ایجاد پوشش نانوکامپوزیتی با مقاومت به اکسیداسیون بالا روی قطعات گرافیتی

 فهیمه گلستانی، فارغ‌التحصیل کارشناسی ارشد رشته مهندسی مواد این طرح گفت: در این پژوهش جهت افزایش مقاومت به اکسیداسیون نمونه‌های گرافیتی از پوشش‌های کاربیدسیلیسیم و کامپوزیتی کاربیدسیلیسیم – مولایت استفاده شده است. جهت ایجاد این پوشش‌ها از دستگاه سینتر با جرقه پلاسما استفاده شده است.

این پژوهشگر با بیان اینکه مقاومت به اکسیداسیون نمونه‌ها با آزمون فرسایش دمای بالا بررسی شده است، گفت: نتایج نشان داد که نمونه‌های گرافیتی با پوشش‌های کاربیدسیلیسیم و کامپوزیتی کاربیدسیلیسیم – مولایت نسبت به گرافیت مقاومت بیشتری در برابر اکسیداسیون از خود نشان داده‌اند و در نمونه بهینه، پوشش‌دهی باعث کاهش دمای سطح به میزان °C 500 نسبت به گرافیت بدون پوشش و افزایش زمان سوزش شده است.

وی تصریح کرد: این نتایج همچنین نشان می‌دهد که در دمای پایین، پوشش‌های کامپوزیتی بهتر رفتار کرده و از بالا رفتن دما جلوگیری می‌کند و مقاومت به اکسیداسیون بهتری نشان می‌­دهد، اما در دمای بالا پوشش کاربیدسیلیسیم مقاومت به اکسیداسیون بهتری نسبت به پوشش کامپوزیتی نشان می‌دهد.

این پژوهش در قالب یک پایان‌نامه کارشناسی ارشد با راهنمایی دکتر محمد ذاکری و دکتر منصور رضوی و مشاوره دکتر محمدرضا رحیمی­ پور در پژوهشکده سرامیک پژوهشگاه مواد و انرژی انجام شده است.

No tags for this post.