حل معمای بزرگ شدن کوه های آند

از هر نظر، کوه های آند بسیار بزرگ هستند، چراکه حدود ۸۹۰۰ کیلومتر در آمریکای جنوبی کشیده شده و ارتفاع آنها به ۷ کیلومتر و عرض آن تا ۷۰۰ کیلومتر می رسد.

به گزارش سیناپرس، اما چگونه این محدوده به این مقیاس عظیم رسیده است؟ تکتونیک صفحات یا حرکت صفحات بزرگ پوسته زمین در سراسر سیاره، می تواند برآمدگی های کوه را ایجاد کند زیرا بخش های کندتر توسط مناطق در حال حرکت سریع تر بالا می روند. اگرچه این مفهوم از نظر تئوری ساده است، اما ردیابی سرعت حرکات تکتونیکی در مقیاس‌های زمانی کوتاه‌تر از ۱۰ تا ۱۵ میلیون سال برای زمین‌شناسان دشوار است.

محققان دانشگاه کپنهاگ از روشی جدید استفاده کردند تا نگاه دقیق تری به حرکت صفحه آمریکای جنوبی که رشته کوه آند را تشکیل می دهد، داشته باشند. محققان در حدود ۱۳ درصد کاهش سرعت در بخش هایی از صفحه در حدود ۱۰ تا ۱۴ میلیون سال پیش و کاهش ۲۰ درصدی در ۵ تا ۹ میلیون سال پیش را شناسایی کردند که برای توضیح برخی از ویژگی هایی که امروزه می بینیم کافی است.

والنتینا اسپینوزا (Valentina Espinoza) زمین شناس دانشگاه کپنهاگ دانمارک و پژوهشگر این مطالعات می گوید: در دوره های تا دو کاهش سرعت، صفحه بلافاصله به سمت غرب فشرده شده که به درون کوه ها فرو رفته و آنها را فشرده کرده و باعث بلندتر شدن آنها شده است.

اسپینوزا می افزاید: این نتیجه می تواند نشان دهد که بخشی از محدوده از قبل موجود به عنوان یک ترمز بر روی صفحه نازکا و آمریکای جنوبی عمل می کند چراکه همانطور که صفحات سرعت خود را کاهش دادند، کوه ها در عوض گسترده تر شدند.

تکنیک مورد استفاده در این مطالعه با حرکت صفحه مطلق (APM) یا حرکت صفحات بر حسب نقاط ثابت روی زمین شروع می شود. سپس حرکت نسبی صفحه (RPM) یا حرکت صفحات نسبت به یکدیگر وجود دارد. این عامل با استفاده از طیف گسترده‌تری از سرنخ‌ها، از جمله داده‌های مغناطیسی تعبیه‌شده در کف اقیانوس که نشان‌دهنده حرکت سنگ است، محاسبه می‌شود.

برای تعیین سرعت حرکت در صفحه آمریکای جنوبی، زمین شناسان از داده های حرکت نسبی صفحه با وضوح بالا برای تخمین حرکت صفحه مطلق از طریق برخی ریاضیات دقیق استفاده کردند. با اعتبارسنجی داده‌های پیش‌بینی ‌شده با داده‌های زمین ‌شناسی، این روش کارشناسان را قادر می‌ سازد تا اطلاعات بیشتری در مورد برهم‌کنش‌های بین صفحات تکتونیکی داشته باشند.

جیامپیرو یافالدانو (Giampiero Iaffaldano) زمین شناس دانشگاه کپنهاگ و یکی دیگر از پژوهشگران می گوید: این روش را می توان برای همه صفحات استفاده کرد، تا زمانی که داده های با وضوح بالا در دسترس باشند. امید است که از چنین روش هایی برای اصلاح مدل های تاریخی صفحات تکتونیکی استفاده شود و در نتیجه شانس بازسازی پدیده های زمین شناسی که برای ما نامشخص است، بهبود یابد.

به گزارش سیناپرس، اسپینوزا در پایان می گوید: اگر این توضیح درست باشد، چیزهای زیادی در مورد چگونگی پیدایش این رشته کوه عظیم به ما می گوید. اما هنوز موضوعات زیادی وجود دارد که ما نمی دانیم.

شرح کامل این تحقیق در مجله تخصصی Earth and Planetary Science Letters منتشر شده است.

مترجم: مهدی فلاحی پناه

No tags for this post.