رویش دوباره اندام در حیوانات رمزگشایی می شود

بدن برخی ارگانیسمها توانایی خیره کننده ای در بازرویش اندامها و بازیابی عملکرد از دست رفته آنها پس از هر گونه جراحتی را دارند. بسیاری از ژنهای انسانی با این ارگانیسمها وجه اشتراک دارند با این حال توانایی انسان در بازیابی اندامهای از دست رفته بسیار محدود است.

این روزها دانشمندان آزمایشگاه زیست شناسی MDI آمریکا در حال مطالعه ساختار ژنتیکی این ارگانیسمها هستند تا معمای نهفته در مکانیسم پیچیده بازتولید اندامها در آنها را حل کرده و بدین ترتیب امکان به کارگیری آن در انسانها نیز فراهم شود.

دانشمندان امیدوارند که با کشف این تنظیم کننده های ژنتیکی مشترک، مقدمات ارایه نظریه های جدیدی درباره مکانیسم های ژنتیکی مرتبط با بازرویش اندامها فراهم شود

توانایی پیچیده برخی حیوانات در بازتولید بخشی از اندامهایشان همواره برای دانشمندان حیرت انگیز بوده است. این معما از دوران ارسطو مطرح بوده و حالا به نظر می رسد دانشمندان با تکیه بر ابزارهای پیچیده و آنالیزهای محاسباتی به پاسخ آن نزدیک شده اند.

آنها با استفاده از این ابزارها تنظیم کننده های ژنتیکی مؤثر در فرآیند پیچیده بازتولید اندامهای مختلف بسیاری از گونه ها را شناسایی کرده اند.

این دانشمندان در مقاله ای که در ژورنال PLOS ONE منتشر کرده اند از شناسایی تنظیم کننده های ژنتیکی مشترکی در سه گونه از جانوران یعنی ماهی زبرا، نوعی مارمولک موسوم به axolotl (بومی مکزیک) و نوعی ماهی بومی آفریقا.

مطالعات دقیقی که درخصوص این گونه ها صورت گرفته نشان می دهد که این مکانیسمها مختص به گونه های خاص و منحصربفرد محدود نبوده و در گذر زمان در قالب فرآیند تکاملی شکل گرفته است. اکنون دانشمندان امیدوارند که با کشف این تنظیم کننده های ژنتیکی مشترک، مقدمات ارایه نظریه های جدیدی درباره مکانیسم های ژنتیکی مرتبط با بازرویش اندامها فراهم شود.

همچنین این کشف جدید به دانشمندان امکان می دهد تا درک خود درباره محدودیت چشمگیر بازرویش اندامها و بافتها در انسانها را بیشتر کنند.

منبع:eurekalert

مترجم:مهدی پیرگزی

No tags for this post.