مادران چاق از عمر فرزندان خود کم می کنند
محققان بلژیکی در تحقیق روی گروهی از زنان و کودکان آنها متوجه شدند که ارتباط قوی میان 'شاخص توده بدن' (بی.ام.آی) مادر و طول تلومرها در فرزند وجود دارد.تلومرها کلاهک های محافظتی در انتهای کروموزم ها هستند که از دی.ان.ای محافظت می کنند.
طول تلومرها نشانه خوبی از سن بیولوژیکی است بنابراین دانشمندان درصدد بررسی این موضوع برآمدند که آیا طول تلومرها در کودکانی که مادران چاق و یا دارای اضافه وزن دارند، متفاوت است.
محققان در این مطالعه متوجه شدند که با هر افزایش واحد بی.ام.ای فراتر از سطح عادی، تلومرها حدود 50 جفت پایه کوتاه تر می شوند که برابر با 1.1 تا 1.6 سال است.
بی.ام.آی با اندازه گیری قد نسبت به وزن محاسبه می شود و محدوده عادی بی.ام.ای بین 18.5 و 24.9 است.
محققان در این مطالعه متوجه شدند که در بیشتر زنان چاقی که بی.ام.ای 40 داشتند، طول تلومرها نشان می داد که کودکان آنها از لحاظ بیولوژیکی 17 سال بزرگتر بودند.
پروفسور 'تیم ناورت' از دانشگاه 'هاسلت' در بلژیک که در این مطالعه همکاری داشت، گفت: در مقابسه با نوزادان مادرانی که بی.ام.ای معمولی داشتند، نوزادان زنان چاق در یک سطح مولکولی مسن تری هستند زیرا طول کوتاه تر تلومر نشان می دهد که سلول های آنها طول عمر کوتاه تری دارند.
وی افزود: بنابراین حفظ بی.ام.آی مناسب در سن باروری یک زن به طول عمر مولکولی فرزندان کمک می کند. به گزارش ایرنا از روزنامه تلگراف،محققان در باره نتیجه این مقاله که در مجله BMC Medicine منتشر شد، تصریح کردند که نوزدان مادران چاق در مقایسه با نوزان مادران دارای وزن عادی، به لحاظ بیولوژیکی تقریبا 12 تا 17 سال مسن تر بودند.
