کوچک‌سازی ماهواره‌ها در ابعاد یک جعبه کفش با کمک نانوذرات

پژوهشگران بریتانیایی به دنبال استفاده از نانوذرات برای کوچک‌سازی ماهواره‌ها در ابعاد یک جعبه کفش هستند.

به گزارش سیناپرس، ماهواره‌های فعلی به اندازه یک خودرو هستند و به دلیل ابعاد بزرگی که  دارند، توسعه و ارسال آنها به فضا دشوار و پرهزینه است. محققان در  تلاش‌اند تا با استفاده از روش‌هایی، ماهواره‌هایی تولید کنند که ابعاد  آنها به اندازه یک جعبه کفش کوچک باشد.

همکاری پیشگامانه بین دانشگاه‌های وارویک، سوانسی و استرثکلاید در  انگلستان به دنبال این است که با استفاده از قدرت نانوذرات به‌عنوان  حسگرهای پیشرفته در این ماهواره‌های کوچک‌، فناوری فضا را متحول کند.

این کنسرسیوم صدها هزار دلار بودجه برای توسعه کاربردهای بالقوه نانوذرات و فیزیک کوانتومی در زمینه اکتشافات فضایی دریافت کرده است.

دکتر دانیل کیوای می‌گوید: «ما در حال ایجاد حسگرهای بسیار حساس برای  ماهواره‌هایی هستیم که از نظر اندازه، ابعاد آنها را بسیار کاهش می‌دهد و  قادر به اندازه‌گیری عوامل محیطی در فضا هستند. این پروژه بخشی از یک  برنامه گسترده‌تر فناوری کوانتومی بین‌المللی است که برنامه‌های خود را از  زمین به فضا گسترش می‌دهد.»

دانشمندان پیشرفت چشمگیری در زمینه اپتومکانیک به‌دست آورده‌اند که شامل  دستکاری و اندازه‌گیری حرکت ذرات ریز در فضای آزاد با استفاده از نور لیزر  است. این پیشرفت‌ها نشان می‌دهد که نانوذرات می‌توانند رفتارهایی را که در  قوانین مکانیک کوانتومی، حاکم بر تعامل اتم‌ها و ذرات زیر اتمی حاکم است،  نشان دهند.

در شرایط آزمایشگاهی، نانوذرات به خوبی برای تولید حسگر استفاده  شده‌اند. با این حال، این چالش در استفاده از این پتانسیل در موقعیت‌های  دنیای واقعی هنوز برقرار است. برای پرداختن به این موضوع، محققان  بریتانیایی وارد همکاری مشترک شده‌اند تا با استفاده از این نانوذرات  به‌عنوان حسگر در فضا را پیاده‌سازی کنند. پروژه ۱۸ ماهه آنها با نام  «فن‌آوری‌های بینایی مکانیکی در فضا» (LOTIS)، توسعه فناوری‌هایی را مقدور  می‌سازد که راه را برای دستگاه‌های فضایی آینده با استفاده از نانوذرات  هموار می‌کند.

به نقل از ستاد توسعه نانو،کاربردهای بالقوه نانوذرات به‌عنوان حسگر وسیع است؛ به‌عنوان مثال:  چگالی ترموسفر، لایه‌ای از جو زمین که از حدود ۸۰ کیلومتری بالاتر از سطح  دریا شروع می‌شود، ضعیف است. اعمال نانوذرات به‌عنوان حسگرها، این امکان را  فراهم می‌کند که درک بهتری از این لایه به‌دست آمده و در نقشه‌برداری از  مسیرهای آنها مورد استفاده قرار گیرد.

علاوه‌بر این، LOTIS زمینه‌ای را برای فن‌آوری‌های پشتیبانی از مأموریت کوانتومی ماکروسکوپی (MAQRO) ارائه می‌دهد.

No tags for this post.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا