آزمایش قرص ضد بارداری مردانه موفقیت آمیز بود
محققان مدت ها است که برای ساختن داروی ضد بارداری مردانه تلاش می کنند. به تازگی نمونه ای از این دارو به شکل قرص ساخته شده است که آزمایش های اولیه آن روی موش های آزمایشگاهی کاملا موفقیت آمیز بوده است.
به گزارش سیناپرس، یک داروی ضد بارداری مردانه که به تازگی ساخته شده است، توانایی کاهش باروری را به سرعت و به طور موقت در موش ها نشان می دهد. این یافته ها ممکن است پیشرفتی مهم در تلاش برای تولید یک قرص ضد بارداری مردانه باشد.
در حال حاضر داروهای ضد بارداری مردانه به کاندوم و وازکتومی محدود می شود. اگرچه طی سال های گذشته تلاش های متعددی برای تولید دارو های ضد بارداری مردانه انجام شده است، اما تقریبا تمامی این تلاش ها به دلیل اثر بخشی کم، نیاز به زمان طولانی استفاده قبلی یا عوارض جانبی منفی محدود شده اند.
به همین دلیل تیمی از پژوهشگران به سرپرستی لونی لوین (Lonny Levin) و یوخن باک (Jochen Buck) ، از مهار کننده های محلول آدنیلیل سیکلاز sAC بهینه سازی شده استفاده کردند که پتانسیل بالایی را بهعنوان داروی ضد بارداری مردانه در موش ها نشان می دهد. این پژوهشگران دریافتند که مهار کننده های sAC می توانند تحرک اسپرم موش و انسان را به میزان زیادی کاهش دهند که یک شاخص کلیدی عملکرد اسپرم است. با استفاده از گروه هایی از موش ها، نویسندگان مجموعه ای از آزمایش های اثبات مفهوم را برای حمایت از عمل پیشگیری از بارداری بر اساس مهار کننده های sAC انجام دادند.
آن ها دریافتند: با بهره گیری از این دارو، در حالی که رفتار جفت گیری موش نر طبیعی است، قابلیت باروری در ساعات پس از استفاده از دارو از بین می رود.
مطالعات انجام شده نشان می دهد، اثر بخشی پیشگیری از بارداری در دو ساعت اول ۱۰۰٪ و در سه ساعت اول ۹۱ درصد بودد. نکته جالب توجه این است که با گذشت ۲۴ ساعت از مصرف دارو، قدرت باروی موش ها به سطح طبیعی باز می گردد.
به گزارش سیناپرس، از سوی دیگر هنگامی که این داروها به مدت شش هفته به طور مداوم تجویز شدند، هیچ تأثیر منفی بر سلامتی مشاهده نشد. در حالی که محققان این داروها را از طریق تزریق در اکثر آزمایش ها تجویز کردند، دریافتند که تحرک اسپرم موش نیز در سطوح مشابه پس از تجویز خوراکی کاهش می یابد.
آن ها خاطرنشان می کنند: تحقیقات بیشتری برای تعیین اینکه آیا این داروها به طور موثر در انسان عمل می کنند و برای شناسایی هر گونه عوارض جانبی بالقوه مورد نیاز است.
شرح کامل این پژوهش در آخرین شماره مجله تخصصی Nature Communications منتشر شده است.
مترجم: رضوان خندان
No tags for this post.