تراریخته ایمن ترین روش اصلاح محصولات کشاورزی است
فناوري اصلاح ژنتيک ارقام کشاورزي (محصولات تراريخته) از پيشرفته‌ترين ره‌آوردهاي دانش بشري در حوزه کشاورزي بوده و به عنوان ايمن‌ترين و دقيق‌ترين روش اصلاح ارقام براي حل بحران آب کشاورزي، بي‌نيازي از سموم زيان بار براي انسان و محيط زيست و افزايش کميت و کيفيت محصول شناخته مي‌شود. امريکا با هدف انحصار در اين فناوري در کنفرانس اسيلومار در سال ۱۹۷۵ براي اولين بار از دانشمندان جهان خواست به دليل برخي به اصطلاح ابهامات، تحقيق در اين حوزه را متوقف کنند. با اين حال خود با کمک زيست‌فناوري کشاورزي بر امنيت غذايي جهان به ويژه در محصولات اساسي سلطه يافته است. در سال‌هاي بعد، برخي جريان‌هاي تندرو همچون حزب صهيونيستي صلح سبز در پوشش عناوين ارزشمندي همچون محيط زيست و کشاورزي ارگانيک به کانون اصلي انتشار مطالب خلاف واقع و سندسازي عليه زيست‌فناوري بدل شدند. در نتيجه اين تلاش‌ها برخي کشورهاي جهان که شمار آنها به عدد انگشتان دست نمي‌رسد، تحقيق و توسعه گياهان و حيوانات تراريخته را بدون استناد به هيچ مطالعه کارشناسي در کشورشان محدود کردند.
در ايران، تأکيدات قولي و فعلي مقام معظم رهبري نسبت به توليد حيوانات تراريخته در پژوهشگاه رويان پيش‌روي محققان و سياست‌گزاران قرار دارد و سياست‌هاي كلي و بلندمدت جمهوري اسلامي ايران (مصوب 3/11/1379)، سند ملي زيست‌فناوري ( سال ۱۳۸۴) و راهبردهاي اجرايي آن مصوب شوراي عالي انقلاب فرهنگي (سال ۱۳۸۶) و قانون ملي ايمني زيستي (ماده ۲) توليد محصولات تراريخته را تکليف کرده‌اند. همچنين وزراي سابق بهداشت، جناب آقاي دکتر لنکراني و دکتر پزشکيان و مراجع رسمي همچون وزارت بهداشت، ستاد توسعه زيست فناوري، سازمان تحقيقات، آموزش و ترويج وزارت کشاورزي، مرجع ملي ايمني زيستي، مراکز تحقيقات ملي، و انجمن‌هاي علمي کشور همواره با رد شايعات بر سلامت اين فناوري تأکيد کرده‌اند.
در سال‌هاي اخير با افزايش پيشرفت‌هاي ايران در زيست‌فناوري، فشارها و تبليغات خلاف واقع بر عليه اين فناوري شدت يافته است. اين فضاسازي رسانه‌اي در دو مقطع در سال‌هاي ۱۳۸۴ و ۱۳۹۴ به اوج رسيده است. ويژگي مشترک هر دو مقطع، تلاش دانشمندان زيست‌فناوري براي راه‌اندازي توليد بومي بوده است. حال آنکه در ساير مقاطع در ۱۵ سال گذشته که امريکايي‌ها توليدکننده اين محصولات بوده‌اند و ما مصرف‌کننده آن، هيچ نگراني در رسانه‌ها ديده نمي‌شد. جالب آنکه مطابق آمار گمرک کشور از سال ۱۳۸۴ (سال توقف توليد برنج تراريخته تحت فشارهاي رسانه‌اي غيرکارشناسي) تا سال ۱۳۹۱ با وجود رشد ۲۷ درصدي واردات کل کشور، واردات محصولات اساسي (که بيشتر آن از نوع تراريخته بوده است) ۵۳۰ درصد (از 7/2 به 8/12 ميليارد دلار) رشد داشته است. بنابراين، حاصل اين جريان رسانه‌اي تا کنون افزايش شديد وابستگي کشور در يکي از شاخه‌هاي بسيار مهم فنآوري کشاورزي و تهديد امنيت غذايي بوده است.
جامعه علمي کشور و اجماع متخصصان زيست‌فناوري کشاورزي کشور از جمله امضاکنندگان اين نامه تأکيد دارند که در وراي حجم انبوه مطالب و شبهات رسانه‌اي عليه اين فناوري، هيچ مقاله و مطالعه علمي و منبع معتبري وجود ندارد. بلکه سلامت اين محصولات در چند هزار مطالعه پيمايشي و علمي منتشره در منابع معتبر علمي به اثبات رسيده است. کشت گياهان تراريخته توسط بيش از ۱۸ ميليون کشاورز در سطح ۱۸۰ ميليون هکتار در ۲۸ کشور از پنج قاره جهان و صدور مجوز کشت و مصرف آنها در اتحاديه اروپايي و مصرف آن در ۲۰۰ کشور جهان بدون مشاهده کوچک‌ترين عوارض نيز نشان‌دهنده ايمني و سلامت اين فناوري است.
والسلام
امضاءکنندگان:
1. دکتر فرامرز علي‌نيا، رئيس موسسه تحقيقات برنج کشور.
2. دکتر فضل‌الله افراز، رئيس پژوهشکده بيوتکنولوژي کشور- منطقه شمال.
3. دکتر نيراعظم خوش‌خلق‌سيما، رئيس پژوهشکده بيوتکنولوژي کشاورزي ايران.
4. دکتر بهزاد قره‌ياضي، رئيس انجمن ايمني زيستي ايران.
5. دکتر احمد رضي، رئيس دانشگاه گيلان.
6. دکتر سيروس زينلي، رئيس انجمن بيوتکنولوژي و استاد تمام انستيتو پاستور ايران.
7. دکتر جمشيد رسايي، رئيس پژوهشکده محيط زيست جهاد دانشگاهي.
8. دکتر عليرضا بنداني، رئيس دانشگاه سيستان و بلوچستان.
9. دکتر قاسم محمدي‌نژاد، رئيس پژوهشکده فناوري توليدات گياهي.
10. دکتر محمود تولايي، رئيس انجمن ژنتيک ايران و دانشيار دانشگاه بقيه‌الله.
11. دکتر محمد مقدم‌واحد، استاد و معاون پژوهشي دانشگاه تبريز.
12. دکتر سيدضياء‌الدين ميرحسيني، معاون پژوهش و فناوري دانشگاه گيلان.
13. دکتر سيد قاسم حسيني سالكده، دانشيار و معاون پژوهشي پژوهشكده بيوتكنولوژي كشاورزي ايران.
14. دکتر مختار جلالي جواران، عضو شوراي ملي ايمني زيستي کشور و دانشيار دانشگاه تربيت مدرس.
15. دکتر سيدابوالقاسم محمدي، مدير قطب علمي اصلاح مولکولي غلات، استاد دانشگاه تبريز.
16. دکتر شيرين جمشيدي، عضو هيات علمي پژوهشکده بيوتکنولوژي کشاورزي.
17. دکتر مريم رويان، عضو هيات علمي پژوهشکده بيوتکنولوژي کشاورزي.
18. دکتر مسعود توحيدفر، عضو هيات علمي دانشگاه شهيد بهشتي.
19. دکتر بابک ناخدا، عضو هيات علمي پژوهشکده بيوتکنولوژي کشاورزي.
20. دکتر مهرشاد زين‌العابديني، عضو هيات علمي پژوهشکده بيوتکنولوژي کشاورزي.
21. دکتر عليرضا ترنگ، عضو هيات علمي پژوهشکده بيوتکنولوژي کشاورزي.
22. دکتر جعفر ذوالعلي، عضو هيات علمي دانشگاه شهيد باهنر کرمان.
23. دکتر سونيا عقيقي، عضو هيات علمي دانشگاه شهيد باهنر کرمان.
24. دکتر اکبر حسيني‌پور، عضو هيات علمي دانشگاه شهيد باهنر کرمان.
25. دکتر حميدرضا کاوسي، عضو هيات علمي دانشگاه شهيد باهنر کرمان.
26. دکتر مصطفي ولي‌زاده، استاد دانشگاه تبريز.
27. دکتر سيدسيامک علوي‌کيا، دانشيار دانشگاه تبريز.
28. دکتر علي بنده‌حق، دانشيار دانشگاه تبريز.
29. دکتر مجيد نوروزي، دانشيار دانشگاه تبريز.
30. دکتر بهرام باغبان کهنه‌روز، دانشيار دانشگاه تبريز.
31. دکتر مطهره محسن‌پور، عضو هيات علمي پژوهشکده بيوتکنولوژي کشاورزي ايران.
32. دکتر مريم شهبازي، عضو هيات علمي پژوهشکده بيوتکنولوژي کشاورزي ايران.
33. دکتر محمدرضا غفاري، عضو هيات علمي پژوهشکده بيوتکنولوژي کشاورزي ايران.
34. دکتر محسن محمودنيا، عضو هيات علمي دانشگاه رفسنجان.
35. دكتر حسين عسكري، عضو هيات علمي دانشگاه شهيد بهشتي.
36. دکتر خليل ملک زاده، عضو هيات علمي دانشگاه ولي عصر (عج) رفسنجان.
37. دکتر مراد جعفري، دانشيار گروه اصلاح و بيوتکنولوژي گياهي، دانشگاه اروميه.
38. دکتر غلامعلي رنجبر، دانشيار اصلاح نباتات و بيوتکنولوژي گياهي.
39. دکتر محمدحسين فتوکيان، دانشيار دانشکده کشاورزي دانشگاه شاهد.
40. دکتر عباس عالم‌زاده، عضو هيات علمي دانشگاه شيراز.
41. دکتر پرويز مرادي، استاديار پژوهشي مرکز تحقيقات کشاورزي و منابع طبيعي استان زنجان.
42. دکتر مسعود فخرفشاني، عضو هيت علمي گروه بيوتکنولوژي دانشگاه جهرم.
43. دکتر حسن سلطانلو، دانشيار دانشگاه علوم کشاورزي و منابع طبيعي گرگان.
44. دکتر آقافخر ميرلوحي، بيوتکنولوژي گياهي، استاد دانشگاه صنعتي اصفهان.
45. دکتر کي قباد کيکاوسي، دکتري بيوتکنولوژي، انتقال ژن و متابوليت هاي ثانويه.
46. دکتر محمد رضا صفرنژاد، استاديار موسسه تحقيقات گياه پزشکي کشور.
47. دکتر جعفر نباتي، استاديار دانشگاه فردوسي مشهد.
48. دکتر سعيد اهري زاده، استاد دانشگاه تبريز.
49. دکتر محمود تورچي، استاد دانشگاه تبريز.
50. دکتر حسين راحلي، دانشيار دانشگاه تبريز.
51. دکتر روح ا… اميني، دانشيار دانشگاه تبريز.
52. دکتر عادل دباغ محمدي نسب، استاد دانشگاه تبريز.
53. دکتر ابراهيم دوراني عليائي، استاديار دانشگاه تبريز.
54. دکتر محمد جعفرآقايي، دانشيار موسسه تحقيقات علوم باغباني کشور.
55. دکتر پيمان نوروزي، عضو هيات علمي موسسه تحقيقات اصلاح و تهيه بذر چغندرقند.
56. دکتر سيد الياس مرتضوي، عضو هيات علمي پژوهشكده بيوتكنولوژي كشاورزي ايران.
57. دکتر محمد مجيدي، استاديار دانشگاه شهيد مدني آذربايجان.
58. دکتر علي پاکدين پاريزي، استاديار پژوهشکده ژنتيک و زيست فناوري کشاورزي طبرستان.
59. دکتر پژمان آزادي، استاديار پژوهشکده بيوتکنولوژي کشاورزي ايران.
60. دکتر افسانه محکمي، استاديار پژوهشکده فناوري توليدات گياهي دانشگاه شهيد باهنر کرمان.
61. دکتر مهدي قبولي، استاديار دانشگاه ملاير.
62. دکتر مهران عنايتي شريعت پناهي، دانشيار پژوهشکده بيوتکنولوژي کشاورزي ايران.
63. دکتر محمد رضا پروين، عضو هيات علمي پژوهشکده بيوتکنولوژي کشاورزي ايران.
64. دکتر شاهرخ قرنجيك، عضو هيات علمي دانشگاه صنعتي شاهرود.
65. دکتر سارا السادات راه ﭘيما, استاديار داﻧﺸﮕﺎه ﺷﻬﯿﺪ ﺑﺎﻫﻨﺮ ﮐﺮﻣﺎن.
66. دکتر مهدي منصوري، عضو هيات علمي دانشگاه شهيد باهنر کرمان.
67. دکتر محمد مدني، استاديار پژوهشکده بيوتکنولوژي کشاورزي ايران.
68. دکتر شهره آريائي نژاد، استاديار پژوهشكده بيوتكنولوژي كشاورزي ايران.
69. دکتر کتايون زماني، استاديار پژوهشکده بيوتکنولوژي کشاورزي ايران.
70. دکتر رضا محمدي، استاديار پژوهشكده بيوتكنولوژي كشاورزي منطقه شمال غرب و غرب.
71. دکتر احسان محسني فرد، استاديار دانشگاه زنجان.
72. دکتر زهرا سادات شبر، عضو هيات علمي پژوهشکده بيوتکنولوژي کشاورزي.
73. دکتر فهيم‌دخت مختاري، عضو هيات علمي پژوهشکده غذايي و کشاورزي پژوهشگاه استاندارد.
74. دکتر مهدي معلي، دکتري حقوق خصوصي و اخلاق زيستي، پژوهشگاه فرهنگ و انديشه اسلامي.
75. دکتر کسري اصفهاني، عضو هيات علمي پژوهشگاه ملي مهندسي ژنتيک و زيست فناوري.
76. دکتر فاطمه ذاکر تولايي، استاديار مجتمع آموزش عالي شيروان.
77. دکتر علي جوادمنش، عضو هيات علمي دانشگاه فردوسي مشهد.
78. دکتر محمد امين محمدي، دانشيار پژوهشکده بيوتکنولوژي کشاورزي.
79. دکتر سعيد ميرزايي، استاديارپژوهشگاه علوم و تکنولوژي پيشرفته و علوم محيطي کرمان.
80. دکتر فاطمه اعتدالي، انستيتو ژنتيک پکن.
81. دکتر اکرم صادقي، عضو هيات علمي پژوهشکده بيوتکنولوژي کشاورزي ايران.
82. دکتر علي مومني، دانشيار موسسه تحقيقات برنج کشور.
83. دکتر سلمان دستان، پژوهشگر پسادكتري پژوهشكده بيوتكنولوژي كشاورزي ايران.
84. دکتر دانيال کهريزي، دانشيار مهندسي ژنتيک دانشگاه رازي کرمانشاه.
85. دکتر مازيار حبيبي، پژوهشگر دانشگاه علوم پزشکي آجا.
86. دکتر مريم هاشمي، عضو هيات علمي پژوهشکده بيوتکنولوژي کشاورزي ايران.
87. دکتر پريسا کوباز، عضو هيات علمي پژوهشکده بيوتکنولوژي کشاورزي ايران.
88. دکتر سميرا کهک، عضو هيات مديره انجمن ايمني زيستي ايران.
89. دکتر مريم دهجي پور، عضو هيات علمي دانشگاه ولي عصر (عج ) رفسنجان.
90. دکتر ناصر مهنا، دانشيار دانشگاه تبريز.
91. دکتر علي کاظمي پور، عضو هيات علمي دانشگاه شهيد باهنر کرمان.
92. دکتر حميدرضا اخوان، استاديار دانشگاه شهيد باهنر کرمان.
93. دکتر محمد بلوردي، استاديار دانشگاه شهيد باهنر کرمان.
94. دکتر بهنام بخشي، عضو هيات علمي دانشگاه آزاد اسلامي واحد علوم و تحقيقات تهران.
95. دکتر نسرين زاهدي نيسياني، عضو هيات علمي دانشگاه علوم تحقيقات.
96. دکتر محمد منظري فلاح، عضو هيات علمي دانشگاه شهيد مدني آذربايجان.
97. دکتر بهمن پناهي، دانشيار مرکز تحقيقات کشاورزي و منابع طبيعي کرمان.
98. عبدالحسين طوطيايي، محقق و پژوهشگر کشاورزي.
99. زهرا حاجت پور، قائم مقام مرکز اطلاعات بيوتکنولوژي ايران.
100. زهرا کهريزي، عضو هيات مديره انجمن کشت بافت گياهي ايران.
