مسئولیت پذیری «کاظمی آشتیانی» با تمام وجود
به گزارش سیناپرس از روابط عمومی جهاددانشگاهی، محمدرضا انوری فرهنگی بازنشسته و از همکاران دوران تدریس در هنرستان زنده یاد دکتر سعید کاظمی آشتیانی بنیانگذار پژوهشگاه رویان و سلول های بنیادی در ایران، در آستانه هجدهمین سالروز درگذشت این جهادگر فقید بیان کرد: از ویژگی‌های برجسته شخصیت زنده‌یاد دکتر سعید کاظمی آشتیانی می توان به اعتقاد و ایمان و همچنین آشنایی و ارادت کامل ایشان به قرآن کریم و الهام گرفتن از فرامین قرآن با ایمان راسخ اشاره کرد.
عشق به وطن بدون چشمداشت
وی افزود: همچنین عشق به وطن و وقف جان و وجود خود برای ایران و ایرانیان بدون هیچ چشمداشتی، از جمله خصوصیات زنده یاد کاظمی آشتیانی است که باعث شده بود با تمام وجود نسبت به مسئولیت های خود جدی و پیگیر باشد.
همکار دوران تدریس زنده یاد کاظمی آشتیانی در بیان خاطره ای از دوران همکاریشان با ایشان بیان کرد: خاطره های زیادی از ایشان به یاد دارم که یکی از آنها را برای یادآوری خود مینویسم . روزی روی میز ایشان جدولی از درآمد روز مراکز درمانی دیدم و از ایشان سوال کردم چرا هر روز آمار می گیرید که در پاسخ گفتند: من هر روز تمام درآمدهای روزانه را با روز قبل و هفته گذشته و ماه گذشته و سال گذشته مقایسه می کنم و اگر تغییر عمده ای چه مثبت و چه منفی ببینم علت آنر ا جویا می شوم.
وی افزود: ببینید در این یک خاطره چقدر نشانه های پشتکار و پیگیری در جزئی ترین مسئولیت ایشان می توان دید و از آن درس گرفت.
تکرار ذکر «اگر سعید بود چه کار می کرد»؟!
انوری در خصوص اهداف مهم زنده یاد کاظمی آشتیانی در رابطه با تأسیس پژوهشگاه رویان عنوان کرد: علاوه بر انجام وظایف و تکالیف خود بارها از ایشان شنیدم که می گفتند با ارتقاء این هدف دیگر مردم نیاز ندارند برای درمان نازایی به کشورهای دیگر سفر کنند و علاوه بر مشقت فراوان ارز کشور را خارج کنند، چراکه در آن زمان هزینه این درمان بسیار گران بود.
همکار زنده یاد کاظمی آشتیانی درباره تأثیراتی که وی بر جامعه علمی و پژوهشی گذاشته، بیان کرد: تأثیر رفتار و عملکردهای دکتر سعید کاظمی آشتیانی برای آنهایی که به ایشان نزدیک بودند طوری بوده که پس از گذشت چندین سال از درگذشت ایشان هنوز رفتارهای زنده یاد کاظمی آشتیانی برای دوستان مثال زدنی است و همیشه ذکر جمله «اگر سعید بود چه کار می کرد» را بیان می کنیم.
انوری تأکید کرد: با نشر خاطرات دوستان و مخصوصا همکاران و دانشجویان ایشان می توان موجب قدم نهادن جوانان در مسیر این الگوی کم نظیر شد.
