شعله ور شدن لوپوس به شدت با رشد باکتری خاص در روده مرتبط است

به گزارش سیناپرس همدان، حملات مکرر لوپوس اریتماتوز سیستمیک، که با حمله سیستم ایمنی بدن به بافت‌های خود مشخص می‌شود، با افزایش قابل اندازه‌گیری رشد گونه‌های خاصی از باکتری‌ها در روده از نزدیک  مورد مطالعه قرار گرفته شد.

تحقیقات جدید از دانشکده پزشکی NYU گروسمن نشان می‌دهد که خوشه های باکتریایی Ruminococcus blautia gnavus همزمان با شعله‌ور شدن بیماری در پنج زن از 16 زن مبتلا به لوپوس با پیشینه‌های نژادی مختلف که طی یک دوره چهار ساله مورد مطالعه قرار گرفتند، رخ داده است. لوپوس اریتماتوز سیستمیک شامل التهاب مخرب، به ویژه در کلیه ها، و نیز در مفاصل، پوست و رگ های خونی است. چهار نفر از این بیماران با خوشه های R. gnavus موارد شدید شایع‌ترین و خاص‌ترین نوع بیماری، نفریت لوپوس، داشتند، در حالی که یکی از آنها نمونه‌ای شدید از لوپوس شامل التهاب در مفاصل متعدد داشت.

با انتشار آنلاین Annals of Rheumatic Diseases، تجزیه و تحلیل تیم از خوشه های باکتری های روده این بیماران لوپوس، 34 ژن را شناسایی کرد که قبلاً با رشد این باکتری در افراد مبتلا به التهاب ارتباط برقرار کرده بودند. در حالی که علل خاص لوپوس، که بیش از 1.5 میلیون آمریکایی را تحت تاثیر قرار می دهد، ناشناخته باقی مانده است، بسیاری از کارشناسان گمان می کنند که عدم تعادل باکتریایی، عوامل ژنتیکی و وراثتی مسئول تحریک این بیماری است.

این مطالعه همچنین بررسی کرد که آنتی‌بادی‌های سیستم ایمنی این بیماران تا چه حد به ساختارهای دیواره باکتری متصل می‌شوند. این آنتی‌بادی‌ها تمایل زیادی به مولکول‌های لیپوگلیکان باکتریایی خاص که محرک‌های شناخته‌شده التهاب هستند، نشان دادند. مشخص شد که این لیپوگلیکان ها در سویه های R. gnavus در بیماران لوپوس شایع هستند اما در افراد سالم نه. آنتی بادی ها عامل اصلی آسیب بدن در این بیماری هستند و محققان می گویند که این پاسخ آنتی بادی تشخیصی نقش مهم R. gnavus را در بیماری خودایمنی نشان می دهد.

دکتر دوآ آزوز، محقق ارشد این مطالعه، گفت: یافته‌های ما قوی‌ترین شواهد تا به امروز را ارائه می‌کند که رشد بی‌صدا رومینوکوکوس بلوتیا گناوس با بیماری جدی کلیوی فعال در بیماران لوپوس مرتبط است.

آزوز، محقق پسا دکتری در بخش پزشکی در NYU Langone Health، گفت: جالب است که مطالعه ما این پیوند باکتریایی مشترک را در میان گروهی از زنان با اشکال مختلف لوپوس از نظر نژادی مشخص کرد. لوپوس در زنان شایع تر از مردان است و این بیماری بیشتر سیاه پوستان، اسپانیایی تبارها و آسیایی ها را درگیر می کند تا سفید پوستان.

گرگ سیلورمن، محقق ارشد و ایمونولوژیست این مطالعه گفت: هدف ما استفاده از درک رو به رشد خود از مسیرهای بیولوژیکی است که زیربنای بیماری را تشکیل می دهد تا درمان های جدیدی را ایجاد کنیم که از شعله ور شدن همه انواع لوپوس جلوگیری یا درمان می کند.

سیلورمن، استاد طب داخلی در بخش های پزشکی و آسیب شناسی در NYU Langone Health گفت: چنین درمان‌هایی در آینده برای لوپوس، به‌ویژه نفریت لوپوس، می‌تواند به طور بالقوه استفاده از داروهای طراحی شده برای تضعیف سیستم ایمنی را کاهش دهد و در عوض استفاده از عوامل ضد باکتریایی با سمیت کمتر، پروبیوتیک‌ها یا رژیم‌های غذایی را ترویج کند که از عدم تعادل مانند خوشه های رومینوکوکی در ناحیه محلی جمعیت باکتریایی روده یا میکروبیوم جلوگیری می‌کند.

تحقیقات قبلی توسط تیم سیلورمن نشان داد که خوشه های R.gnavus سد دیواره روده را ضعیف می‌کند و باعث نشت باکتریایی می‌شود که به نوبه خود باعث ایجاد پاسخ‌های ایمنی التهابی بیش از حد می‌شود.

سیلورمن، که همچنین به عنوان معاون روماتولوژی در NYU Langone خدمت می کند، می گوید که تیم قصد دارد تحقیقات فعلی را به بیماران بیشتری در سایر مراکز پزشکی گسترش دهد. این تیم همچنین برنامه‌هایی برای آزمایش‌های بیشتر در مدل‌های لوپوس موش دارد تا ببیند چگونه فراوانی R. gnavus باعث ایجاد لوپوس می‌شود و اینکه آیا در موش‌هایی که برای ایجاد علائم مشابه لوپوس پرورش یافته‌اند، رشد خوشه های R. gnavus سرعت می‌گیرد یا بر شدت شعله‌ور شدن و التهاب تأثیر می‌گذارد.

محققان می‌گویند که آنها همچنین می‌خواهند آزمایش‌هایی روی مولکول‌های مختلف لیپوگلیکان از سویه‌های مختلف R. gnavus انجام دهند تا ببینند آیا هر بخش خاصی از ساختار مولکولی برای تحریک التهاب کلیدی است یا اینکه سایر لیپوگلیکان‌ها نیز پاسخ ایمنی مرتبط با لوپوس یا بیماری‌های دیگر روده، از جمله کرون، را تحریک می‌کنند.

برای این مطالعه، محققان از نمونه های مدفوع و خون بیماران لوپوس که در NYU Langone تحت درمان بودند، استفاده کردند. همه شرکت کنندگان در مطالعه از نظر شعله ور شدن بیماری به دقت تحت نظر بودند. نتایج آزمایش با نتایج 22 داوطلب زن با سن و پیشینه نژادی مشابه که لوپوس نداشتند و سالم بودند مقایسه شد.

به عنوان یک بیماری خود ایمنی، لوپوس اریتماتوز سیستمیک می تواند منجر به التهاب گسترده و آسیب طولانی مدت بافت در اندام های آسیب دیده شود. به گفته محققان، حدود نیمی از بیماران مبتلا به نفریت لوپوس هستند، که یک چهارم آنها احتمالاً مرحله نهایی بیماری کلیوی را تجربه می کنند که ممکن است به دیالیز منظم خون و حتی پیوند کلیه نیاز داشته باشد.

منبع: Annals of the Rheumatic Diseases

مترجم: کیانوش کرمی