این فسیل ۵۰۵ میلیون ساله جد ژله ماهی های امروزی است

به تازگی بقایای قدیمی ترین فسیل ژله ماهی با قدمت بیش از نیم میلیارد سال در رشته کوه های راکی کانادا کشف شده است. این فسیل ۵۰۵ میلیون ساله که در منطقه شیل برگس یافت شده متعلق به یک چتر دریایی به نام Burgessomedusa phasmiformis است.

به گزارش سیناپرس، دیرینه شناسان کانادایی موفق به کشف قدیمی ترین فسیل ژله ماهی در جهان شدند. این فسیل که به طرز چشمگیری سالم حفظ شده است، توانایی این موجود را برای گرفتن طعمه های قابل توجه با شاخک هایش نشان می دهد.

گفتنی است ۹۵ درصد ساختار بدن این حیوان از آب تشکیل شده و این جانور متعلق به گروهی از ژله ماهی ها به نام مدوزوئن است که به دلیل شباهت آن ها به مدوسا، شخصیت اساطیری یونانی که موهایی به شکل مار داشت، نامگذاری شده است.

مدوزوزوئن‌های امروزی شامل گونه ‌هایی مانند عروس‌ های دریایی، چتر دریایی ساقه ‌دار و ژله ماهی ها هستند. آن ها بخشی از یکی از قدیمی ترین گروه های جانوری زمین به نام Cnidaria محسوب می شوند که مرجان ها و شقایق های دریایی را نیز در بر می گیرد.

کشف این فسیل نشان می دهد: ژله ماهی های دریایی بزرگ و شناگر با بدن های زنگوله ای یا نعلبکی شکل قبلاً بیش از ۵۰۰ میلیون سال پیش تکامل یافته بود.

سایت فسیلی برگس شیل، واقع در پارک‌های ملی یوهو و کوتنای در جنوب غربی کانادا، به دلیل حفظ استثنایی بخش‌ های نرم بدن در فسیل ‌ها مشهور است. این سایت که در سال ۱۹۸۰ در فهرست میراث جهانی یونسکوثبت شده است، دارای اهمیت بسیار زیادی در مطالعات دیرینه شناسی است. این یافته ها به درک زنجیره غذایی دوره کامبرین کمک کرده و نشان می دهد که دنیای اقیانوس های این دوران به چه شکلی بود.

به گزارش سیناپرس، دکتر جو مویسیوک، پژوهشگر اکولوژی و زیست شناسی تکاملی در دانشگاه تورنتو، در این رابطه می ‌گوید: اگرچه تصور می‌ شود عروس‌ های دریایی و خویشاوندان آن ها یکی از اولین گروه‌های جانوری هستند که تکامل یافته ‌اند، اما شناسایی آن ها در فسیل‌ های دوره کامبرین بسیار سخت است. این کشف شکی باقی نمی گذارد که آن ها در آن زمان وجود داشته و در اقیانوس ها شنا می کردند.

از منظر علمی ، Cnidarians، یک گروه شامل بیش از ۱۱ هزار گونه از حیوانات آبزی است که هم در محیط های آب شیرین و هم در محیط های دریایی یافت می شون. آن ها، چرخه های زندگی پیچیده ای با دو شکل بدن دارند: یک بدن گلدانی شکل که به عنوان پولیپ شناخته می شود و یک بدن زنگوله یا نعلبکی شکل.

دکتر ژان برنارد کارون، یکی از نویسندگان این مطالعه و سرپرست بخش مطالعات دیرینه شناسی بی مهرگان، می‌افزاید: مطالعه این گونه فسیل شده به پیچیدگی شبکه ‌های غذایی دوره کامبرین می‌افزاید،. ما امروزه می دانیم  این ژله ماهی ها  شکارچیان و شناگران کارآمدی بودند.

در حال حاضر این فسیل به همراه سایر کشفیات دیرینه شناسی یافت شده در منطقه فوق در بخش شیل برگس گالری Willner Madge، تورنتو، به نمایش گذاشته شده است.

به گزارش سیناپرس، شرح کامل این مطالعه در آخرین شماره مجله تخصصی Proceedings of the Royal Society B Biological Sciences منتشر شده است.

مترجم: احسان محمدحسینی

No tags for this post.