تهرانی ها60درصد موادغذایی شان را دور می ریزند
روزانه در ایران حدود 700 گرم و در جهان حدود 300 گرم زباله تولید می شود. سرانه تولید زباله در تهران روزانه 760 تا 790 گرم است که رهاسازی و دفن غیر اصولی این زباله ها و پسماندها می تواند تبعات زیست محیطی زیادی برای شهروندان به بار آورد.
به گزارش سیناپرس، زهره عبادتی، معاون محیط زیست انسانی اداره کل محیط زیست استان تهران در این خصوص گفت: روزانه در ایران حدود 700 گرم و در جهان حدود 300 گرم زباله تولید می شود. سرانه تولید زباله در کلانشهر تهران نیز روزانه 760 تا 790 گرم بوده که این میزان تولید زباله دو برابر استاندارد جهانی است.
وی افزود: بیش از ۶۰ درصد پسماندهای پایتخت را دورریز مواد غذایی و پسماندهای تر تشکیل می دهند. متاسفانه حجم قابل توجهی از این پسماندها و زباله ها در جوی ها و کانال های شهر پایتخت رها می شوند. این زباله ها ضمن آلوده ساختن آب های سطحی و زیر زمینی، آلودگی شان وارد اراضی کشاورزی شده و بار دیگر توسط مردم مورد استفاده قرار می گیرد.
به گفته علیرضا شریفی، یک جامعه شناس، برخی از پسماندها خطرناک هستند که از فعل و انفعالات شیمیایی کارخانه ها، سبک زندگی مردم ایجاد شده اند. برخی از این پسماندها تجدیدپذیر هستند که اگر به موقع تفکیک شوند، می توانند به چرخه تولید برگردند و آسیب های زیست محیطی را کمتر کنند.
وی افزود: روش تفکیک زباله و پسماند یکی از روش های بسیار خوب، برای حفظ محیط زیست است. ضمن اجرای این روش، آگاهی سازی مردم نیز از اهمیت زیادی برخوردار است. مردم می توانند با بکارگیری یک سری روش های ساده زباله را به نحوی جمع آوری کنند که قابل برگشت به چرخه تولید باشد تا محیط زیست سالم بماند.
وی تصریح کرد: خانواده، مدرسه، رسانه در این حوزه آگاهی بخش هستند؛ آموزش پرورش می تواند در قالب درس، بازی و غیره در انتقال دانش، آگاهی و سبک زندگی درست در این زمینه نقش آفرین باشد. رسانه ها با گزارش گیری، اطلاع رسانی مستقیم می توانند مردم را در این زمینه آگاه کنند. با انجام تفکیک زباله از مبدأ توسط مردم ضمن کاهش هزینه شهرداری ها، آسیب های محیط زیست را کاهش داد.
به گزارش سیناپرس، براى كاهش ميزان پسماند در طبیعت، ساده ترين و موثرترين و كم هرينه ترين راهكار، توليد نكردن زباله از طريق كاهش مصرف و پرهيز از استفاده اقلام غير ضرورى (مانند کیسه ها و بسته ها و نی پلاستیکی و ظروف و قاشق و چنگال یکبار مصرف، آب بسته بندی شده، نوشابه های خانواده) است. راهكار بعدى نیز جداسازى زباله هاى خشك و تر است كه يك روش ابتدايى براى كاهش ميزان پسماند و اثر آن بر محيط زیست محسوب می شود.
هرچند اطلاع رسانی و آگاهی بخشی مردم در این زمینه ضرورت دارد اما باید آیین نامه ها و قوانینی پیرامون تحقق این مهم تدوین و اجرایی شوند.
چندی پیش دکتر نادر مختارانی، عضو هیات علمی دانشگاه تربیت مدرس و رئیس کارگروه اتاق فکر تغییر اقلیم و محیط زیست فرهنگستان علوم در نشست عمومی کارگروه مدیریت پسماند با موضوع تفکیک از مبدا پسماندهای عادی اظهارداشت: حدود ده سال پیش آیین نامه قانون مدیریت پسماندها را تدوین کردیم. طبق ماده ۴ این آیین نامه همه پسماندهای عادی باید در مراکز استان‌ها و همچنین شهرهای با جمعیت بیش از یک میلیون نفر تا پایان سال ۱۳۹۰ و در سایر شهرها و روستاها تا پایان سال ۱۳۹۲، به صورت تفکیک شده جمع آوری شوند. از تصویب این قانون ۱۰ سال می گذرد اما هنوز اجرایی نشده است و تفکیک پسماند از مبدا را نداریم.
گزارش: بیتا اکبری
No tags for this post.
