ارتباط بین بیماری لثه و آرتریت روماتوئید
به گزارش سیناپرس همدان، آرتریت روماتوئید (RA)، که باعث تورم دردناک مفاصل میشود، نوعی بیماری خودایمنی است که در غیر این صورت بافت سالم در مفصل بیمار با یک فرد مزاحم اشتباه گرفته میشود و توسط سیستم ایمنی مورد حمله قرار میگیرد. مطالعات مشاهده ای گذشته ارتباط بین بیماران مبتلا به RA و سطوح بالاتر بیماری پریودنتال (بیماری لثه) را تایید کرده است.
آنتی بادی های پروتئین ضد سیترولینه (ACPAs) در خون اکثر بیماران مبتلا به RA یافت می شود. آنها به قدری با هم مرتبط هستند که ACPAهای شناسایی شده در خون بهترین ابزار تشخیص زودهنگام برای آسیب شناسی RA در آینده هستند، زیرا می توانند تشخیص بالینی را تا چندین سال قبل از تاریخ وقوع انجام دهند. بیماری لثه به طور خاص در افراد مبتلا به RA که همچنین دارای ACPA در خون خود هستند، شایع تر است.
در مطالعهای که توسط دانشگاه استنفورد انجام شد، محققان میخواستند بررسی کنند که آیا این مشاهدات همپوشانی میتوانند ارتباط بهتری داشته باشند یا خیر.
محققان RNA باکتریایی را در نمونه های خون جمع آوری شده از یک گروه شامل 5 بیمار RA با و بدون بیماری لثه در بازه های زمانی هفتگی به مدت یک سال تجزیه و تحلیل کردند. آنها نشانه های RNA را در خوشه هایی از سلول های ایمنی فعال شناسایی کردند که هم با حضور باکتری های دهان در خون و هم با شعله ور شدن آرتریت در بیماران مبتلا به RA و بیماری پریودنتال مرتبط است.
مشخص شد که باکتریها سیترولینه شدهاند (از نظر آنزیمی تغییر یافتهاند)، و این تغییر، اهدافی را برای حمله به آنتیبادیهای پروتئین ضد سیترولینه و همچنین افزایش تعداد آنتیبادیهای پاسخدهنده فراهم کرد. محققان همچنین دریافتند که این باکتری قبلاً در نمونه های خوراکی سیترولینه شده است.
در حالی که این یک مشاهدات امیدوارکننده بود، اما همچنان یک همبستگی در میانه شرایط همپوشانی شناخته شده قبلی بود. محققان می خواستند بدانند که آیا باکتری باعث پاسخ ایمنی می شود یا RA باعث پاسخ به باکتری می شود.
بنابراین، آنها رویکرد علیت بیشتری را در پیش گرفتند و سعی کردند مستقیماً پاسخ های بیان ژن مشابه را در شرایط آزمایشگاهی تحریک کنند. باکتری های دهانی جدا شده از افراد سالم با خون افراد سالم ادغام شدند و محققان به دنبال وجود RNA خاص در مقایسه با بیماران RA بودند.
آنها بیان قوی RNA خاص را پس از 6 و 20 ساعت شناسایی کردند، که نشان می دهد نه تنها باکتری های دهان می توانند در صورت یافتن راه خود در خون پاسخ التهابی سیستمیک را القا کنند، بلکه این پاسخ مختص بیماران مبتلا به RA موجود نیست.
محققان پیشنهاد می کنند که مطالعات آینده برای تعیین اینکه آیا بهبود مراقبت از دهان ممکن است مزایای درمانی در مدیریت RA داشته باشد، مورد نیاز است.
این مقاله در مجله Science Translational Medicine منتشر شده است.
مترجم: کیانوش کرمی