مدیریت متمرکز پسماند‌های پزشکی با فناوری ایرانی

این کارشناس فناور ضمن تقسیم پسماند‌ها  به دو گروه پسماند‌های عادی و خطرناک اظهار داشت: حدود ۷۵ تا ۹۰ درصد پسماند‌های تولید شده در مراکز درمانی، پسماند‌های بی‌خطر و عادی است که نیازی به حمل و نقل و مدیریت ویژه ندارد و از طریق سامانه مدیریت پسماند شهری می‌توان آن‌ها را جمع‌آوری و دفع کرد، ولی ۱۰ تا ۲۵ درصد باقیمانده پسماند‌های پزشکی بر حسب تعریف سازمان جهانی بهداشت (WHO) و EPA جزو پسماند‌های خطرناک و ویژه است. البته این درصد‌ها در کشور ما متفاوت است و گاهی میزان پسماند‌های ویژه تا ۵۰ درصد هم افزایش می‌یابد که علت‌های مختلفی دارد.

پسماند‌های ویژه و خطرناک خود شامل پسماند‌های عفونی، پسماند‌های دارویی-شیمیایی و پسماند‌های تیز و برنده است.

نوروز مهر ادامه داد: سامانه مدیریت پسماند پزشکی ارائه و اجرا شده توسط این شرکت شامل زیرساخت نرم افزاری و سخت افزاری است که قسمت سخت افزاری شامل ایجاد سایت‌های متمرکز برای بی‌خطرسازی همه پسماند‌های تولیدی در مراکز مختلف اعم از درمانگاه ها، آزمایشگاه‌ها، کلینیک‌ها، مطب‌ها و بیمارستان‌ها با به کارگیری خودرو‌های اختصاصی حمل و نقل و اتوکلاو‌های در مقیاس صنعتی می‌باشد.

وی در خصوص قسمت نرم‌افزاری این سامانه گفت: نرم‌افزار اختصاصی مدیریت پسماند پزشکی به منظور شفاف سازی مراحل مدیریت یکپارچه مدیریت پسماند از واحد تولیدکننده پسماند تا دفع نهایی را در بر خواهد گرفت.

این نرم افزار، امکان دسترسی تمام تولیدکنندگان پسماند در بخش پزشکی را فراهم کرده و زیرساختی مهیا شده که به واسطه آن، تمام امور یکپارچه‌سازی مدیریت پسماند کل کشور به صورت آنلاین قابل رهگیری، رصد و نظارت باشد.

نوروز مهر ادامه داد: مدیریت متمرکز پسماند‌های پزشکی، مزیت‌های زیادی برای مجموعه وزارت بهداشت دارد که از آن جمله باعث کاهش هزینه‌های صرف شده برای پسماند می‌شود.

همچنین فضا و نیرو‌های اختصاص یافته بدین منظور در اختیار بیمارستان‌ها قرار می‌گیرند و مهم‌تر اینکه نقاط مصرف انرژی و همچنین احتمال تولید آلودگی را کاهش می‌دهد.

مدیرعامل این شرکت بیان کرد: یکی از مواردی که امیدواریم به نتیجه نهایی برسد، امکان ایجاد سیستم بازیافت پسماند‌های بی‌خطر شده مخصوصا پلاستیک‌ها هستند که با ضوابط فعلی باید دفن شوند و علاوه بر از بین رفتن مواد اولیه باعث گسترش محل‌های دفن و آلودگی خاک می‌شوند و این موضوعی است که خود سازمان جهانی بهداشت به آن هم اشاره کرده و در برخی کشور‌ها اجرا می‌شود