«امیددرمانی گروهی» مقابله با سرطان را آسان می‌کند

بیماران مبتلا به سرطان، اغلب به درجات بالایی از اختلالات روانی دچار می شوند که مواردی چون افسردگی، اضطراب، عدم سازگاری با بیماری، کاهش اعتماد به نفس و همچنین اختلالات احساسی و ترس از عود بیماری و مرگ را در بر می گیرد. در این میان زنانی که به سرطان پستان مبتلا می شوند از آن جا که به دنبال جراحی، عضوی از اعضای بدن خود را که نماد جنسیت و زن بودن آن ها است از دست می دهند، دچار اختلال در تصویر ذهنی مربوط به جسم خود گردیده که این موضوع باعث کاهش جذابیت زنانه، کاهش اعتماد به نفس، اضطراب، افسردگی و ناامیدی در آنان می گردد.

برای مقابله با بیماری سرطان، جسم و روح هر دو بایستی به خوبی تحت درمان و توجه ویژه قرار گیرند. در این راستا یکی از مهم ترین موارد، امیدواری و تاب آوری است.

برای مقابله با بیماری سرطان، جسم و روح هر دو بایستی به خوبی تحت درمان و توجه ویژه قرار گیرند. در این راستا یکی از مهم ترین موارد، امیدواری و تاب آوری است. طبق تعریف روانشناسان تاب آوری به معنای توانایی مقابله با شرایط دشوار و پاسخ انعطاف پذیر به فشارهای روزمره زندگی است. به بیان دیگر تاب آوری نه تنش را محدود می کند و نه مشکلات را از بین می برد، بلکه به افراد قدرت داده و آن ها را برای مقابله سالم با مشکلات آماده می سازد و باعث می شود افراد بر سختی ها فائق آمده و با جریان زندگی حرکت نمایند.

پژوهشگرانی از دانشگاه های آزاد اسلامی واحد اردبیل و واحد زنجان، در همین رابطه پژوهشی را به انجام رسانده اند که در آن «امیددرمانی» به صورت گروهی بر میزان امید به زندگی و تاب آوری بیماران مبتلا به سرطان پستان مورد ارزیابی قرار گرفته است. امیددرمانی، پرداختن به نوعی روان درمانی است که ارتقای سطح امید را هدف اصلی قرار می دهد.

در این پژوهش که 30 نفر از بیماران زن مبتلا به سرطان پستان تحت درمان در بیمارستان آموزشی-درمانی حضرت ولیعصر (عج) شهرستان زنجان در آن مشارکت داشته اند، محققین با برگزاری کلاس های موسوم به «امید درمانی» به صورت گروهی سعی در افزایش امید به زندگی بیماران نموده و سپس با استفاده از پرسش نامه های علمی خاص، وضعیت امید را در آن ها با افرادی که از این کلاس ها استفاده نکرده بودند، مقایسه نمودند. کلاس های فوق به صورت دو جلسه 90 دقیقه ای در هفته و به مدت یک ماه برگزار گردید.

نتایج به دست آمده از این مطالعه که در فصل نامه علمی پژوهشی «مدیریت ارتقای سلامت» انتشار یافته نشان می دهد که امیددرمانی به شیوه گروهی می تواند به شکل قابل توجهی امید به زندگی و همچنین میزان تاب آوری زنان مبتلا به سرطان پستان را افزایش دهد.

 طبق اظهار مجریان این پژوهش، علت تاثیرگذاری چنین کلاس هایی را در بهبود امید و تاب آوری می توان چنین بیان کرد که چون امیددرمانی موجب افزایش توان فرد در مقابله با موقعیت تنش زای بیماری می گردد، لذا این روش درمانی، سازگاری و به دنبال آن تاب و تحمل فرد را در مقابل مشکل بیماری خود افزایش می دهد.

محققین اعتقاد دارند افرادی که تاب آوری بالایی دارند در مقابل رویدادهای تنش زا با خوش بینی، ابراز وجود و اعتماد به نفس برخورد می کنند و در نتیجه این رویدادها را قابل کنترل می بینند. نگرش های خوش بینانه، پردازش اطلاعات را موثرتر ساخته و به کمک آن فرد راهبردهای مقابله فعال با مشکل را بیشتر به کار می گیرد و توان او در کنار آمدن با شرایط دشوار افزایش می یابد.

پژوهشگران بر اساس نتایج حاصله از این تحقیق پیشنهاد نموده اند که کارکنان مراکز بهداشتی و درمانی، زنان مبتلا به سرطان پستان را به مرکز روان درمانی جهت دریافت جلسات امیددرمانی گروهی و یا حتی فردی معرفی نمایند تا از این طریق امید به زندگی و تاب آوری آن ها افزایش یافته و به روند درمانی آن ها کمک شود.

 

گزارش: محمدرضا دلفیه

با اقتباس از: باقری زنجانی اصل منفرد، ل. و انتصار فومنی، غ. 1395. اثر امیددرمانی گروهی بر تاب آوری و امید به زندگی در بیماران مبتلا به سرطان پستان شهر زنجان. مدیریت ارتقای سلامت، 5(4): 61-56.

No tags for this post.