کشف پروتئینی قدرتمند ضد التهاب در بدن خفاش ها
یافته های جدید پژوهشگران نشان می دهد: خفاش ها رازی مهم را در بدن کوچک خود دارند که کلید درمان التهاب محسوب شود.
به گزارش سیناپرس، دانشمندان پروتئینی را شناسایی کرده‌اند که قادر است به خفاش‌ها در جلوگیری از ابتلای به بیماری‌های ویروسی کمک کند. بررسی های انجام شده نشان می دهد، می‌توان از این ماده برای مبارزه با بیماری‌های التهابی در انسان استفاده کرد.
پروفسور وانگ لین فا، میکروبیولوژیست دانشگاه دوک، در این رابطه گفت: خفاش ها به عنوان مخزن احتمالی ویروس سارس کووید که مسئول همه گیری کرونا است، توجه زیادی را به خود جلب کرده اند.
اما این توانایی منحصر به فرد خفاش ها برای میزبانی و در عین حال زنده ماندن پس از ابتلا به عفونت های ویروسی می تواند تأثیر بسیار مثبتی بر سلامت انسان داشته باشد، اگر ما بتوانیم نحوه دستیابی به این هدف را درک کرده و از آن بهره برداری کنیم قادر به پیشرفت هایی جدی در علم پزشکی خواهیم بود.
محققان طی مطالعات جدید خود به طور خاص پروتئینی به نام ASC2 را مورد بررسی قرار داده اند که برای کاهش اثر نوع خاصی از مولکول التهابی عمل می کند. در این میان باید توجه داشت اگرچه التهاب خفاش ها کاملاً با پستانداران دیگر متفاوت است، اما این تحقیق جدید نشان می دهد: ASC2 روی خفاش ها، موش ها و حتی انسان ها عمل می کند.
دکتر ماتایی آن (Matae Ahn)، پزشک بالینی دانشگاه دوک، در این رابطه توضیح داد: فعالیت سطح بالای ASC2 یک مکانیسم کلیدی خفاش ها است که با کمک آن التهاب را تحت کنترل نگه می دارند.
این مولکول با پیامدهایی برای طول عمر طولانی و وضعیت منحصر به فرد آنها به عنوان مخزن ویروس ها در ارتباط است.
به گزارش سیناپرس، هنگامی که محققان پروتئین ASC2 را به طور دقیق مورد بررسی قرار دادند، چهار اسید آمینه شناسایی شدند که در کاهش التهاب نقش کلیدی داشتند و توانستند نشان دهند که ASC2 می تواند در سایر پستانداران نیز موثر باشد.
ویویان چن از دیگر پژوهشگران این تیم مطالعاتی در رابطه با موضوع فوق گفت: بررسی های ما به روشنی نشان داد که بیان این پروتئین خفاش در موش های اصلاح شده ژنتیکی التهاب را کاهش داده و شدت بیماری های ناشی از محرک های مختلف از جمله ویروس ها را کم می کند. ما باید در مراحل بعد پروتئین فوق را روی انسان نیز بررسی کنیم.
به گزارش سیناپرس، شرح کامل این پژوهش و یافته های به دست آمده از آن در آخرین شماره مجله تخصصی Cell منتشر شده است.
مترجم: رضوان خندان
No tags for this post.
