صنعتی امیرکبیر از کدام را به هدف می رسد؟

سرپرست دانشگاه صنعتی امیرکبیر با بیان اینکه ما در حال اجرای برنامه پنج ساله دوم دانشگاه هستیم، گفت: این برنامه باید در حد فاصل سال‌های ۱۴۰۲ تا ۱۴۰۶ اجرایی شود تا بر اساس هدف ترسیم شده در انتهای این برنامه به یک دانشگاه کارآفرین و نوآور تبدیل شویم.

دکتر علیرضا رهایی در مراسم افتتاحیه گردهمایی سالیانه اعضای هیات علمی این دانشگاه که با حضور دکتر عباس علی آبادی وزیر صنعت، معدن و تجارت برگزار شد، بر ضرورت داشتن برنامه عملی برای دستیابی به اهداف برنامه ۱۴۰۲ تا ۱۴۰۶ دانشگاه تاکید کرد و گفت: ما همواره یک شعار و عنوانی را ذکر می کنیم آن هم این است که علم عامل برتری و رستگاری بشر در دنیای امروز است. قائدتا در شرایط کنونی برخلاف گذشته آن کشورهایی که در زمینه های علمی موفقیت بیشتری دارند می توانند حرف های خود را محکم تر بزنند و جایگاه قوی تری داشته باشند. بنابراین یکی از اصلی ترین و مهم ترین مسایل کشور توسعه مباحث علمی (علم نافع) است.

وی در ادامه تصریح کرد: آموزش عالی ما از گذشته یک سابقه دیرینه، مثبت و خوبی را داشته است اما امروزه صبحت بر این است که باید به فکر یک ابتکار جدید در این حوزه باشیم حتی رهبرمعظم انقلاب در دیدار چند روز گذشته دیدار با نخبگان اشاره خوبی به سیر صعودی حرکت علمی در دهه اخیر داشتند اما ما نیازمند

رهایی خاطرنشان کرد: به نظر می آید دانشگاه صنعتی امیرکبیر در بحث ابتکارات علمی پیشرو باشد و باید بتواند حرکت کلانی را در این عرصه شکل بدهد و اگر هم ما بخواهیم در این حوزه ورود کنیم و جایگاه محکم تری داشته باشیم باید ارزیابی از وضع موجود خود داشته باشیم و نقاط ضعف و قوت خود را بشناسیم و اینکه برای رفع این کمبودها باید چه اقداماتی را انجام دهیم.

سرپرست دانشگاه صنعتی امیرکبیر همچنین تاکید کرد: این یک حقیقت است که دانشگاه امروز با دانشگاه دیروز تفاوت جدی دارند و ما هر روز با تحولات جدیدی در عرصه دانشگاه ها مواجه هستیم. در این دوره یک پدیده ناخوشایندی به نام کرونا نیز اتفاق افتاد که قدری شرایط را تغییر داد. در واقع تحول و دگرگونی برای زیست دانشگاهی یک بحث جدی بود که در این دوره روی داد ما نیز در این دوره ها گاها عارضه هایی داشتیم که این عارضه ها شرایط دانشگاه را تغییر داده است.

به گفته وی، مهاجرت نخبگان، فرار مغزها یا عناوین مختلفی که مطرح می شود تحت تاثیر عوامل گوناگونی اعم از شرایط اقتصادی جامعه، اشتغال و غیره در این زمینه دخیل است به نظر می آید باید در سطح نظام بر روی این مسائل فکر بشود اگر چه دانشگاه ها نیز سهم و جایگاهی برای خودشان در این زمینه ها می تواند داشته باشند.

این مقام مسئول افزود: شاید موردی که برای سیستم نقص است اینکه از طرفی ما عنوان می کنیم علم و جایگاه علمی عامل برتری است اما از طرف دیگر در سطح بسیاری از ارگان های اجرایی به نظر می آید مباحث علمی و دانشگاهی خیلی جدی گرفته نمی شود و این یکی از نقصان های ما است که باید جدی به آن پرداخته شود. شاید به همین دلایل است که ما امروز در سطح دانشگاه نیز یک سری مشکلات جدی داریم که یکی از آن مباحث مالی، بودجه ای، تجهیزات و غیره است.

وی تاکید کرد: حرکت به سمت توسعه علمی و مرزهای دانش نیازمند یک سری ابزارهایی هستند که باید فراهم شود. همچنان که در سال های ۸۰ تا ۹۰ فرصت های خوبی در اختیار دانشگاه قرار داشت و ما از کمک هایی که به نهادهای علمی می شد استفاده می کردیم بر اثر آن، این امکان وجود داشت که بودجه های خود را افزایش بدهیم و بحث تعمیر و تجهیز دانشگاه ها را در اولویت قرار بدهیم. اما متاسفانه مدتی است که این کمک ها نیز متوقف شده است.

سرپرست دانشگاه صنعتی امیرکبیر یادآور شد: ما اگر بخواهیم یک دورنمایی برای آینده دانشگاه ترسیم کنیم تا چشم انداز آرمانی ما مشخص شود، باید یک اندیشه روشن، واضح و الهام بخش پیدا کنیم. یعنی ابتدا عنوان کنیم دانشگاه آینده چه مختصاتی دارد و ما برای آینده دانشگاه چه فکر و ایده ای باید داشته باشیم.

وی بر ضرورت توسعه فرهنگ علمی تاکید کرد و گفت: باید وفاق، همدلی، مسئولیت پذیری و جدیت در سطح دانشگاه تقویت شود که البته من در این دو ماه این موضوع را پیگیری کردم. در واقع باید یک تحولی در فضای زیست دانشگاه ایجاد کنیم تا همه با یک تعصب و احساس وظیفه به میدان بیایند و مشکلات را حل کنیم. بنابراین حل مشکلات صرفا با کار جمعی امکان پذیر است و به تنهایی نمی توان در این مسیر حرکت کرد.

سرپرست دانشگاه صنعتی امیرکبیر ادامه داد: این دانشگاه در حوزه های مختلف باید برنامه های میان مدت، درازمدت و کوتاه مدت داشته باشد تا بتوانیم یک دگرگونی و ارتقا ایجاد کنیم. اگر چه از گذشته برنامه ای راهبردی برای دانشگاه صنعتی امیرکبیر طراحی شده است که قاعدتا این برنامه ها باید به طور جدی ادامه پیدا کند.

رهایی به مهمترین برنامه های راهبردی دانشگاه صنعتی امیرکبیر اشاره کرد و گفت: بر اساس این برنامه دقیقا مشخص شده است که ما از نظر علمی و آموزشی باید در چه نقطه ای قرار بگیریم و اگر قرار باشد به یک نقطه بالا دست علمی برسیم، چه اقداماتی را باید کرد. بنابراین باید دانشگاه مسئله محور باشد و نقش جدی برای کمک به حل مسائل مختلف ایفا کند، که البته شکل گیری ارتباط با صنعت، دریافت پروژه های علمی و غیره باید در سطح هدف گذاری های ما مطرح و دنبال شود.

وی افزود: وقتی سیستم راهبردی در دانشگاه تدوین شد نیازمند ایجاد یک سیستم نظارتی هستیم که برمسیر اجرای آن نظارت داشته باشد. از گذشته دور برنامه ۵ ساله (پنح ساله اول و پنج ساله دوم) برای دانشگاه صنعتی امیرکبیر مطرح شده است و ما در حال اجرای برنامه پنج ساله دوم هستیم که باید در حد فاصل سال های ۱۴۰۲ تا ۱۴۰۶ اجرایی شود به طوری که رسیدن به یک دانشگاه کارآفرین و نوآور هدف ترسیم شده این برنامه است.

سرپرست دانشگاه صنعتی امیرکبیر خاطرنشان کرد: یکی از مسایل اصلی ما در برنامه میان مدت دوم دانشگاه کسب درآمدهای پایدار است، باید در مسیر حرکت برای کسب درآمد پایدار برای دانشگاه باشیم و برای کسب آن نیز لازم است بحث ارتباط با جامعه، اثرگذاری اجتماعی و اقتصادی را تقویت کنیم. ضمن اینکه تلاش کنیم جایگاه دانشگاه را در بین دانشگاه های برتر دنیا افزایش دهیم.

رهایی خاطر نشان کرد: در بحث ارتباط با صنعت باید جذب پروژه های کلان پیگیری شود و ما وقتمان را نباید صرف کارهای کوچک کنیم. اگر دانشگاه بخواهد جایگاه خود را در عرصه بین المللی یعنی در بین ۱۰۰ دانشگاه برتر پیدا کنید باید فعالیت های بین المللی داشته باشد که ارتباط به مراکز علمی دنیا و جذب دانشجوی بین المللی در این زمینه می تواند موثر باشد.

وی همچنین خاطرنشان کرد: پارک علم و فناوری دانشگاه صنعتی امیرکبیر فعال شده است و حدود ۵۰ درصد تعداد واحدهای فناور افزایش یافته است یا اینکه ۴۵ درصد رشد و اشتغال زایی داشتیم و ۷۰ درصد نیز درآمدمان افزایش یافته است. طی چند سال اخیر نیز در نظام بین المللی رتبه خوبی را بدست آوردیم. به طوریکه در تایمز رتبه دوم دانشگاه های کشور را بدست آوردیم و در کیو اس نیز رتبه دوم را بدست آوردیم اگر چه این رتبه بندی ها خوب است اما راضی کننده نیستند ما باید در این زمینه ارتقا پیدا کنیم.

سرپرست دانشگاه صنعتی امیرکبیر افزود: ادامه به عوامل تاثیرگذار در ارتقا موقعیت دانشگاه اشاره کرد و تاکید کرد: دانشجو به عنوان یک عنصر اصلی در محیط دانشگاه مطرح می شود و باید یک ارزیابی از موقعیت علمی دانشجویان داشته باشیم و برای تحولات آموزشی دانشگاه فکر اساسی داشته باشیم به همین ترتیب در حوزه پژوهشی نیز تحولات را بررسی کنیم و برای ایجاد انگیزه بین اساتید نیز باید برنامه داشته باشیم.

وی به کمبود سطح امید دانشجویان اشاره کرد و گفت: به دلیل مشکلاتی اعم از مشکلات اقتصادی امید در بین دانشجویان کم و آنها شکننده هستند؛ البته تلاش می کنیم نشاط بین آنها ایجاد کنیم که البته این امر بدون کمک اساتید امکان پذیر نیست.

رهایی یادآور شد: باید نظارت جدی روی روند انجام فعالیت های آموزشی داشته باشیم تا ایرادهای خود را پیدا کنیم. در حوزه پژوهشی نیز ما توسعه تولیدات علمی را دنبال کنیم ضمن اینکه عناوین پروژه های تحقیقاتی باید از لیست پروژه هایی که در سامانه هایی نظیر نان مطرح می شود را انتخاب کنیم.

وی اظهار داشت: فعالیت های بین المللی نقش مهمی در ارتقا جایگاه دانشگاه دارد و ما باید فضای بین المللی در دانشگاه ایجاد کنیم در بحث پذیرش و روند دانشجو باید دقت داشته باشیم و سعی کنیم اگر دانشجویان خارجی هم مشکلی از نظر علمی دارند آن را برطرف کنیم. در برقراری فرصت های مطالعاتی و برگزاری نشست های علمی نیز باید برنامه داشته باشیم در واقع برای انجام پروژه های تحقیقاتی مشترک باید ورود کنیم چرا که برخی کشورهای همسایه امکانات مالی خوبی در نظر گرفتند و می توانند در این زمینه و تاسیس آزمایشگاه تخصصی کمک کنند.

No tags for this post.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا