد علمی برای جنگ و نه صلح استفاده شد؛ دستاوردی که متاسفانه نادیده گرفته شد و بهره‌برداری از هوش مصنوعی به استفاده از چت بات‌ها ختم شد.

وی یادآور شد: از همین رو هوش مصنوعی به عنوان یکی از مهمترین دستاوردهای علمی جامعه نخبگان در شرایط فعلی می‌تواند در جهت رفع آسیب‌های بعد از جنگ کمک کند.

مهشید قربان فیلابی نخبه و متخصص در امور فناوری اطلاعات و ارتباطات و نرم‌افزارهای رایانه‌ای خاطرنشان کرد: امروزه جامعه نخبگانی ایران یک مهم دارند و باید با تمام توان و ظرفیت، در مسیر ترمیم آسیب‌های علمی گام بردارند، این کار نه تنها احیای آنچه از دست رفته؛ بلکه ایجاد مسیری روشن در جهت تربیت نسل‌های آینده خواهد بود.