کیفیت تغذیه با افزودن شیر و گوشت به رژیم غذایی بهبود می یابد

نتایج برخی مطالعات نشان می دهند، تأمین احشام برای خانوارهای ساکن در کشورهای فقیر و درحال توسعه، به بهبود وضعیت مالی آنها کمک کند؛ اما تاکنون مطالعه ای درخصوص اثرات بهره مندی خانوارها از شیر و گوشت این احشام انجام نشده بود.

طی 10 سال گذشته سازمان های خیریه در زامبیا، احشامی را در اختیار خانوارهای فقیر قرار داده اند. محققان دانشگاه ایلینیوز در مطالعه اخیر خود در این کشور، تأثیرات بهره مندی از مقادیر اندک شیر و گوشت این احشام را بر کیفیت تغذیه مردم مورد ارزیابی قرار دادند.

آمار سازمان غذا و کشاورزی ملل متحد (فائو) نشان می دهد، سرانه مصرف شیر، گوشت، تخم مرغ و لوبیا در زامبیا طی دهه گذشته به شدت کاهش یافته است. کمبود ویتامین ها و مواد مغذی در رژیم غذایی مردم این کشور، منجر به کاهش رشد مغز، کوتاه شدن شاخص امید به زندگی، افزایش میزان مرگ و میر نوزادان و آسیب پذیری در برابر بیماری های مختلف شده است.

این مطالعه با استفاده از داده های سیستم ارزیابی رژیم غذایی جهانی و با انتخاب یک رژیم غذایی معمولی آغاز شد. محققان با افزودن مقادیر اندک شیر و گوشت به رژیم غذایی، سطح مواد مغذی دریافتی را با رژیم غذایی گیاهی مقایسه کردند.  

روش های مقرون به صرفه متعددی برای دستیابی به یک رژیم غذایی دارای مواد مغذی وجود دارند که باید با توجه به موقعیت هر منطقه، بدرستی شناسایی شوند

چهار سناریو برای درک بهتر تفاوت میان رژیم های غذایی مختلف انتخاب شدند. در سناریوی نخست، هر روز 0.5 لیتر شیر گاو به رژیم غذایی افزوده شد. سناریوی دوم شامل افزودن 60 گرم گوشت گاو، 30 گرم گوشت مرغ و 5 گرم جگر گاو به رژیم غذایی بود. در سناریوی سوم، شیر و گوشت هر دو به رژیم غذایی افزوده شدند. سناریوی چهارم نیز شامل یک رژیم غذایی ترکیبی از غذاهای گیاهی محلی بود.  

نتایج بدست آمده نشان می دهد، افزودن شیر و گوشت (حتی در مقدار اندک) به رژیم غذایی، کیفیت تغذیه را به طور قابل توجهی بهبود بخشیده و به تأمین مواد مغذی از جمله پروتئین، کلسیم، روی، آهن، ویتامین A، B2، B12 و D کمک می کند.

سناریوی نخست (شیر)، سطح کلسیم را به 67 درصد افزایش می دهد؛ سناریوی چهارم (گیاهی) تنها مشکل کمبود ویتامین A را از بین می برد و سناریوی سوم (شیر و گوشت) دریافت تمامی مواد مغذی ضروری را تا نزدیک به میزان توصیه شده افزایش می دهد.

پیتر گلداسمیت از اقتصاددانان دانشگاه ایلینویز تأکید می کند: هدف از این مطالعه، شناسایی کارآمدترین شیوه برای بهبود کیفیت تغذیه (در کشورهای درحال توسعه) بود. روش های مقرون به صرفه متعددی برای دستیابی به یک رژیم غذایی دارای مواد مغذی وجود دارند که باید با توجه به موقعیت هر منطقه، بدرستی شناسایی شوند. نبود چراگاه برای چرای دام ها، کمبود منابع آبی کافی، بودجه ناکافی برای ساخت سرپناه برای حیوانات یا خرید خوراک برای دام، از جمله مشکلاتی هستند که مناطق مختلف با آنها روبرو هستند.

به گفته گلداسمیت، وجود این مشکلات نشان می دهند که چرا حالت پایدار تغذیه، مبتنی بر رژیم غذایی گیاهی است. بنابراین می توان از روش های جایگزین دیگری مانند تولید ارقام برنج غنی شده یا معرفی مدل های جدید که در دراز مدت طیف گسترده تری از مواد مغذی را با هزینه کمتر تولید می کنند، استفاده کرد.

نتایج این مطالعه در مجله Food and Nutrition Bulletin منتشر شد.

 

منبع: eurekalert

ترجمه: معصومه سوهانی

No tags for this post.