حقایق تکان دهنده درباره اشتهای بی پایان بشر
وقتی بیگانگان فضایی یا نوادگان دور ما در ۵۰۰ هزار سال آینده لایه‌هایی از رسوبات زمین را غربال کنند تا گذشته زمین را رمزگشایی کنند، شواهد غیرمعمولی از استخوان های مرغ خواهند یافت که حاکی از تغییرات ناگهانی شرایط در زمین است.
به گزارش سیناپرس، جمله بالا نتیجه گیری دانشمندانی است که یافته هایشان نشان می دهد که اشتهای سیری ناپذیر و فعالیت‌های بشر چنان سیستم‌های طبیعی را به طور اساسی تغییر داده که زمین را به عصر زمین شناسی جدیدی به نام آنتروپوسن یا عصر انسان‌ها سوق داده است.
در آینده سرنخ های گویای دیگری در گل و سنگ ها از گسیختگی در مقیاس سیاره ای در اواسط قرن بیستم وجود خواهد داشت که نشان دهنده افزایش ناگهانی دی اکسید کربن، متان و سایر گازهای گلخانه ای است. همچنین ریز ذرات رادیواکتیو حاصل از آزمایش بمب های هسته ای، میکروپلاستیک ها و گسترش گونه های مهاجم نیز حاکی از شرایط غیر قابل کنترل در زمین خواهد بود.
اما استخوان‌های مرغ می توانند یکی از آشکارترین یافته‌ها باشند و شرایط حیات را به روش‌های مختلفی بیان کنند. کریس بنت (Carys Bennett) زمین شناس و محقق ارشد یک مطالعه که شواهدی را برای این حیوان به عنوان یک گونه نشانگر آنتروپوسن ارائه کرد، گفت: مرغ گوشتی مدرن در مقایسه با اجداد یا همتایان وحشی خود غیرقابل تشخیص است. او می افزاید: اندازه بدن، شکل اسکلت، شیمی استخوان و ژنتیک همگی متمایز هستند. به عبارت دیگر، کشف وجود آن ها در آینده گواه توانایی بشر برای هک کردن طبیعت و مداخله در فرآیندهای طبیعی است.
به گفته محققان، منشأ جوجه‌های گوشتی امروزی در جنگل‌های آسیای جنوب شرقی است، جایی که قدیم آن، مرغ جنگلی قرمز (Gallus gallus)، برای اولین بار حدود ۸ هزار سال پیش اهلی شد. این گونه مدت‌ها به خاطر گوشت و تخم‌مرغ‌هایش مورد توجه بوده است، اما پرورش مهندسی شده آن تنها پس از جنگ جهانی دوم آغاز شد.
یان زالاسیوویچ (Jan Zalasiewicz) استاد دیرین زیست شناسی در دانشگاه لستر در این باره گفت: معمولاً میلیون ها سال طول می کشد تا تکامل رخ دهد، اما در اینجا فقط چند دهه طول کشید تا شکل جدیدی از جانور تولید شود.
سال گذشته، تیمی از محققان به رهبری او مشخص کرد که دوره هولوسن که ۱۱۷۰۰ سال پیش با پایان آخرین عصر یخبندان آغاز شد، در اواسط قرن بیستم جای خود را به آنتروپوسن داد.
دانشمندان مغعتقدند که یکی دیگر از شواهد، حضور همه جانبه جوجه‌های گوشتی تقریباً در هر کجای کره زمین است چراکه هر جا انسان وجود داشته باشند، بقایای فراوانی از منبع پروتئین حیوانی مورد علاقه گونه ما نیز وجود خواهد داشت. به گفته سازمان غذا و کشاورزی ملل متحد (فائو) زیست توده جوجه های اهلی بیش از سه برابر کل گونه های پرندگان وحشی است. روزانه حداقل ۲۵ میلیون مرغ برای تهیه غذای انسان کشته می شوند.
به گزارش سیناپرس، بنت در پایان می گوید: مرغ ها نمادی از تغییر زیست کره ما هستند و اکنون تحت سلطه مصرف انسانی و استفاده از منابع قرار گرفته اند. او افزود: تعداد عظیمی از استخوان‌های مرغ که در سرتاسر جهان دور ریخته می شوند، سیگنال روشنی در پرونده‌های زمین‌شناسی آینده به جا خواهد گذاشت.
مترجم: مهدی فلاحی پناه
منبع: sciencealert
No tags for this post.
