کشف غاری سرشار از زندگی زیر یخچال طبیعی قطب جنوب

دشت ساحلی مسیر یخی کمب، واقع در یخچال طبیعی قطب جنوب غربی، به سختی شبیه یک ساحل به نظر می رسد. اگر در این مکان در 800 کیلومتری قطب جنوب بایستید، چیزی جز یخ صافی که در هر جهت گسترش یافته است نمی بینید.

به گزارش سیناپرس، ضخامت یخ حدود 700 متر است و صدها کیلومتر از خط ساحلی کشیده شده و روی آب شناور است. در روزهای صاف تابستان، یخ نور خورشید را چنان وحشیانه منعکس می کند که باعث ایجاد آفتاب سوختگی در داخل سوراخ های بینی تان می شود. شاید باورش سخت به نظر برسد، اما در زیر این یخ یک مرداب جزر و مدی گل آلود پنهان است، جایی که یک رودخانه خروشان راه خود را به اقیانوس می‌پیچد.

تا همین اواخر، هیچ انسانی هرگز به آن منظره مخفی نگاه نکرده بود. دانشمندان فقط وجود آن را از انعکاس ضعیف امواج رادار و لرزه ای استنباط کرده بودند. اما در روزهای پایانی سال 2021، تیمی از دانشمندان از نیوزلند یک سوراخ باریک را از طریق یخ یخچال ذوب کردند و یک دوربین به پایین فرستادند.

آنها امیدوار بودند: سوراخ حفر شده آنها با رودخانه تلاقی کند، رودخانه ای که معتقد بودند کانالی را به داخل یخ ذوب کرده است – حفره ای پر از آب بزرگ، تقریباً به اندازه ای بلند که ساختمان برج میلاد را در خود نگه دارد و طول آن نیز نصف شهر تهران است. در 29 دسامبر، کریگ استیونز سرانجام اولین نگاه خود را به داخل کرد. این لحظه ای است که او همیشه به یاد خواهد داشت.

در دسامبر 2019، تیمی از نیوزلند نیز به رهبری هورگان و هالبه در 50 کیلومتری غار کامب، در مکانی که جریان یخ کامب روی اقیانوس شناور است، در یخ حفاری کردند. هیچ یخ کثیفی در آنجا وجود ندارد و هیچ خروجی رودخانه ای نیز در آن نزدیکی وجود ندارد. این منطقه شبیه یک بیابان گرسنه در بستر دریا بود. در دل یخ آن میکروب‌های تک سلولی پر شده بود که چیزی برای خوردن نداشتند و نشانه‌های کمی از حیوانات دیده می‌شد .

پریسکو این مکان را استثنایی می‌بیند که این موضوع را ثابت می‌کند: مواد مغذی زیر یخبندان منبع انرژی حیاتی در این دنیای تاریک زیر یخ‌های شناور هستند، حال چه در قسمت‌های زیرین یخچال‌ها به سمت جلو کشیده شوند یا از طریق رودخانه‌های زیر یخبندان به بیرون ریخته شوند.

به گزارش سیناپرس، نمونه‌های گل و آب جمع‌آوری‌شده از غار یخی کامب ممکن است فرصت جدیدی برای آزمایش این نظریه فراهم کند. کریگ کری، اکولوژیست میکروبی در دانشگاه وایکاتو در نیوزیلند، در حال تجزیه و تحلیل DNA از این نمونه ها است. او امیدوار است که مشخص کند آیا میکروب‌های غار متعلق به گروه‌های طبقه‌بندی شده ی متشکل از آمونیوم، متان، هیدروژن یا سایر منابع انرژی شیمیایی که از رسوبات زیر یخبندان سرچشمه می‌گیرند، هستند یا خیر.

این تیم همچنین باید سرعت جریان رودخانه زیر یخبندان را که به داخل غار می ریزد را اندازه گیری کند، زیرا این کار میزان مواد مغذی موجود را تعیین می کند. استیونز به لطف مجموعه ای از شواهد به جا مانده در غار به نظارت بر این موضوع ادامه می دهد.

همچنین در اواخر دوره تحقیقاتی دیگری که در سال 2022 در این منطقه در حال انجام بود، هنگامی که افراد در 11 ژانویه 2022 در حال جمع کردن کمپ بودند، کارگران آب گرم بیشتری را به داخل چاه پمپ کردند و سطح آن را به بیش از 35 سانتی متر افزایش دادند و دام خطرناکی را ایجاد کردند.

استیونز و همکارانش مهارهای کوهنوردی را پوشیدند، به طناب های ایمنی چسبیدند و برای آخرین بار به سوراخ نزدیک شدند. آنها یک سری استوانه به اندازه لوله های آب خانگی را از سوراخ پایین آوردند. این دستگاه‌ها به اندازه‌گیری دما، شوری و جریان‌های آب در داخل غار ادامه می‌دهند و داده‌ها را تا ارتفاع 500 متری به فرستنده‌ای می‌فرستند که یک بار در روز آن را از طریق ماهواره به خانه ارسال می‌کند.

این داده ها نشان می دهد:چگونه جریان رودخانه در طول زمان تغییر می کند. با کمی شانس، ابزارها حتی ممکن است یک سیل زیر یخبندان را که از آن فوران می کند، تشخیص دهند و از آن اطلاعات جمع کنند.

به گزارش سیناپرس، هورگان می‌گوید: این فرصتی فوق‌العاده خواهد بود. او برای سال‌های متمادی مجبور بود به دیدن این رودخانه‌ها و دریاچه‌ها در تصاویر رادار و ماهواره‌ای بسنده کند. اما حالا این یکی از اولین بارهایی است که می تواند از نزدیک شاهد اتفاقات درون این غار باشد.

مترجم:مهگل غفاری

No tags for this post.