تشخیص درست سرطان توسط جراح 200 سال پیش
این روزها بسیار می شنویم که مردم از زیاد شدن سرطان و این‌که این یک بیماری جدید است صحبت می‌کنند. البته این موضوع چندان واقعیت ندارد. سرطان همزاد حیات است و تا بوده جهش‌های ژنتیکی که منجر به تولید سلول‌های بیمار و ناکارآمد می‌شوند، وجود داشته‌اند. این بیماری از بسیار بسیار قدیم همزاد انسان بوده و حتی می‌توان گفت همه انسان‌ها اگربه اندازه کافی عمر کنند، به نوعی سرطان مبتلا خواهند شد. البته آنچه این روزها میشنویم ناشی از چند عامل است؛ افزایش ارتباط، افزایش طول عمر متوسط انسان و البته تغییر سبک زندگی و افزایش آلودگی‌ها. با این حال تلاش برای شناسایی و درمان این بیماری هم قدمتی بسیار دارد. در یک نمونه بسیار جالب توجه پزشکی تقریبا 200 سال قبل این بیماری را در یک فرد درست تشخیص داده بود.
به گزارش سیناپرس و به نقل از خبرآنلاین، دکتر جان هانتر در سال ۱۷۸۶ تشخیص داده بود که بیمارش توموری «به سفتی استخوان» دارد.پزشکان بیمارستان رویال مارسدن پیش از رسیدن به این نتیجه٬ نمونه‌ها و یادداشت‌های دکتر هانتر درباره آن بیمار را به دقت مطالعه کردند. این یادداشت‌ها در موزه‌ای نگهداری می‌شود که به نام دکتر هانتر در لندن تاسیس شده است. علاوه بر این٬ متخصصان باور دارند که نمونه بافت‌های قدیمی که دکتر هانتر جمع‌آوری کرده، می‌تواند نشان دهد که سرطان چطور در طول زمان تغییر می‌کند. دکتر کریستینا مسیو گفت: «اول فقط به دلیل جذابیت موضوع یک تحقیق ساده را شروع کردیم و بتدریج از میزان دانش جان هانتر در این زمینه دچار شگفتی شدیم». دکتر هانتر از جراحان نامی بریتانیا در زمان خود بود و در سال ۱۷۷۶ پزشک ویژه جورج سوم٬ پادشاه وقت بریتانیا٬ شد. گفته می‌شود که او وقتی مشغول نوشتن کتابی درباره بیماری‌های آمیزشی بود٬ به عمد باکتری عامل بیماری سوزاک را وارد بدن خود کرد. یافته‌های پزشکی و نمونه بافت‌هایی که او جمع‌آوری کرده، اکنون در موزه‌ای به نام هانتری در لندن نگهداری می‌شود. «توده‌های استخوانی در شش‌های بیمار گسترش پیدا کرده بود».این یادداشت‌ها حاوی توضیح مفصلی درباره بیماری است که در سال ۱۷۸۶ به بیمارستان سنت جرج مراجعه کرده بود؛ یک توده سفت در پایین ران این بیمار پیدا شده بود:«به نظر می‌آید بخشی از استخوان کلفت شده و خیلی سریع رشد کرده است. در معاینه ضایعه، ماده‌ای یافت شد که قسمت پایین استخوان ران را احاطه کرده بود، انگار که از خود استخوان نشات گرفته باشد».
دکتر هانتر پای بیمار را قطع کرد و او در ظرف چهار هفته بهتر شد. اما اوضاع تغییر کرد.یادداشت‌های دکتر هانتر ادامه داشت: «او بتدریج وزن کم می‌کند و آب می‌رود. نفس کشیدن برایش دشوار و دشوارتر می‌شود». بیمار هفت هفته بعد از عمل جراحی درگذشت. در کالبدشکافی بعد از مرگ تومورهای استخوانی در شش‌های او پیدا شد؛ همین‌طور در جدار داخلی قلب و در دنده‌ها. دویست سال بعد چشم دکتر کریستینا مسیو به این یادداشت‌ها افتاد.او حدس می‌زند که بیماری آن فرد در ۲۰۰ سال پیش استئوسارکوما یا نوعی سرطان استخوان بوده باشد.دکتر مسیو و همکارانش از اسکن پیشرفته استفاده کردند تا درباره تشخیص دکتر هانتر مطمئن شوند.او فکر می‌کند که تشخیص دکتر هانتر «بسیار چشم‌گیر» بوده و اصول اولیه‌ای که او رعایت کرده٬ همان روش‌هایی است که امروز هم به کار گرفته می‌شود. آنها می‌خواهند نمونه‌های بیشتری از یافته‌های دکتر هانتر را دوباره بررسی و با تومورهای امروزی مقایسه کنند تا ببینند چه تفاوت‌هایی وجود دارد. این تحقیقی درباره تحول سرطان در طول ۲۰۰ سال است و دکتر مسیو می‌گوید نمی‌داند نتایج یافته‌ها چه خواهد بود. او و همکارانش به دنبال آن هستند که ببینید آیا بین شیوه زندگی و ابتلا به سرطان ارتباطی وجود دارد یا نه.
No tags for this post.
