پرتاب سه ماهواره مخابراتی و یک ماهواره نظامی روسیه

روکوت بر اساس راکت بالستیکی «ارـ اس ـ 18» ساخته شده و توسط مرکز دولتی خورنیچف توسعه یافته است. روکوت اولین بار در ماه مه سال 2000 میلادی از پایگاه فضایی پلستسک به فضا پرتاب گردید. روکوت، راکتی دو مرحله‌ای است که کلاهک آن با کمک بلوک شتاب‌ دهنده بریز-کی ام به حرکت درمی‌آید.

به گفته یکی از مقامات سازمان فضایی روسیه روکوت تا زمانی در نیروهای فضایی مورد استفاده قرار می‌گیرد که این نیروها به مجموعه سبک آنگارا مجهز شوند. راکت فضایی روکوت، راکت حامل نوع سبک است. وزن آن در زمان پرتاب 107.5 تن و وزن بار مفیدی که به مدار 200 کیلومتری منتقل می‌کند، 1.9 تن است.

ماهواره‌های Gonets-M که به وسیله این راکت به فضا پرتاب شده‌اند، به عنوان بخشی از ماهواره‌های مخابراتی مدار پایین روسیه طراحی شده‌اند و هدف از پرتاب آنها ارائه خدمات ارتباطی برای مناطق دورافتاده روسیه عنوان شده است. این ماهواره‌ها منظومه ماهواره‌ای Gonets-D1M را تشکیل می‌دهند که هدف آنها پاسخگویی به نیازهای ارتباطات جهانی برای انتقال داده‌ها و سوابق پزشکی و به صورت از راه دور است.

در انواع مختلف شناخته‌شده تجاری، این سری از ماهواره‌ قابلیت ذخیره و ارسال مجدد، در 2 الی 3 کانال و در باند فرکانسی 400 الی 2004 مگاهرتز و توان خروجی ترانسمیتر 10 وات وجود دارد، نرخ ارتباطی در دسترس این ماهواره‌ها شامل 2.4 و 9.6 و 64 کیلوبیت‌برثانیه و قابلیت ذخیره‌سازی آنبرد 8 مگابایت‌داده است.

ماهواره 250 کیلوگرمی Gonets درمدار 1350 کیلومتری و زاویه مداری 82.5 درجه، به مشابه ماهواره‌های Strela-3 مستقر می‌شود. در نهایت منظومه 36 ماهواره‌ای از این‌ ماهواره‌ها در 6 مدار مجزا توزیع شده‌اند که یک زیر ساخت ارتباطاتی با متوسط ​​زمان انتظار کمتر از 20 دقیقه و احتمال دسترسی بیش از 80٪ را تضمین می‌کند.

پس از پرتاب 2 ماهواره آزمایشی، مجموعه 12 ماهواره عملیاتی تحت عنوان منظومه Gonets-D1 بین سال‌های 1996 و 1998 میلادی به فضا پرتاب شدند که در دو طرح مداری، هر کدام متشکل از 6 ماهواره مستقر شده بودند. هر ماهواره به یک کانال همزمان سیگنال زمین به مدار و فضا به زمین مجهز بود. همچنین امکان ذخیره‌سازی 12 مگابیت داده و نرخ انتقال 2.4 کیلوبیت بر ثانیه فراهم شده بود. سیستم پایدارسازی مداری، از نوع بوم گرادیان جاذبه و سیستم تامین نیرو از طریق صفحه‌های خورشیدی و باطری‌های نیکل-هیدروژن به میزان 40 وات بود. عمر مداری هر ماهواره 5 سال بود.

بر اساس گزاش‌های قبلی، روسیه پس از سال 2016 از راکت روکوت استفاده نخواهد کرد. همچنین قابل ذکر است که تا کنون 22 بار این راکت در ماموریت‌های فضایی شرکت کرده است.

منبع