سخنی صریح با مستاجر بعدی پاستور
دولت آینده به فکر وزارت هوش مصنوعی باشد
بهروز رشیدی: شکل‌گرفتن دولت‌های بزرگ پیش از آن که نیازمند همت بلند مردان و زنان بلندنظر و دوراندیش باشد ، محتاج اندیشه‌ی ناراضی نسبت به توقف و اتلاف وقت در مسیر توسعه است. همچنین اعلام طرح‌های مهم در محور توسعه نیز محتاج زمان و مکان مناسب است اما بی تردید برداشت قدم‌های متصل و پی‌درپی در گرو تموج روحیه تحول خواهی است که در مواقعی همچون موقعیت کنونی که انتخابات زودهنکام ریاست جمهوری برکزار شده امکان ارائه و تجلی پیدا خواهد کرد.
ماجرا هوش مصنوعی در ایران طی سال کذشته و سال جاری همزمان با اروپا و امریکا شدت یافته است . جای خرسندی است که در ایران اهمیت موضوع آنچنان در روند متصاعد قرار کرفته که زمزمه‌های ضرورت وزارت خانه مستقل یا سازمان هوش مصنوعی ایران قوت کرفته است.اکر جای گرفتن ایران درشمار ۱۰ کشور برتر جهان جدی باشد؛ پیش از بسیج امکانات منوط به ایجاد باور است
در این زمینه ایجاد ستاد رشد فناوری‌های هوش مصنوعی و رباتیک و یا تشکیل مرکز ملی هوش مصنوعی، شکل گیری شورای ملی راهبری هوش مصنوعی، راه‌اندازی انجمن هوش مصنوعی ایران، طراحی و راه‌اندازی پنجره ملی خمات هوشمند دولت و تعریف پروژه‌های پیشران دولت هوشمند، تدوین سند ملی هوش مصنوعی توسط شورای عالی انقلاب فرهنگی و برنامه ریزی برای راه‌اندازی اپراتور هوش مصنوعی و پردازش سریع انجام شده که به مثابه ام های نخست ارزشمند است اما مسأله مهم ودارای اولویت همانا ترسیم نقشه عمومی مسأله شناسی هوش مصنوعی در ابعادملی و سراسری است که محتاج متولی و مسئول مستقیم است.
دولت سیزدهم در حوزه اقتصاد دیجیتال با برداشتن گام‌های بلند در زمینه هوش مصنوعی سهم ابتدایی خود را ارائه کرده ولی اکنون که دولت در وضعیت کنونی قرار کرفته اخذ تصمیات جدی بسیار ضروری شده است.
توسعه اقتصاد دیجیتال و هوشمند‌سازی در سطوح متفاوت اجرایی و برنامه ریزی کلان جذب و نگه‌داری استعدادهای کشور و استفاده کامل و اصولی از آنها نیز در گرو مقدماتی است که از بروز زیان های گذشته اجتناب شود همچنین با بیان هشدارگونه باید تصریح کرد برای توقف از دست دادن نخبگان کشور در این زمینه یک تصمیم فوری و جدی لازم است که محدود به مواردی همچون سقف حقوقی فعالین هوش مصنوعی نیست و ایجاد انگیزه در اساتید دانشگاه برای جلوگیری ازمهاجرت آنها نمونه مهم آن است.
دولت باید اجرای پروژه های هوش مصنوعی را محوریت دانشگاهیان و نخبگان اجباری کند و انجام آن را به دانشگاه‌ها بسپارد. از سوی دیگر باید با دارا بودن طرح و برنامه مشخص ظرفیت پذیرش دانشگاه‌ها در این زمینه افزایش یابدتا از بروز زیان های بیشتر در این زمینه جلوگیری شود.
طبعا اقدامات مهم زیربنایی و ساختاری همچون ایجاد وزارتخانه به تنظیم سیاست‌های کلان منتهی خواهدشد و اقدامات مهم کشور با سامان دهی قوی تر در دستور کار قرار خواهد گرفت ا این رو امیدداریم که با استفاده از نیروی متراکم نهادهایی همچون جهاددانشگاهی موضوع شکل گرفتن وزارت خانه‌‌ای برای پیش بری امر هوش مصنوعی نیز در دوره جدید کار دولت هرچه جدی تر دنبال شود.
