هیدروژل های نانو کامپوزیتی جهت دارورسانی
هیدروژل ها شبکههای سه بعدی آبدوست و دارای اتصالات عرضی هستند که در تماس با آب متورم میشوند اما حل نمیگردند. این ترکیبات میتوانند اشکال فیزیکی مختلفی شامل ورقه، میکروذره، نانوذره، ساختار پوششی و فیلم داشته باشند. به دلیل همین تنوع ساختار، هیدروژلها به طور متداول در زمینه های گوناگون پژوهشی نظیر زیستحسگرها، مهندسی بافت، جداسازی مولکولهای زیستی یا سلولها و تنظیم چسبندگی زیستی مواد مورد استفاده قرار میگیرند.
ناصر ارسلانی مجری پروژه 'مطالعه و تهیه هیدروژل ها و فروژل های هوشمند با استفاده از امواج مایکروویو در شرایط بدون حلال' افزود: هدف از انجام پروژه تهیه هیدروژل های هوشمندی بود که رهش کنترل شده دارو را دارند در واقع با ورود مواد نانو مغناطیسی به درون هیدروژل ها آنها را نانو کامپوزیت کرده و سپس رهش دارو توسط آنها مورد مطالعه قرار گرفت.
ارسلانی ادامه داد: هیدروژ ل هایی که در مقیاس آزمایشگاهی با استفاده از روش گرین در این پروژه تهیه شد به منظور کنترل التهاب معده مورد بررسی قرار گرفت اما می توان هرگونه داروی دیگری را استفاده کرد، در واقع این هیدروژل ها و فروژل ها پتانسیل بالایی جهت جذب محلول های بیولوژیکی و دارویی به منظور استفاده در سیستم های دارورسانی دارند.
عضو هیات علمی دانشگاه تبریز اظهارکرد: هیدروژلها شبکه های پلیمری سه بعدی هیدروفیل و آبدوست پلیمری است که قادرند توسط برقراری پیوندهای شیمیایی (پیوندهای کووالانسی)، پیوندهای فیزیکی (پیوندهای هیدروژنی، نیروهای الکتروستاتیکی و تجمع آبگریزی) و همچنین از طریق به دام انداختن در حفره های شبکه سه بعدی، بعضا تا چندین برابر حجم و وزن خود آب و مایعات بیولوژیکی را جذب کنند.
ارسلانی افزود: به علت ماهیت آبدوستی زنجیرهای پلیمری، شبکه هیدروژل قادر است آب را به خود جذب کرده متورم شود بدون اینکه حل شود و یا ساختار شیمیایی شان تغییر کند.
وی با بیان اینکه دردو دهه اخیر توسعه هیدروژل هایی که نسبت به شرایط محیطی پاسخگو بوده و ساختار و خواص آنها در برابرعوامل محیطی تغییر می کند، مورد توجه قرار گرفته است افزود: چنین هیدروژل هایی 'هوشمند '، 'حساس به محرک ها ' و 'پاسخگو به محرک ها ' خوانده می شوند.
وی گفت: از این میان پلیمرهای حساس به دما و حساس به pH اهمیت فراوانی پیدا کرده اند، همچنین بعضی از این هیدروژل ها به دلیل دارا بودن مواد مغناطیسی در ساختار سه بعدی خود (اصطلاحا فروژل نامیده می شوند)، ویژگی های ساختاری منحصر بفردی نسبت به وجود یا عدم وجود میدان مغناطیسی کسب کرده و رفتار متفاوتی از خود نشان می دهند، مهم ترین ویژگی بررسی هیدروژل ها، مورفولوژی، تورم و الاستیسیته آن ها است.
ارسلانی بیان کرد: هریک از هیدروژل ها و فروژل های بدست آمده بانسبت های مختلف از کراسلینکر(1%و 2% مجموع مولی مونومرها) و بابکارگیری امواج مایکروویو در دو زمان تابشی مختلف(5 و 30 دقیقه)، نسبت به تغییرات pHمحیط رفتار تورمی متفاوتی از خود نشان دادند همچنین میزان پاسخگویی فروژل های بدست آمده به میدان خارجی با تغییر مقدار نانوذرات مغناطیسی وارد شده به شبکه پلیمری تغییر کرد.
