سرزمین گمشده
بنا به گفته زمین شناسان، زمین هشت قاره دارد و این قاره هشتم، باید در نقشهها منظور شود. این قاره گمشده هشتم که نامش زلاندیا است، حجم عظیمی از خشکی نیست که تا به حال به شکل تصادفی از نظرها پنهان مانده باشد. بلکه تنها قطعات کوچکی از آن از جمله نیوزلند، نیو کلدونیا و چند قطعه دیگر در اقیانوس آرام بالای سطح دریا هستند. باقی سطح این قاره در زیر امواج پنهان است.
مطالعات جدید، شواهدی را که سالها بر وجود قارهای پنهان در اطراف نیوزلند دلالت میکردند را روشن میکند. اولین دلیل روشن با نگاه کردن به سطح اطراف نیوزلند در اقیانوس به دست میآید؛ طبقات قارهای زلاندیا که در عمق 1000 متری زیر آب قرار گرفته اند و این در حالی است که نزدیک ترین پوسته اقیانوسی به آن عمقی 3000 متر بیشتر از آن دارد.
دومین شاهد وجود این قاره هشتم، از مطالعات گسترده و دقیق روی سنگهای بستر اقیانوس حاصل شده است. در دو دهه گذشته، زمین شناسان نمونههای بسیاری از سنگهای اقیانوسی این ناحیه را به سطح زمین منتقل کرده و مورد آزمایش قرار داده اند. بر خلاف صفحه اقیانوسی مجاور که از سنگهای بازالت تشکیل شده است، پوسته اطراف نیوزلند از مجموعه سنگهای بیشماری ساخته شده است. سنگهایی مثل گرانیت، سنگ آهک و سنگهای ماسهای تشکیل دهنده این پوسته اند و بعضی از آنها هم قدمت زیادی دارند. این جنس و ترکیب از سنگ برای پوسته های قاره ای بسیار متداول است.
دانشمندان نشان داده اند که باریکه کوچکی از پوسته اقیانوسی، قاره استرالیا را از مرزهای احتمالی زلاندیا جدا میکند و به این ترتیب مشخص است که این دو، قارههای جداگانه هستند.
زلاندیا، 85 میلیون سال پیش از شکست ابرقاره گوندوانا ایجاد شده و قارهای نامعمول است چرا که از زمان شکست و ایجاد شدن، در حال کش آمدن است و این کشش باعث شده تا پوسته قارهای آن، از بقیه قارهها نازک تر شود و به حالت شناور در اقیانوس قرار بگیرد. در حال حاضر حرکت صفحه استرالیا، زلاندیا را به دو قسمت تقسیم میکند که این تقسیم، نهایتا در دهها میلیون سال آینده نهایی خواهد شد.