زادروز سعدی؛ بهانه‌ای برای تأمل در مسئولیت‌پذیری جمعی / با همدلی تابستان را تاب بیاوریم
با فرا رسیدن زادروز سعدی، بار دیگر به یاد می‌آوریم که اخلاق و همراهی، زیربنای عبور از بحران‌هاست.
در این گزارش، یادداشتی از محسن جوادی آزاد مدیر روابط عمومی شرکت برق منطقه‌ای فارس، در رابطه با اهمیت همدلی و مسوولیت اجتماعی در گذر از بحران ناترازی انرژی ارائه شده است.
اولین روز اردیبهشت، زادروز سعدی شیرازی، شاعر بزرگ پارسی‌گو، فرصتی است تا بار دیگر در سایه کلام دل‌انگیز و حکمت‌آموز او، به انسانیت و مسئولیت‌هایمان در قبال یکدیگر بیندیشیم.
سعدی، که با گلستان و بوستانش قرن‌هاست دل و جان ایرانیان و جهانیان را روشن کرده، نه‌فقط شاعری بی‌همتا، بلکه معلمی است که راه درست زیستن را به ما می‌آموزد.
«بنی‌آدم اعضای یکدیگرند، که در آفرینش ز یک گوهرند»؛ این بیت ساده و ژرف، چکیده‌ای است از فلسفه سعدی: هیچ‌کس تنها نیست و شادی و رنج ما به هم گره خورده است. امروز، در حالی که تابستان گرم ۱۴۰۴ و چالش ناترازی انرژی پیش روی ماست، این کلام بیش از همیشه به کارمان می‌آید. سعدی به ما یادآوری می‌کند که وقتی یکی از ما در تنگنا باشد، دیگران هم بی‌نصیب نمی‌مانند.
سعدی فقط شاعر عشق و زیبایی نیست؛ او راهنمای اخلاق و مسئولیت اجتماعی است. در روزگاری که گاهی خودخواهی و بی‌توجهی به دیگران سایه می‌افکند، کلام او مثل نسیمی خنک، دل‌ها را به سوی مهربانی و همراهی می‌کشاند. او با زبانی شیرین و بی‌تکلف، چنان از انسانیت سخن می‌گوید که انگار این حرف‌ها را پیش‌تر در دل خودمان شنیده‌ایم. برای همین است که هنوز هم، از پیر و جوان، همه با شعرهایش ارتباطی عمیق برقرار می‌کنند.
حالا که در آستانه تابستانی پرچالش هستیم، درس‌های سعدی می‌توانند راهگشا باشند. صرفه‌جویی در مصرف برق، استفاده هوشمندانه از وسایل سرمایشی، و توجه به فناوری‌های نوین، همان مصداق‌های امروزی همدلی و مسئولیتی است که سعدی سال‌ها پیش از آن گفته بود. هر قدم کوچک ما در این راه، نه‌فقط به پایداری شبکه برق کمک می‌کند، بلکه نشان‌دهنده احتراممان به حق دیگران و تعهدمان به آینده‌ای بهتر است.
زادروز سعدی به ما یادآوری می‌کند که انسانیت، در توجه به حال دیگران معنا پیدا می‌کند. اگر نسبت به سختی‌های هم‌نوع خود بی‌تفاوت باشیم، چگونه می‌توانیم خود را انسان بنامیم؟ اخلاق و حس مسئولیت، ستون‌های آرامش یک جامعه‌اند. وقتی این ارزش‌ها در دلمان ریشه بدواند، چالش‌هایی مثل ناترازی انرژی، نه‌تنها ترسناک به نظر نمی‌رسند، بلکه به فرصتی برای همبستگی و رشد جمعی تبدیل می‌شوند.
در این مسیر، سیاست‌های هوشمندانه، قوانینی مثل قانون مانع‌زدایی از صنعت برق، و از همه مهم‌تر، همراهی تک‌تک ما، مثل حلقه‌های یک زنجیر، راه را برای عبور از سختی‌ها هموار می‌کند. تابستان ۱۴۰۴ فقط یک مسئله فنی نیست؛ آزمونی است برای نشان دادن اینکه چطور می‌توانیم با همدلی و همکاری، آینده‌ای پایدارتر بسازیم.
بیایید، با الهام از سعدی، این آزمون را با سربلندی پشت سر بگذاریم و با قرار دادن درجه وسایل خنک‌کننده خود بر روی درجه آسایش، یعنی ۲۵ درجه سانتیگراد، گامی هوشمند برای عبور از ناترازی برداریم. باشد که کلام سعدی، نه‌فقط در کتاب‌هایمان، بلکه در رفتار و کردارمان زنده بماند و با مهربانی و همراهی، جامعه‌ای بسازیم که چراغ همبستگی‌اش همیشه روشن باشد.
