روز معمار، روز زرین نکوداشت مردمی‌ترین هنر این سرزمین کهن است. مردمی که هزاران سال در اقلیم‌های گوناگون این دیار، هنر را به شگرف‌ترین گونه ممکن با تمدن و فرهنگ آمیخته‌اند و شما معماران میراث‌داران آن هنر نیاکان هستید.
معماری می‌تواند با دمیدن روح در کالبد مصالح زندگی ببخشاید و این ذهن معمار است که با خلاقیت و دید آفریننده خود می‌تواند فضای زندگی انسان‌ها را به بهترین نحو ممکن به فضایی با شور تبدیل کند.
هرآنچه که باقی می‌ماند در کالبد یک فضا، در ذهن آدمی و به‌عنوان یک خاطره، همان خلاقیت و نگرش معمار است؛ ازاین‌رو معماری را می‌توان به‌عنوان اثری جاودان و ماندگار معرفی کرد و در نهایت تفاوت تفکر یک معمار و یک فرد با مشاغل دیگر است که بر ماندگاری یک اثر نقش می‌بندد. هیچ‌چیز در این جهان از ابتدای هستی مهم‌تر از ساختن سرپناهی امن نبوده است و تلفیق زیبای هنر و نیاز مردمان به سرپناه در هرجا به‌عنوان زیباترین جلوه‌هایی از معماری نمایان شده است و چه‌بسا معماران به‌عنوان عناصر ارتباط‌دهنده جهان و زندگی آدمیان برگزیده شده‌اند.
چشم امید این کشور به معماران جوانی است که سازندگان پایه‌های اصلی این کشور هستند. افرادی که دغدغه‌شان آبادانی و ساختن و زیبایی است، کسانی که نیروی دگرگون‌کننده یک جامعه هستند.
سوم اردیبهشت، روز معمار و سالروز بزرگداشت شیخ بهایی را به معماران که ذهنشان پلی است میان زندگی و آفرینش تبریک می‌گوییم.
دکتر علی مشهدی
مدیر گروه رشته مهندسی معماری و شهرسازی دانشکده هنر ومعماری