شکستن یک چرخه معیوب
این قرص خواب، سطوح پروتئین های مرتبط با آلزایمر را کاهش می دهد

اختلالات خواب، از اولین نشانه های بیماری آلزایمر محسوب می شود. در خیلی از موارد آلزایمر، مشکلات خواب، سال ها قبل از بروز مشکلات شناختی مثل از دست دادن حافظه، ایجاد می شوند. اختلال آلزایمر با تغییراتی در مغز همراه است که بر خواب تاثیر می گذارند و اختلال در خواب، با تشدید بیماری مرتبط است.

به گزارش سیناپرس، محققان دانشکده پزشکی دانشگاه واشنگتن، راهی را برای کمک به شکستن این چرخه شناسایی کرده اند.

یافته های آنها نشان داد، سطح پروتئین ‌های کلیدی آلزایمر در افرادی که قبل از خواب، قرص خواب suvorexant را مصرف کرده‌ بودند کاهش یافته بود، که نشانه بسیار خوبی است. این مطالعه، به پتانسیل داروهای خواب در کاهش یا توقف پیشرفت بیماری آلزایمر اشاره می کنند.

پژوهشگران توضیح داده اند: ما هنوز نمی دانیم که استفاده طولانی مدت این قرص، در جلوگیری از زوال شناختی موثر است یا خیر؛ با این حال، این نتایج بسیار امیدوار کننده هستند و ما اکنون، شواهدی در دست داریم که نشان می دهند، مصرف این قرص بر سطوح پروتئین ‌هایی که نقش کلیدی در ایجاد بیماری آلزایمر دارند، تأثیر می ‌گذارد.

suvorexant متعلق به دسته ای از داروهای بی خوابی است که به عنوان آنتاگونیست گیرنده اورکسین دوگانه شناخته می شوند. این داروها، پیام رسانی اورکسین را مسدود می کنند و از آنجایی که عملکرد این ماده شیمیایی، فرد را هوشیار نگه می دارد، مسدود کردن آن به طور بالقوه زمینه خوابیدن فرد را فراهم می کند.

اختلال آلزایمر، هنگامی آغاز می ‌شود که پلاک ‌های پروتئین آمیلوئید بتا در مغز ایجاد می شوند. پس از سال ها تجمع آمیلوئید، دومین پروتئین مغز، تاو، کلافه های عصبی رشته ای در نورون ها تشکیل می دهد که منجر به مرگ سلول های عصبی می شوند.

محققان می دانستند که خواب ضعیف با سطوح بالاتر آمیلوئید و تاو در مغز مرتبط است؛ آنها به دنبال کشف پاسخ این سوال بودند که آیا خواب خوب، منجر به کاهش سطح آمیلوئید و تاو در مغز و در نتیجه توقف پیشرفت بیماری آلزایمر می شود یا خیر.

یافته ها نشان داد: سطوح آمیلوئید و تاو، در مایع مغزی نخاعی افرادی که دوز بالای suvorexant را دریافت کرده بودند، در مقایسه با افرادی که دارونما دریافت کرده بودند، 10 تا 20 درصد کاهش یافت. پس از 24 ساعت، شرکت کنندگان، دوز دوم suvorexant را دریافت کردند که با کاهش دوباره سطوح هر دو پروتئین همراه بود.

دانشمندان اظهار داشته اند: مطالعات آینده باید اثرات درازمدت مهارکننده ‌های اورکسین را در افرادی که در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به زوال عقل هستند، ارزیابی کنند.

یافته های تحقیقاتی در مجله Annals of Neurology منتشر شده اند.

مترجم: سنا دلفیه

No tags for this post.