زمان غذا خوردن، سلامت انسان را تحت تاثیر قرار می دهد

انسان های شکارچی اولیه با دوره های طولانی روزه داری مواجه بودند. دسترسی آنها به غذا به شکار موفق، ماهیگیری و در دسترس بودن گیاهان وحشی وابسته بود. با گذشت زمان، توسعه کشاورزی مدرن و گذار به جوامع صنعتی، الگوهای غذایی منظم ما را تغییر داده و زمان غذای ما را در روز تغییر داد تا با برنامه‌ های کاری مطابقت داشته باشد.

به گزارش سیناپرس، امروزه، با دسترسی به غذای فراوان، به جز کاهش وزن یا اعمال مذهبی به ندرت دوره های طولانی روزه داری را تجربه می کنیم. در حال حاضر خوردن چهار وعده یا بیشتر در روز، با بیشترین کالری مصرف شده در اواخر روز، رایج است. همچنین خوردن تنقلات مکرر نیز در بیش حدود ۱۵ ساعت رایج است.

با این حال، تحقیقات به طور فزاینده‌ ای نشان می ‌دهد که سلامت ما نه تنها تحت تأثیر این است که چه چیزی و چه مقدار می‌ خوریم، بلکه به زمان خوردن نیز بستگی دارد. فردریک گاچون (Frederic Gachon) دانشیار فیزیولوژی ریتم های شبانه روزی در دانشگاه کوئینزلند و پژوهشگر این مطالعات می گوید: ساعت بدن ما بیشتر از خواب ما را کنترل می کند. زمان‌سنج بیولوژیکی داخلی یا ساعت شبانه‌روزی ما، بسیاری از جنبه‌های فیزیولوژی و رفتار ما را تنظیم می‌ کند مثلا به ما می گوید که در روز بیدار و فعال باشیم و در طول شب استراحت کنیم و بخوابیم. همچنین می تواند بهترین زمان برای غذا خوردن را به ما بگوید.

گاچون توضیح می دهد: بدن ما از نظر بیولوژیکی برای خوردن غذا در طول روز آماده است. هضم غذا، جذب مواد مغذی و متابولیسم انرژی بهینه شده است تا زمانی که ما فعال باشیم و غذا بخوریم اتفاق بیفتد.

گاچون می گوید: خوردن زمانی که قرار است بخوابیم می تواند بر سلامت ما تأثیر بگذارد. مقابله با این مرحله پیش‌فرض، با خوردن منظم زمانی که قرار است بخوابیم و روزه بگیریم، می‌ تواند این فرآیندها را به خطر بیندازد و بر سلامت ما تأثیر بگذارد. الگوهای غذایی نامنظم، از جمله وعده های غذایی آخر شب، با افزایش وزن و خطر بیشتر بیماری متابولیک مرتبط است. به گزارش سیناپرس،برای مثال، افرادی که عصر، شب یا شیفت‌های چرخشی کار می‌ کنند، بیشتر در معرض خطر چاقی، بیماری قلبی و دیابت هستند. اما اتخاذ یک الگوی غذایی که با ریتم شبانه روزی ما هماهنگ باشد می تواند این خطرات را کاهش دهد.

او در ادامه می افزاید: مداخلات تغذیه ای به طور فزاینده ای نه تنها بر روی چیزی که می خوریم بلکه چه زمانی می خوریم نیز متمرکز می شوند. روزه داری متناوب یکی از راه های محدود کردن زمان، به جای محتوای چیزی است که می خوریم. روزه های متناوب انواع مختلفی دارند که یکی از آنها خوردن با محدودیت زمانی است. این موضوع بدان معناست که تمام کالری‌هایمان را در یک بازه زمانی ثابت ۸ تا ۱۲ ساعت یا حتی کوتاه‌تر در روز مصرف کنیم.

به گزارش سیناپرس، در حالی که فواید سلامتی ناشی از روزه داری متناوب و غذا خوردن با محدودیت زمانی نیز در انسان مشاهده شده است، یافته های مربوط به کاهش وزن کمتر واضح است. داده‌های کنونی نشان می ‌دهد که در مقایسه با رژیم‌های غذایی با کالری محدود، تنها کاهش وزن کم، در صورت وجود، در شرکت‌کنندگان که تحت این رژیم‌های غذایی قرار می ‌گیرند، وجود دارد.

گاچون در خاتمه اضافه می کند: با این وجود، غذا خوردن با زمان محدود مزایای سلامتی بیشتری را در انسان ارائه می‌ کند که شامل بهبود متابولیسم گلوکز و فشار خون، حتی بدون تفاوت در کالری دریافتی، به‌ویژه زمانی که محدود به اوایل روز باشد، می شود. هماهنگی با ریتم شبانه روزی ما به همگام سازی ساعت شبانه روزی ما کمک می کند. این ریتم سیستم عصبی خودمختار ما را بازیابی کرده و عملکردهای اساسی مانند تنفس و ضربان قلب را تنظیم می کند تا فیزیولوژی ما را تنظیم کند.

مترجم: نداجوادهراتی

No tags for this post.