هورمون درمانی در برخی سرطان ها منجر به زوال عقلی می شود

تیمی از پژوهشگران در پی مطالعات جدید خود دریافتند که استفاده از روش هورمون درمانی مبتنی بر کاهش تستوسترون در بیماران مبتلا به سرطان پروستات سبب می شود تا خطر زوال عقلی در آن ها نسبت به سایر بیمارانی که در فرایند درمان سرطان آن ها در سطح تستوسترون بدنشان تغییری ایجاد نمی شود، بیشتر است. این موضوع عمدتا طی 5 سال پس از آغاز درمان مشاهده می شود.

مخاطره استفاده از هورمون درمانی در بیماران مبتلا به سرطان پروستات بسیار زیاد است و این موضوع به سابقه اختلالات ذهنی و شرایط مغزی بیمار نیز بستگی دارد.

دکتر نیگام شا سرپرست این تیم تحقیقاتی و استادیار دانشکده پزشکی دانشگاه استنفورد در این رابطه گفت: مخاطره استفاده از هورمون درمانی در بیماران مبتلا به سرطان پروستات بسیار زیاد است و این موضوع به سابقه اختلالات ذهنی و شرایط مغزی بیمار نیز بستگی دارد.

گفتنی است مطالعات پیشین نشان می دهد که سلول های سرطان پروستات به کمک هورمون تستوسترون رشد می کنند و به همین دلیل پزشکان برای درمان این بیماران از روش موسوم به درمان منع آندروژن (ADT)  استفاده می کنند که سبب کاهش سطح تستوسترون در بدن بیماران می شود. این روش درمانی از سال 1940 میلادی تا کنون مورد استفاده قرار دارد.

پژوهشگران این تیم تحقیقاتی در مطالعات خود از پرونده سوابق پزشکی بیش از 10 هزار بیمار مبتلا به سرطان پروستات که در دانشکده پزشکی دانشگاه استنفورد وجود داشت، استفاده کرده و شرایط آن ها را بررسی کردند. نتایج این مطالعات حاکی از این مساله است که نزدیک به هشت درصد (9/7) از بیماران مبتلا به سرطان پروستات که از روش هورمون درمانی فوق الذکر استفاده کرده اند، طی 5 سال پس از آغاز درمان ؛ دچار نشانه های اختلال فکری شده اند. البته در این بررسی ها همچنین اعلام شد که بیماران مبتلا به سرطان پروستات که از روش درمانی موسوم به درمان منع آندروژن استفاده کرده اند، نباید بدون اجازه پزشک معالج خود، روش درمانی را متوقف کنند.

شرح کامل این پژوهش و نتایج به دست آمده از آن در آخرین شماره از مجله تخصصی  JAMA Oncology  منتشر شده و در اختیار پژوهشگران قرار دارد.

ترجمه: احسان محمدحسینی

No tags for this post.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا